• Σχόλιο του χρήστη 'ΔΗΜΗΤΡΗΣ' | 1 Φεβρουαρίου 2023, 13:45

    Θεωρώ ότι στο τίμημα της εξαγοράς θα πρέπει να λαμβάνονται υπόψη όλα τα χρόνια κατοχής με έγκυρους τίτλους όλων των δικαιοπαρόχων χωρίς κανένα κόφτη. Κύριοι κυβερνώντες δεν είμαστε όλοι καταπατητές. Πιο συγκεκριμένα, κληρονόμησα το 2016 ενα αγροτεμάχιο επιφανείας 3000 τ.μ. με μιά τακτοποιημένη αποθήκη 7 τ.μ. (στην οποία υπάρχουν για λόγους ασφαλείας η ηλεκτρολογική παροχή και 2 αντλίες άρδευσης) από τον πατέρα μου, το οποίο είχε αγοράσει το 1977 με προηγούμενους τίτλους που χρονολογούνται από το 1963, 1939, 1931, 1904, 1897 με άπαντες τους τίτλους μεταγεγραμμένους στο υποθηκοφυλακείο (βρήκα ακόμα και αυτόν του 1897). Η Πολιτεία ήρθε το 1993 και χάραξε τον παλαιό αιγιαλό στα ...550 μέτρα από την παραλία. Σύμφωνα με τον νόμο, αυτοί οι χώροι καταγράφονται δημόσια κτήματα. Δηλαδή γίναμε καταπατητές στην περιουσία μας? Δεν θα σχολιάσω την ουσιαστική παράβαση καθήκοντος ορισμένων (προφανώς όχι όλων) επιτροπών χάραξης αιγιαλού καθόσον στις αποφάσεις τους υπερίσχυσαν οι πολιτικές και κομματικές τους εμμονές και ιδεοληψίες και όχι η τεχνική τους γνώμη για την οποία ορίστηκαν, εις βάρος του δημοσίου συμφέροντος. Εν κατακλείδι: Όταν υπάρχουν νομίμως μεταγεγραμμένοι τίτλοι ιδιοκτησίας πριν από την ημερομηνία "δήμευσης" (απόφαση αιγιαλού), το τίμημα οφείλει να περιορισθεί στο ελάχιστο δυνατό λαμβάνοντας υπόψη όλα τα χρόνια νόμιμης και αδιατάρακτου ιδιοκτησίας όλων των δικαιοπαρόχων. ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΚΑΤΑΠΑΤΗΤΕΣ