• Σχόλιο του χρήστη 'Κώστας Μ.' | 25 Νοεμβρίου 2020, 22:41

    Τα σαθρότερα σημεία του νομοσχεδίου, τα περισσότερα εκ των οποίων έχουν θιγεί και από άλλους συναδέλφους, κατά την ταπεινή μου άποψη είναι τα εξής: 1. Αντισυνταγματική μεταχείριση των προσληφθέντων στην ΑΑΔΕ μετά την 11/10/2018. Σύμφωνα με το άρθρο 22 παρ.1 εδ.2 του Συντάγματος «Όλοι οι εργαζόμενοι, ανεξάρτητα από φύλο ή άλλη διάκριση, έχουν δικαίωμα ίσης αμοιβής για παρεχόμενη εργασία ίσης αξίας.» Άρθρο το οποίο επικαλείται και η αιτιολογική έκθεση του ν.4569/2018. 2. Παντελής αοριστία στο βαθμολόγιο. Αφενός, δεν δύναται να υπολογιστεί το οποιοδήποτε όφελος από αυτό. Πρακτικά δεν υπάρχει αντικείμενο συζήτησης μισθολογικά. Αφετέρου, η διαμόρφωσή του επαφίεται στην υποκειμενική κρίση του Διοικητή της ΑΑΔΕ. Ο οποίος παρεμπιπτόντως «εκλέγεται» από ποιους και λογοδοτεί σε ποιους ακριβώς; 3. Άδικο για όσους υπαλλήλους, λόγω υπηρεσιακών αναγκών, τοποθετούνται σε θέσεις που βρίσκονται σχετικά χαμηλά στην κατάταξη Π.Θ.Ε.. Ενδέχεται να αμείβονται χαμηλότερα ακόμα και από «παλιούς» συναδέλφους της κατώτατης βαθμίδας, ή και αρκετά χαμηλότερων τυπικών προσόντων, λόγω της προσωπικής διαφοράς. Επιπλέον, δημιουργούνται συνθήκες αθέμιτου ανταγωνισμού για κατάληψη καλοπληρωμένων θέσεων. 4. Ασαφής διαδικασία αξιολόγησης. Με ποιο τρόπο θα διασφαλίζεται ότι οι τιθεμένοι στόχοι είναι ρεαλιστικοί; Πώς διασφαλίζεται η προστασία του υφιστάμενου από κατάχρηση εξουσίας του προϊστάμενου; Όπως π.χ. η απαίτηση για απλήρωτες υπερωρίες με αντάλλαγμα ευνοϊκότερη αξιολόγηση. 5. Τίθενται στόχοι σε ατομικό επίπεδο γεγονός που αυξάνει την πιθανότητα υπερβάλοντος ζήλου, από την πλευρά των ελεγκτών, στη βεβαίωση παραβάσεων. 6. Δεν νοείται «Διαβούλευση»/διάλογος/διαπραγμάτευση σε συνθήκες υγειονομικής κρίσης που συνεπάγεται περιορισμούς στις ελευθερίες των πολιτών.