• Σχόλιο του χρήστη 'ΓΡΗΓΟΡΗΣ Κ .' | 25 Νοεμβρίου 2020, 22:32

    Οι εργαζόμενοι στην ΑΑΔΕ είναι μόνιμοι δημόσιοι υπάλληλοι και ΙΔΑΧ, οι οποίοι κατέχουν κατά κοινή ομολογία υψηλά προσόντα και δεξιότητες, χωρίς λόγω της φύσης της εργασίας τους να τους επιτρέπεται η άσκηση ιδιωτικού έργου, όπως στους περισσότερους εργαζομένους στο Δημόσιο. Για τους λόγους αυτούς, επιβάλλεται να έχουν ειδικό μισθολόγιο, το οποίο όμως θα εκκινεί από την ίδια βάση για όλους παλαιότερους και νεότερους, διαφορετικά το μόνο που θα καταφέρει είναι η περαιτέρω δυσαρέσκεια των νεότερων εργαζομένων αλλά και η αδικία εις βάρος τους. Άρθρο 2: Η νέα προσωπική διαφορά δεν υπάρχει για τους νεότερους εργαζόμενους που εντάχθηκαν στην ΑΑΔΕ μετά τον Οκτώβρη του 2018, οπότε και δόθηκε για τελευταία φορά στους εργαζόμενους του ΥΠΟΙΚ και της ΑΑΔΕ. Έτσι συντηρείται μία ανισορροπία και αδικία εις βάρος όλων των νεότερων εργαζομένων οι οποίοι 2 χρόνια τώρα διεκδικούν λύση και Μισθολογική Εξομοίωση μέσω της απόδοσης της ΠΔ όπως όλοι οι συνάδελφοί τους. Πριν λοιπόν αποδώσετε εκ νέου ΠΔ, ή Μισθολόγιο πρέπει να αποδώσετε την ΠΔ όπως ο νόμος 4569/2018, ώστε όλοι οι εργαζόμενοι να εκκινούν από την ίδια αφετηρία. Διαφορετικά θα συνεχιστεί να καταπατείται η αρχή της ισότητας όπως συμβαίνει και τώρα. Άρθρο 4: Οι υπάλληλοι κατατάσσονται σε κλιμάκιο αντίστοιχο του νόμου 4354/2015, όπως προβλέπετε για όλο το δημόσιο, αλλά οι Σύμβουλοι οι μετακλητοί και οι συνεργάτες του Διοικητή σε αυξημένα κλιμάκια, που δείχνει ότι μάλλον το ειδικό μισθολόγιο φτιάχνεται για να καλύψει τις αυξήσεις των συνεργατών του Διοικητή. Άρθρο 6: Η προωθημένη μισθολογική εξέλιξη είναι συνάρτηση με τις ορέξεις του Διοικητή αφού είναι με δική του απόφαση ποιο θα είναι το ποσοστό που θα το πάρει, το οποίο θα μπορεί να είναι ακόμα και ανά υπηρεσία ή ανά τμήμα, ώστε να το πάρουν οι φίλοι και κολλητοί των προϊσταμένων και των διευθυντών. Η δε συνάρτηση του με τριετή αξιολόγηση δεν σημαίνει και ότι αυτή η προώθηση θα παραμείνει, ενώ μπορεί να την παίρνουν κάθε τρία χρόνια οι ίδιοι! Αντίστοιχα κάποιοι που δε θα τα πάνε καλά στην αξιολόγηση και θα χαρακτηριστούν ανεπαρκής (ακόμα και από δόλο) δε θα πάρουν ωρίμανση το οποίο είναι εντελώς άδικο ίσως και αντισυνταγματικό, αφού όλοι γνωρίζουμε ότι ακόμα και στον ιδιωτικό τομέα οι αξιολογήσεις δεν είναι δίκαιες! Άρθρο 11: Στο άρθρο αυτό αναφέρει κάποια ειδική αμοιβή της οποίας τα ποσά δεν υπάρχουν και υπόκεινται προφανώς σε απόφαση του Διοικητή. Κατά απαράδεκτο τρόπο συνδέει την αξιολόγηση με τη χορήγηση αυτής της αμοιβής, χωρίς να την κατατάσσει στις τακτικές αποδοχές, αφαιρώντας το δικαίωμα στον εργαζόμενο να συμμετάσχει σε προκηρυγμένη απεργία όπως συμβαίνει τόσο στην ΑΑΔΕ όσο και στο υπόλοιπο Δημόσιο τα τελευταία χρόνια. Η αξιολόγηση των εργαζομένων μπορεί μόνο να λαμβάνεται υπόψη για την απονομή Bonus και όχι για να απειλήσει τον εργαζόμενο να συμμετάσχει στη διαδικασία αξιολόγησης, πόσο μάλλον να του αφαιρεί τα χρήματα και για ένα χρόνο να μην λαμβάνει την ειδική αμοιβή αν δεν συμμετάσχει στη διαδικασία αξιολόγησης! Άλλωστε η ειδική αμοιβή όπως περιγράφεται είναι ένα επίδομα θέσης εργασίας για τις διαφορετικές συνθήκες αυτής, το οποίο θα μπορούσε να δοθεί με ένα απλό επίδομα και να μην μπλέκεται σε σύνθετες διαδικασίες όπως περιγράφονται οι οποίες απειλούν τη συνοχή των υπηρεσιών, των υπαλλήλων και εν τέλει υπονομεύουν τόσο τους εργαζόμενους όσο και την ίδια την κοινωνία και το κράτος αφού η ίδια η ΑΑΔΕ και οι εργαζόμενοι σε αυτή επιτελούν λειτούργημα και είναι αυτοί που ασχολούνται με τα έσοδα του κράτους ! Για να αξιολογήσεις έναν εργαζόμενο, θα πρέπει πρώτα να έχεις αξιολογήσει τις δομές, τις διαδικασίες, τα μέσα που παρέχεις στους εργαζόμενους για να εργαστούν και να πιάσουν το στόχο που έχει τεθεί ( ο οποίος στόχος φαίνεται ότι θα προσδιορίζει και τη λεγόμενη ειδική αμοιβή), τη στελέχωση των υπηρεσιών, τους προϊσταμένους και τέλος αφού όλα αυτά είναι σωστά και εφικτά, να αξιολογήσεις και τους υπαλλήλους. Ειδάλλως η όποια αξιολόγηση είναι καταδικασμένη να αποτύχει. Περιττό να αναφέρω ότι σε όλες τις παραπάνω διαδικασίες θα πρέπει να λαμβάνεται η άποψη των εργαζομένων μέσω συμμετοχής τους στις επιτροπές αξιολόγησης και τα πορίσματα αυτών να είναι γνωστά σε όλους και όχι κρυφά. Άρθρο 12: Στο άρθρο αυτό εδραιώνεται, μονιμοποιείτε και νομιμοποιείτε η αδικία που ήδη υπάρχει, μεταξύ παλαιών και νεότερων εργαζομένων. Αναγνωρίζει την ΠΔ και την απονέμει εκ νέου σε όλους όσους την είχαν, ενώ αφήνει όλους τους νεότερους εργαζόμενους που μετατάχθηκαν ή διορίστηκαν μετά τον Οκτώβρη 2018 στην ΑΑΔΕ, όπως και όσους ενταχθούν στο δυναμικό της από εδώ και πέρα χωρίς τον υπολογισμό αυτής. Αυτό είναι αντίθετο στην Αρχή της Ισότητας, όσων αφορά εργαζόμενους που εκτελούν την ίδια εργασία. Οφείλει να αποδοθεί σε όλους τους εργαζόμενους πρώτα η ΠΔ και να υπάρχει και πρόβλεψη για όλους τους επόμενους που θα ενταχθούν στο ανθρώπινο δυναμικό της ΑΑΔΕ, και μετά να υπάρξει νέα ρύθμιση μισθολογίου. Σε περίπτωση που δεν υπάρξει αυτή η εξομοίωση πριν την εφαρμογή το μόνο που θα πετύχει το σχέδιο νόμου είναι η ανθρωποφαγία και διάλυση της συνοχή των εργαζομένων και των υπηρεσιών, εκτός κι αν αυτό επιδιώκει τούτο το σχέδιο νόμου. Άρθρο 15: Το βραβείο επίτευξης στόχων συσχετίζεται με τη συμμετοχή του εργαζομένου στην αξιολόγηση και αυτό με απόφαση του Διοικητή, σημεία τα οποία είναι άκρως απαράδεκτα και απειλητικά προς τους υπαλλήλους. Ακόμα, το μεγαλύτερο ποσοστό λογίζεται στους προϊσταμένους και τα μικρότερα στους εργαζόμενους που θα αγκομαχούν να πιάσουν τους στόχους!