• Οι επιτροπές δεν θα πρέπει αν είναι υποχρεωτικές για όλες τις εταιρίες, σε κάθε περίπτωση τουλάχιστον για της μικρής και μεσαίας κεφαλαιοποίησης. Επίσης οι διατάξεις συμπλεκόμενες μεταξύ τους καταλήγουν στο εξής οξύμωρο: Μαζί με την υποχρεωτική επιτροπή ελέγχου εισάγονται υποχρεωτικά τρεις επιτροπές (δύο νέες και η υφιστάμενη επιτροπή ελέγχου), οι οποίες απαρτίζονται κατά πλειοψηφία από ανεξάρτητα μη εκτελεστικά μέλη και ο πρόεδρός τους είναι ανεξάρτητο μη εκτελεστικό μέλος ΔΣ. Άρα αν δεν θέλουμε οι επιτροπές να έχουν κοινά μέλη χρειαζόμαστε έξι ανεξάρτητα (2Χ3). Ωστόσο, ο ελάχιστος αριθμός ανεξαρτήτων μελών είναι 3, άρα θα πρόκειται για 3 επιτροπές με την ίδια η παρεμφερή σύνθεση οι οποίες όμως θα λειτουργούν διακριτά παρά τις εσωτερικές επικαλύψεις μελών. Και διερωτάται κανείς ποια είναι η ουσιαστική αξία μιας τέτοιας ρύθμισης πέρα από την εισαγωγή επιπλέον διαδικασιών τυπικής φύσεως; Κατά συνέπεια σε κάθε περίπτωση πρέπει να προβλεφθεί η δυνατότητα λειτουργίας των δύο νέων επιτροπών ως ενιαίας επιτροπής. Τέλος πρέπει να γίνει κατανοητό ότι η υποχρεωτική θεσμοθέτηση των επιτροπών αυτών σε συνδυασμό με το άρθρο 102 παρ 4 του ν. 4548/2018 μειώνει την ευθύνη των εκτελεστικών μελών ΔΣ που δεν συμμετέχουν στις εν λόγω επιτροπές και λειτουργούν βάσει εισήγησής τους. Είναι αυτό σκόπιμο και ηθελημένο; Κατά συνέπεια προτείνουμε δύο δυνατότητες απόκλισης για τις εταιρίες μικρής και μεσαίας κεφαλαιοποίησης: 1. Να συστήσουν μια κοινή επιτροπή υποψηφιοτήτων και αποδοχών 2. Να μη συστήσουν καμία εφόσον για τα θέματα αυτά το ΔΣ αποφασίζει κατόπιν έκθεσης της πλειοψηφίας των ανεξαρτήτων μελών του.