Αρχική Φορολογικές παρεμβάσεις για την ενίσχυση της αναπτυξιακής διαδικασίας της ελληνικής οικονομίας και ενσωμάτωση Οδηγιών της ΕΕ στην Ελληνική ΝομοθεσίαΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΕΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΙΑΚΗΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α’ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΕΣ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΕΣ ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ Άρθρο 1 Προσθήκη άρθρου 5Β στον ΚΦΕ και συμπλήρωση ρύθμισης άρθρου 67 ΚΦΕ – Εναλλακτική φορολόγηση εισοδήματος φυσικών προσώπων, δικαιούχων εισοδήματος από συντάξεις που προκύπτουν στην αλλοδαπή, τα οποία μεταφέρουν τη φορολογική τους κατοικία στην ΕλλάδαΣχόλιο του χρήστη Elina B. | 13 Ιουλίου 2020, 09:13
  • Σχόλιο του χρήστη 'Elina B.' | 13 Ιουλίου 2020, 09:13

    Προτείνουμε επιπροσθέτως τροποποίηση της παρ. ζ,του άρθρου 33 του ν.4172/2013 ως ακολούθως: ζ) Οι ετήσιες αντικειμενικές δαπάνες που υπολογίζονται σύμφωνα με το άρθρο 31 προκειμένου για συνταξιούχους, οι οποίοι έχουν υπερβεί το 65ο έτος της ηλικίας τους και μέχρι την συμπλήρωση του 80ου έτους της ηλικίας τους εφαρμόζονται μειωμένες κατά ποσοστό τριάντα τοις εκατό (30%) των όσων προκύπτουν σύμφωνα με τις προηγούμενες διατάξεις. Προκειμένου για συνταξιούχους, οι οποίοι έχουν υπερβεί το 80ο έτος της ηλικίας τους, οι ετήσιες αντικειμενικές δαπάνες που υπολογίζονται σύμφωνα με το άρθρο 31 εφαρμόζονται μειωμένες κατά ποσοστό ογδόντα τοις εκατό (80%) των όσων προκύπτουν σύμφωνα με τις προηγούμενες διατάξεις. Η μεταβολή αυτή στον τρόπο προσδιορισμού του εισοδήματος των φορολογουμένων που έχουν υπερβεί το ογδοηκοστό έτος της ηλικίας µε βάση τις δαπάνες διαβίωσης τους, θα πρέπει να ληφθεί υπόψιν ούτως ώστε το σύστημα φορολόγησης με βάση τις δαπάνες διαβίωσης να καταστεί δικαιότερο, αναλογικότερο και επιεικέστερο απέναντι σ΄ αυτή την κατηγορία των συνταξιούχων φορολογουμένων που έχουν ολοκληρώσει προ πολλού τον εργασιακό τους βίο και αντιμετωπίζουν στον έσχατο κύκλο της ζωής τους εμπειρίες πρωτόγνωρες για δεκαετίες στην ελληνική κοινωνία (δεκαετής οικονομική κρίση της χώρας που τη διαδέχθηκε και νέα υγειονομική, λόγω πανδημίας, κρίση με αναπόδραστες οικονομικές συνέπειες και για την κατηγορία αυτή των φορολογουμένων). Πάνω από το ανωτέρω ηλικιακό όριο, σε ένα κράτος δικαίου, δεν μπορεί να γίνεται λόγος για σύλληψη φορολογητέας ύλης και αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής, με το σύστημα φορολόγησης με βάση τις δαπάνες διαβίωσης. Αντιθέτως, αυτό το σύστημα φορολόγησης δεν πρέπει να λειτουργεί στρεβλωτικά και "τιμωρητικά" απέναντι στις περιπτώσεις εκείνες που, εξ αντικειμένου, δεν δύναται να αποκρυβεί φορολογητέα ύλη, όπως συμβαίνει με τους κατ΄ εξοχήν υπερήλικες, οι οποίοι συνέβη να αποκτήσουν στη ζωή τους ένα περιουσιακό στοιχείο (π.χ. ένα ακίνητο), απρόσοδο γι΄ αυτούς, εφόσον το ιδιοκατοικούν, και για το οποίο μάλιστα ήδη φορολογούνται μέσω της φορολογίας κεφαλαίου. Τέλος, επισημαίνεται ότι και στην Αιτιολογική Έκθεση του ν. 3842/2010 (ΦΕΚ Α’ 58) «Αποκατάσταση φορολογικής δικαιοσύνης, αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής και άλλες διατάξεις» είχε γίνει σαφής και ευθεία αναφορά «για πλήρη απαλλαγή των συνταξιούχων από τις αντικειμενικές δαπάνες διαβίωσης, για λόγους φορολογικής δικαιοσύνης» (Αιτιολογική Έκθεση, σελ. 7: επί της παραγράφου 5 του άρθρου 3).