• Σχόλιο του χρήστη 'Μ. Δ,' | 23 Νοεμβρίου 2020, 17:14

    Σε ένα κράτος δικαίου η δικαιοσύνη είναι αυτονόητη και όλα τα σχόλια των συναδέλφων θα ήταν περιττά. Επίσης ρόλος του είναι να ενώνει και όχι να διχάζει. Η ισότητα των υπαλλήλων θα έπρεπε να είναι δεδομένη, όπως και η αναγνώριση σχετικής προϋπηρεσίας, από όπου και αν προέρχεται (πόσο μάλλον αν είναι απαραίτητη για το διορισμό και τη πολυπλοκότητα της θέσης). Τα δικαιώματα των δημοσίων υπαλλήλων θα έπρεπε να είναι παράδειγμα και πρότυπο για τους εργοδότες του ιδιωτικού τομέα. Και οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα να αισθάνονται ασφάλεια ότι το κράτος θα είναι εκεί για να προστατέψει και τα δικά τους δικαιώματα όποτε χρειαστεί. Οι νέοι που έμειναν στη χώρα θα έπρεπε να επιβραβεύονται, αντ’ αυτού μετανιώνουν που έμειναν και τη στήριξαν σε δύσκολους καιρούς και πρέπει ίσως να δεχτούν ότι θα τιμωρούνται για πάντα για αυτή την επιλογή τους. Τέλος , σιγά σιγά γίνεται αντιληπτό, ότι η δημοκρατία είναι για το φαίνεσθαι και ότι διαδικασίες όπως αυτή η ανοιχτή διαβούλευση (που μάλιστα έχει ως θέμα ένα μισθολόγιο από το οποίο δεν προκύπτουν οι μισθοί) είναι ένα τέτοιο παράδειγμα. Κανείς δε θα διαβάσει τα σχόλια ή ακόμα και να τα διαβάσει δεν θα τα πάρει υπ΄ όψιν του.