• Σχόλιο του χρήστη 'ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΧΟΥΛΙΑΡΑΣ ε. ΔΙΚΗΓΟΡΟΣ' | 14 Νοεμβρίου 2019, 23:02

    1)Πριν από τις προτεινόμενες για αντικατάσταση διατάξεις του άρθρου 50 του ν. 4174/2013, ίσχυαν οι όμοιες του άρθρου 115 του Ν.2238/1994. Με τη παράγραφο 22 του άρθρου 72 Ν.4172/2013 (Νέος Κ.Φ.Ε.), η οποία προστέθηκε με το άρθρο 26 αρ.11 Ν.4223/2013, ΦΕΚ Α 287/31.12.2013, ορίζεται ότι: «22. Από την έναρξη ισχύος του ν. 4172/2013 παύουν να ισχύουν οι διατάξεις του ν. 2238/1994 (Α` 151), συμπεριλαμβανομένων και όλων των κανονιστικών πράξεων και εγκυκλίων που έχουν εκδοθεί κατ` εξουσιοδότηση αυτού του νόμου.». 2)Τα περισσότερα προβλήματα υπάρχουν και σχετίζονται με την ευθύνη των συνυπόχρεων φυσικών προσώπων, τα οποία δημιουργήθηκαν υπό την ισχύ των διατάξεων του ως άνω άρθρου 115.Συνεπώς είναι ορθό να γίνεται μνεία στο άρθρο 28 του προτεινόμενου νομοσχεδίου ότι συμπεριλαμβάνονται στη σχετική ρύθμιση και οι οφειλές, για τις οποίες εκκρεμούν υποθέσεις ενώπιον των διοικητικών ή άλλων αρμοδίων αρχών ή δικαστηρίων, σε οποιαδήποτε φάση και βαθμό κι αν βρίσκονται αυτές, μέχρι το χρόνο δημοσίευσης του νόμου, κατ’ εφαρμογη, κατ’ εφαρμογή και των, ήδη καταργηθεισών διατάξεων του άρθρου 115 του ν.2238/1994 και όλων των κανονιστικών πράξεων και εγκυκλίων που είχαν εκδοθεί κατ’ εξουσιοδότησή του, μέχρι την έναρξη ισχύος του ν. 4174/2013. 3)Θα πρέπει να προβλεφθεί ανάλογη εφαρμογή της νέας διάταξης και για την καταβολή των προς τον ΕΦΚΑ οφειλόμενων ασφαλιστικών εισφορών, δεδομένου ότι υπάρχει σχετική η (ισχύουσα) σχετική διάταξη του άρθρ. 4 παρ. 4 του Ν 2556/1997 ΦΕΚ Α'270/24-12-97 «Μέτρα κατά της εισφοροδιαφυγής, διασφάλιση εσόδων Ι.Κ.Α και άλλα θέματα», όπως αυτή αντικαταστάθηκε με την παρ. 2 άρθρ.69 Ν.2676/1999 Α 1/1.5.1999, η οποία όμως αναφέρεται ακόμη στην αναλογική εφαρμογή του ως άνω καταργηθέντος άρθρου 115. 4) Επιβάλλεται να διατυπωθούν στη σχετική διάταξη κάποιες γενικές αρχές και κριτήρια βάσει των οποίων θα προσδιορίζεται από τη διοίκηση η έλλειψη υπαιτιότητας των συνυπόχρεων προσώπων.Π.Χ. εάν κάποιος ήταν διευθύνων σύμβουλος σε μια εταιρία, υπόγραψε υποβληθείσα δήλωση ΦΠΑ για τη διαχειριστική περίοδο 1999, που ετοίμασε το λογιστήριό της, αποδόθηκε με βάση τη δήλωση ο αναλογών φόρος και το 2004 έληξε η θητεία του εν λόγω εκπροσώπου, ο οποίος έκτοτε αποχώρησε από την εταιρία. Το 2005 γίνεται τακτικός φορολογικός έλεγχος ο οποίος δεν αναγνωρίζει τα δηλωθέντα τιμολόγια για τυπικές ελλείψεις λόγω μη αναγραφής συγκεκριμένης διατύπωσης και επιβάλλει φόρο ανακρίβειας και τις έκτοτε προσαυξήσεις.Ποια μπορεί να είναι η υπαιτιότητα του ως άνω συνυπόχρεου προσώπου, μη έχοντος σχετικές γνώσεις, όταν εκ των υστέρων καλείται να πληρώσει τυπικές παραλείψεις λογιστηρίων και όταν επιπροσθέτως δεν δόθηκε στο πρώτο η δυνατότητα να αντιμετωπίσει το θέμα εντός της θητείας του και οι ορκωτοί λογιστές για την ως άνω χρήση βεβαίωσαν ότι όλα έχουν καλώς? 5) Ακόμη, να προσδιορισθεί στη διάταξη και διάρκεια χρόνου εντός του οποίου η διοίκηση επιβάλλεται να απαντήσει στην αίτηση του συνυπόχρεου προσώπου για να βεβαιωθεί ότι δεν έχει υπαιτιότητα για τη φορολογική παράβαση, καθώς και ότι, για όσο χρόνο η διοίκηση παρελκύει την απάντηση, θα αναστέλλεται οποιαδήποτε άλλη διαδικασία εκκρεμεί κατά του συνυπόχρεου, ενώπιον των διοικητικών ή άλλων αρμοδίων αρχών ή δικαστηρίων, σε οποιαδήποτε φάση και βαθμό κι αν βρίσκεται αυτή.Τέλος, αν η απάντηση της διοίκησης δεν είναι αποδεκτή από τον αιτούντα, δεν πρέπει να προβλεφθεί η παραπέρα διαδικασία για άσκηση ενδίκου μέσου ή βοηθήματος?