• Σχόλιο του χρήστη 'ΦΛΩΡΑΣ ΓΙΩΡΓΟΣ' | 4 Σεπτεμβρίου 2020, 15:45

    Η παρ. 8 αποτελεί τον θάνατο της παρούσας νομοθετικής ρύθμισης. Ερχεται δε σε αντίθεση με τον Οδηγία αλλά και με την παρ. 6 του ίδιου άρθρου. Απαγορεύοντας στον Δικαστή να απαλλάξει τον πτωχό από συγκεκριμένα χρέη κρατάει για πάντα "φυλακισμένο" έναν άνθρωπο και αποκλεισμένο από την Οικονομική δραστηριότητα. Το άρθρο 8 θα πρέπει να αλλάξει και να δίνει την δυνατότητα στον Δικαστή να αποφασίσει ελέυθερα. Σήμερα ο χειρότερος εγκληματίας μπορεί να αναλάβει Δημόσια έργα μετά την πάροδο 3-5 ετών από την καταδίκη του. Με βάση την λογική του Νομοθέτη, παρ. 8, ποτέ κανείς δεν θα απαλλαγεί και για πάντα θα είναι δέσμιος των χρεών τους. Επαναλαμβάνω ότι στην Ευρώπη υπάρχουν και θα υπάρχουν πολύ πιθο ευνοικά συστήματα απαλλαγής και η λογική του αιώνιου αποκλεισμού στην Ελλάδα θα οδηγήσει Ελληνες πολίτες να μεταναστεύουν και να γυρίζουν με μια δικαστική απόφαση, πρακτικής, απαλλαγής τους. Η παρ. 9 θα πρέπει να έχει ένα χρονικό όριο άλλως για πάντα θα είναι κάποιος όμηρος μιας διαδικασίας αμφισβήτησης της απαλλαγής του. 12-24 μήνες είναι λογικό όριο για όποιον ενδιαφέρεται να αποκαλύψει έναν απατεώνα.