• Σχόλιο του χρήστη 'Α.Κ.' | 25 Νοεμβρίου 2020, 22:46

    Το περίγραμμα του ειδικού μισθολογίου περισσότερο διευρύνει το χάσμα μεταξύ του οράματος της ΑΑΔΕ για μια υπηρεσία πρότυπο και των προωθούμενων πολιτικών της παρά το προάγει. Χαρακτηρίζεται από αοριστίες, σε ορισμένα σημεία βρίσκεται στα όρια της συνταγματικότητας, ενώ παράλληλα δημιουργεί υπαλλήλους πολλών μισθολογικών ταχυτήτων με ένα εντελώς αυθαίρετο κριτήριο. Ειδικότερα θα ήθελα να σταθώ σε δύο σημεία: - Πως γίνεται η ΑΑΔΕ, μια Υπηρεσία αιχμής – ραχοκοκαλιά της δημόσιας διοίκησης, ο εκσυγχρονισμός της οποίας βρίσκεται μονίμως στο επίκεντρο ενδιαφέροντος των δανειστών, σε τέτοιο βαθμό μάλιστα που αποτελεί προαπαιτούμενο για την εκταμίευση ρευστότητας, να επιλέγει συνειδητά να υποαμείβει προς το παρόν και δυστυχώς όπως όλα δείχνουν και στο μέλλον (καθότι το υπό διαβούλευση μισθολόγιο δεν μας αποκαλύπτει το ύψος της ειδικής αμοιβής παρά μόνο ότι σε κάθε περίπτωση θα είναι μικρότερο από την Προσωπική Διαφορά) τους υπαλλήλους της εκείνους που έχουν προσληφθεί ίσως με την πιο απαιτητική μέχρι στιγμής διαδικασία επιλογής προσωπικού, άτομα υψηλών τυπικών προσόντων με εμπειρία και σταδιοδρομία στον ιδιωτικό τομέα. -Το δεύτερο σημείο, αφορά την σύνδεση της ειδικής αμοιβής με την συμμετοχή στην αξιολόγηση. Πέραν της συνταγματικότητας ή μη αυτής της σύνδεσης, πιστεύω πως αντί αυτού του εκβιαστικού διλήμματος ίσως ήταν πιο σωστό και πιο αποτελεσματικό, η διοίκηση αντί να αναλώνεται στο πώς θα υποχρεώσει τους υπαλλήλους να συμμετέχουν στην αξιολόγηση, να στήσει ένα αξιοκρατικό και διαφανές πλαίσιο αξιολόγησης, χωρίς υποκειμενικά κριτήρια. Επιπλέον, αναρωτιέμαι πως μπορεί να γίνει αποτελεσματικά η αξιολόγηση υπαλλήλων με ίδια κριτήρια αλλά διαφορετική μισθολογική αφετηρία. Εκτός και εάν η αξιολόγηση και το ειδικό μισθολόγιο αποτελούν απλώς ένα «τικ» στην λίστα των προαπαιτούμενων και όχι εργαλείο εκσυγχρονισμού και προαγωγής.