• Σχόλιο του χρήστη 'ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΓΕΩΡΓΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ' | 16 Νοεμβρίου 2023, 19:35

    Στο άρθρο 192 περί απαλλαγής προστίθεται παρ. 4, η οποία προβλέπει πράξη του εισηγητή ώστε να διαπιστώνεται η απαλλαγή του οφειλέτη. Η ρύθμιση αυτή εκ πρώτης όψεως διευκολύνει τη διαπίστωση του χρόνου απαλλαγής, πλην όμως ενδέχεται να δημιουργήσει προβλήματα α) διότι έρχεται σε σύγκρουση με τον αυτοδίκαιο χαρακτήρα της απαλλαγής που αναφέρεται ρητά στην παράγραφο 1 (επομένως τίθεται το ερώτημα αν ο πτωχός, που δεν προβεί στην έκδοση της πράξης, η οποία καταρχήν δεν είναι υποχρεωτική, θα έχει ή όχι τύχει της απαλλαγής), β) διότι με τη συμπερίληψη της έκθεσης του συνδίκου περί αναγγελθεισών ή μη απαιτήσεων ενδέχεται να αμφισβητηθεί η γενικότητα της απαλλαγής για κάθε απαίτηση, αναγγελθείσα ή μη, υφιστάμενη κατά το χρόνο της πτώχευσης, όπως αναφέρεται στην παράγραφο 1 του αρ. 192. Προτιμητέο θα ήταν να μην προβλεφθεί αυτό το στάδιο γιατί περιπλέκει τη διαδικασία της απαλλαγής. Διαφορετικά, εάν εισαχθεί πράγματι η τροποποίηση πρέπει να υπάρξει αντίστοιχη ρύθμιση για χορήγηση βεβαίωσης προς τους καταχωρηθέντες στο ΗΜΦ λόγω έλλειψης ικανού ενεργητικού περιουσίας, οι οποίοι επίσης απαλλάσσονται και για τους οποίους δεν υπάρχει ενεργή διαδικασία ούτε εισηγητής. Ενδεχομένως όχι προσφυγή στο δικαστήριο αλλά με έκδοση βεβαίωσης έστω από το Ειρηνοδικείο σχετικά με το χρόνο καταχώρισης του ονόματος στο ΗΜΦ και τη μη άσκησης προφυγής. Τονίζεται ότι οι περιπτώσεις των καταχωρηθέντων στο ΗΜΦ είναι πολλαπλάσιες των πτωχεύσεων και αν παρίσταται ανάγκη διαπίστωσης της απαλλαγής για τους δεύτερους, η ανάγκη να συμβεί αυτό και για τους πρώτους είναι πολύ μεγαλύτερη.