• Σχόλιο του χρήστη 'Ιωάννα Καλαντζάκου' | 14 Νοεμβρίου 2023, 10:42

    Πρέπει να τροποποιηθεί η διάταξη του αρ. 133 παρ. 1 ν.4738/2020 (η οποία κατά το αρ.185 του ίδιου νόμου δεν εφαρμόζεται στις πτωχεύσεις μικρού αντικειμένου), σύμφωνα με την οποία «Ο εισηγητής (δικαστής) υποβάλλει εισήγηση προς το πτωχευτικό δικαστήριο ως προς την αποδοχή ή μη της αίτησης (πτώχευσης) μετά τη συζήτηση της υπόθεσης». Η διάταξη αυτή παρουσιάζει αντινομία με την πορεία της πτωχευτικής διαδικασίας. Πράγματι, εφόσον η πτώχευση δεν έχει ακόμη κηρυχθεί και δεν έχει ορισθεί εισηγητής δικαστής για τη συγκεκριμένη πτωχευτική διαδικασία, ακόμη και στα Πρωτοδικεία Αθηνών, Πειραιά και Θεσσαλονίκης, τα μόνα όπου υπηρετούν εισηγητές δικαστές επί θητεία, αυτοί δεν έχουν γνώση του φακέλου της υπόθεσης, ούτε παρακολουθούν τη συζήτησή της ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου, η οποία είναι μάλιστα προφορική κατά την εκουσία δικαιοδοσία. Εμφανίζεται, έτσι, υποχρεωτική η γνωμοδότηση ενός δικαστή εντελώς ξένου προς την υπόθεση προς ένα τριμελές Δικαστήριο, του οποίου τα μέλη έχουν αδιαμφισβήτητη γνώση και εμπειρία να κρίνουν αν συντρέχει ή όχι παύση πληρωμών και αν μία αίτηση πτώχευσης πρέπει να γίνει ή όχι δεκτή. Η διάταξη παρουσιάζεται ακόμη προβληματικότερη στα μικρά Πρωτοδικεία, όπου δεν υπηρετούν επί θητεία εισηγητές πτωχεύσεων, αλλά διορίζονται από το Δικαστήριο με κάθε απόφαση που κηρύσσει πτώχευση. Σε αυτά τα Πρωτοδικεία, πριν από την έκδοση πτωχευτικής απόφασης δεν υπάρχει καν εισηγητής, από τον οποίον να ζητηθεί γνωμοδότηση. Σημειωτέον ότι κατά το προϊσχύσαν πτωχευτικό δίκαιο (ακόμη και προ του Πτωχευτικού Κώδικα ν.3588/2007), γνωμοδότηση του Εισηγητή απαιτούνταν μόνο σε δίκες που αφορούσαν την εξέλιξη της πτωχευτικής διαδικασίας, δηλαδή μετά την κήρυξη της πτώχευσης και την έναρξη των πτωχευτικών εργασιών, πράγμα εύλογο καθώς σε αυτές τις υποθέσεις ο εισηγητής δικαστής της πτώχευσης έχει πλήρη γνώση του φακέλου. Συνεπώς η ρύθμιση του αρ.133 παρ.1 είναι περιττή και στερούμενη αιτίας και άρα πρέπει να καταργηθεί.