• Παράταση χρονικού ορίου εφαρμογής των διατάξεων του άρθρου 62 του Ν.4389/2016 για τη φορολογική απαλλαγή της ωφέλειας η οποία προκύπτει από διαγραφή χρέους Με το άρθρο 31 του υπό διαβούλευση φορολογικού νομοσχεδίου δίδεται παράταση μέχρι και την 31.12.2019, η οποία κρίνεται τελείως ανεπαρκής, αφού λήγει σε 1,5 μήνα. Προτείνεται η παράταση να οριστεί μέχρι την 31.12.2023. Η παράταση αυτή είναι απολύτως αναγκαία, ώστε να υπάρξει η αναγκαία και μετά την 31.12.2019 δυνατότητα εφαρμογής των διατάξεων του άρθρου 62 του Ν. 4389/2016 που προβλέπουν ότι δεν θεωρείται δωρεά και απαλλάσσεται του φόρου εισοδήματος η ωφέλεια νομικού προσώπου που προκύπτει από τη διαγραφή μέρους ή του συνόλου του χρέους προς πιστωτικό ή χρηματοδοτικό ίδρυμα ή προς εταιρεία διαχείρισης από δάνεια και πιστώσεις του ν. 4354/2015 (Ε.Δ.Α.Δ.Π.) στο πλαίσιο εξωδικαστικού συμβιβασμού ή σε εκτέλεση δικαστικής απόφασης. Επίσης, το μέτρο αυτό θα συμβάλλει στην αντιμετώπιση του προβλήματος των "κόκκινων δανείων" και στην επιδιωκόμενη αναγκαία αναδιάρθρωση των τραπεζικών υποχρεώσεων των επιχειρήσεων της χώρας μας. 2) Παράταση της προθεσμίας υποβολής αίτησης για υπαγωγή στη διαδικασία του Ν. 4469/2017 περί εξωδικαστικής ρύθμισης οφειλών Το υπό διαβούλευση νομοσχέδιο δεν προβλέπει σχετική αναφορά και θεωρούμε απολύτως αναγκαία την ενσωμάτωση της κάτωθι πρότασης: Δυνάμει του άρθρου 4 του ανωτέρω νόμου, η προθεσμία υποβολής αίτησης εξωδικαστικής ρύθμισης οφειλών των επιχειρήσεων λήγει την 31.12.2019. Προτείνεται, ως απολύτως αναγκαία η παράταση της άνω προθεσμίας έως την 31.12.2023, ώστε να έχουν τη δυνατότητα να υπαχθούν οι επιχειρήσεις στις συγκεκριμένες διατάξεις περί εξωδικαστικής ρύθμισης οφειλών και μετά την 31.12.2019. 3) Διπλασιασμός του χρόνου συμψηφισμού των φορολογικών ζημιών των επιχειρήσεων Το υπό διαβούλευση νομοσχέδιο δεν προβλέπει σχετική αναφορά και θεωρούμε απολύτως αναγκαία την ενσωμάτωση της κάτωθι πρότασης: Η σπουδαιότητα του διπλασιασμού του χρόνου επιτρεπτού συμψηφισμού των φορολογικών ζημιών των επιχειρήσεων από πέντε (5) σε δέκα (10) έτη, είναι προφανής και έχει επισημανθεί από όλους τους φορείς της επιχειρηματικής κοινότητας. Η ενσωμάτωση της προτεινόμενης διάταξης στο υπό διαβούλευση και προς ψήφιση φορολογικό νομοσχέδιο είναι απολύτως αναγκαία, καθόσον θα βοηθήσει σημαντικά τον επιχειρηματικό κόσμο, την οικονομία και την απασχόληση γενικότερα. Συγκεκριμένα, θα επιτρέψει στις επιχειρήσεις της χώρας μας, οι οποίες υπέστησαν σοβαρότατες ζημιές κατά την περίοδο της πρωτόγνωρης οικονομικής κρίσης 2009 έως 2018, να συμψηφίσουν τις εν λόγω φορολογικές ζημιές με τα αναμενόμενα κέρδη λόγω της ανάκαμψης της οικονομίας, ώστε να ενισχύσουν τη βιωσιμότητά τους και να προβούν σε νέες επενδύσεις. Για τους ανωτέρω λόγους, θεωρούμε απαραίτητο και εύλογο η έναρξη της περιόδου συμψηφισμού να ταυτίζεται με την έναρξη της οικονομικής κρίσης και να επιτρέπεται ο συμψηφισμός φορολογικών ζημιών από τη χρήση 2009. 4) Τροποποίηση της διάταξης παραγράφου 5α του αρθρου 19 του Ν. 2859/2000 για τη δυνατότητα μείωσης της φορολογικής βάσης ΦΠΑ λόγω της ολικής ή μερικής μη πληρωμής του τιμήματος πωλήσεων από τον αγοραστή Το υπό διαβούλευση νομοσχέδιο δεν προβλέπει σχετική αναφορά και θεωρούμε απολύτως αναγκαία την ενσωμάτωση της κάτωθι πρότασης: Μετά την έκδοση της υπ’ αριθμ. 355/2019 Αποφάσεως του Συμβουλίου της Επικρατείας είναι απολύτως αναγκαίο να τροποποιηθεί η ανωτέρω διάταξη, ώστε το σχετικό δικαίωμα μείωσης της βάσης ΦΠΑ να επεκταθεί κατά το σκεπτικό της εν λόγω απόφασης του ΣτΕ και να αναγνωρίζεται από τις φορολογικές αρχές σε κάθε περίπτωση έκδοσης δικαστικής απόφασης, η οποία θα βεβαιώνει την εμπορική αφερεγγυότητα του αγοραστή και θα εξειδικεύει το μη καταβληθέν στον πωλητή ποσό από τον οφειλέτη αγοραστή. Επιπλέον, η παραγραφή του σχετικού δικαιώματος για υποβολή αιτήματος μειώσεως της φορολογητέας βάσης ΦΠΑ, να εκκινεί από το χρόνο δημοσίευσης της δικαστικής αποφάσεως, με την οποία καθίσταται βεβαία η μη είσπραξη του τιμήματος. 5) Κατάργηση της διάταξης του άρθρου 84 παρ.6 του Ν. 2238/1994 Το υπό διαβούλευση νομοσχέδιο δεν προβλέπει σχετική αναφορά και θεωρούμε απολύτως αναγκαία την ενσωμάτωση της κάτωθι πρότασης: Παρά την κατάργηση του νόμου 2238/1994 από την έναρξη ισχύος του νέου ΚΦΕ (Ν. 4172/2013), εν τούτοις η εν λόγω διάταξη του άρθρου 84 παρ.6 του Ν. 2238/1994, σύμφωνα με την παρ. 11 αρ.72 Ν.4174/2013 περί Κώδικος Φορολογικής Διαδικασίας, εξακολουθεί να καταλαμβάνει χρήσεις μέχρι 31.12.2013. Κατά την άνω διάταξη (άρθρο 84 παρ. 6 Ν. 2238/1994) επί ακυρώσεως φύλλου ελέγχου για τυπικούς λόγους με δικαστική απόφαση, κοινοποιουμένη το τελευταίο έτος της παραγραφής ή μετά την συμπλήρωση του χρόνου αυτής, η φορολογούσα Αρχή μπορεί να εκδώσει και να κοινοποιήσει νέο φύλλο ελέγχου εντός προθεσμίας ενός έτους από την άνω κοινοποίηση. Με βάση την διάταξη αυτή, η φορολογική Διοίκηση σε αρκετές περιπτώσεις ακυρώσεως για τυπικούς λόγους του φύλλου ελέγχου υπό των διοικητικών δικαστηρίων, επιδιώκοντας να διορθώσει, εν πολλοίς αθεράπευτες πλημμέλειές της , προβαίνει σε αλλεπάλληλες επαναλήψεις της ίδιας διαδικασίας επισωρεύοντας νέες πλημμέλειες και μεταθέτοντας επ’ αόριστο το χρόνο παραγραφής των οικείων φορολογικών χρήσεων. Η διατήρηση σε ισχύ της άνω διάταξης, η οποία παρέχει στη φορολογική Διοίκηση τη δυνατότητα απεριορίστων επαναλήψεων της ίδιας διαδικασίας φορολογικού ελέγχου που έχει ακυρωθεί με δικαστικές αποφάσεις, χωρίς τον ελάχιστο περιορισμό ως προς τον αριθμό (πλήθος) των επαναλήψεων ή του χρονικού ορίου αυτών (επιτρεπομένων απεριορίστως και μάλιστα μετά την επέλευση της παραγραφής σε βάρος του Δημοσίου) έρχεται σε πλήρη αντίθεση με το διαμορφωθέν, σήμερα, νομολογιακό καθεστώς και ειδικότερα μετά τις πρόσφατες αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας αρ. 1738/2017 (Ολομέλειας ΣτΕ) και 172-173/2018. Κατά τη νομολογία, αλλά και με βάση το σκοπό του νόμου, αλλά και την λογική ερμηνεία της άνω διάταξης (άρθρου 84 παρ. 6 Ν. 2238/1994) ως εξαιρετικής φύσεως, η σχετική επανάληψη της διαδικασίας είναι δυνατό να διενεργείται εξαιρετικώς για μία (1) φορά μόνο και όχι ανεξαρτήτως του πλήθους των επαναλήψεων που τυχόν διενεργηθούν από τις φορολογικές αρχές. Οποιαδήποτε αντίθετη ερμηνεία, επιτρέπουσα στη φορολογική Διοίκηση αλλεπάλληλες και απεριόριστες εις το διηνεκές επαναλήψεις της ίδιας διαδικασίας, ακυρουμένης για τυπικούς λόγους με δικαστική απόφαση, ενέχει κατάφωρη καταχρηστικότητα, παραβιάζουσα θεμελιώδεις Συνταγματικές Αρχές. Επειδή η άνω διάταξη του άρθρου 84 παρ. 6 του Ν. 2238/1994 : α) αντίκειται στο άρθρο 20 παρ.1 του Συντάγματος περί Αποτελεσματικής Δικαστικής Προστασίας , στη συνταγματική αρχή της Αναλογικότητας (άρθρο 25 παρ.1) και στη συνταγματική αρχή Κράτους Δικαίου, β) επιτείνει στο έπακρο την ανασφάλεια των επιχειρήσεων ως προς τον χρόνο παραγραφής του δικαιώματος της φορολογικής Διοίκησης να προβεί σε έλεγχο και να επιβάλλει αβέβαιης εκτάσεως οικονομικές κυρώσεις, με σοβαρές επιπτώσεις στη λειτουργία τους, για τους λόγους αυτούς επιβάλλεται η άμεση Κατάργησή της. Επίσης, η κατάργηση της άνω διάταξης θα συμβάλλει στη δημιουργία κλίματος εμπιστοσύνης μεταξύ Διοίκησης και επιχειρηματικού κόσμου, το οποίο αποτελεί βασική προϋπόθεση για νέες μεγάλες επενδύσεις και επαναφορά της οικονομίας της χώρας μας σε υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης.