• Σχόλιο του χρήστη 'Κωνσταντίνος Καρλής' | 4 Σεπτεμβρίου 2020, 21:20

    Η παράγραφος 1 του άρθρου 9 παραπέμπει σε μία μόνο περίπτωση στο άρθρο 758 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας και είναι απαραίτητη η έκθεση του εισηγητή, ενώ κατά την παρ. 2 η αίτηση μπορεί να υποβληθεί μέχρι την περάτωση της πτώχευσης και κατά την παρ. 3 σε κάθε περίπτωση, από την ανάκληση δεν θίγονται οι πράξεις που έγκυρα ενεργήθηκαν κατά τη διάρκεια της ισχύος της πτωχευτικής απόφασης. Το άρθρο όμως 758 του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας όμως προβλέπει στο δεύτερο και τρίτο εδάφιο της παρ. 1, όπως προστέθηκαν με το άρθρο 29 του Ν.4491/2017 ότι «Η αίτηση ανάκλησης ή μεταρρύθμισης του πρώτου εδαφίου επιτρέπεται, επίσης, μετά την έκδοση οριστικής απόφασης του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου με την οποία κρίνεται ότι η δικαστική απόφαση που δέχθηκε ή απέρριψε την αρχική αίτηση εκδόθηκε κατά παράβαση δικαιώματος που αφορά στον δίκαιο χαρακτήρα της διαδικασίας που τηρήθηκε ή διάταξης ουσιαστικού δικαίου της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, με την επιφύλαξη των όρων και περιορισμών που προβλέπονται στις επιμέρους διατάξεις της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Δικαιωμάτων του Ανθρώπου περί προστασίας της εθνικής ασφάλειας, της δημόσιας τάξης, της πρόληψης του εγκλήματος, της προστασίας της υγείας ή ηθικής και της προστασίας των δικαιωμάτων και ελευθεριών των τρίτων. Στην περίπτωση αυτή η αίτηση ασκείται μέσα σε προθεσμία ενενήντα (90) ημερών, η οποία αρχίζει από την ημερομηνία που καθίσταται οριστική η απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.». Κατά συνέπεια στην περίπτωση αυτή η έκθεση του εισηγητή δεν είναι δυνατόν να ε=αποτελεί προϋπόθεση ενώ η ρύθμιση της παρ. 3 του σχεδίου νόμου οδηγεί μετά την ανάκληση σε παραβίαση του άρθρου 17 του Συντάγματος και του άρθρου 1 του Πρώτου Πρωτοκόλλου της ΕΣΔΑ για την προστασία της περιουσίας.