• Σχόλιο του χρήστη 'Φωτεινή Κουτσιά' | 21 Νοεμβρίου 2023, 08:07

    Η πρόταση αναδιάρθρωσης του χρέους η οποία προβλέπεται στο άρθρο 67 του νομοσχεδίου θα πρέπει για λόγους τήρησης της αρχής της ισότητας να ισχύει για όλους και αυτό διότι: α) αρχικώς, θα πρέπει να ισχύει για όλους του ευάλωτους οφειλέτες, ανεξαρτήτως εάν τους έχει χορηγηθεί ή όχι βεβαίωση ευάλωτου οφειλέτη για την έκδοση της οποίας σύμφωνα με την περίπτωση β’ του άρ. 217 του Ν. 4738/2020, θα πρέπει να συντρέχουν διαζευκτικώς οι εξής προϋποθέσεις: α) ο οφειλέτης θα πρέπει να έχει κηρυχθεί σε πτώχευση ή β) o ενυπόθηκος ή ο προσημειούχος πιστωτής, σύμφωνα με την περ. γ΄, να έχει κατάσχει το ακίνητό του ή γ) να έχει καταρτιστεί η σύμβαση αναδιάρθρωσης του Κεφαλαίου Α΄ του Δεύτερου Μέρους του Πρώτου βιβλίου. Με την ανωτέρω ρύθμιση του νομοσχεδίου περιορίζονται υπέρμετρα οι περιπτώσεις υπαγωγής σε αυτήν χωρίς να υφίσταται ουσιώδης λόγος καθότι: α) όπως ορίζεται και με το άρθρο 217 του ισχύοντος νομοθετικού πλαισίου (Ν. 4738/2020) στην έννοια του ευάλωτου οφειλέτη υπάγονται όσοι πληρούν τις προϋποθέσεις του άρθρου 3 του Ν. 4472/2017 καθώς και της υπ’ αρ. 7167 (ΦΕΚ Β’ 4500/2021) Υπουργικής Απόφασης για τα εισοδηματικά και περιουσιακά κριτήρια. Είναι άδικο και αντίκειται στην αρχή της ισότητας όταν δεν μπορεί να ρυθμιστεί το χρέος ενός ευάλωτου οφειλέτη επί της κύριας κατοικίας του οποίου, ωστόσο, δεν έχει επιβληθεί κατάσχεση ή ο ίδιος δεν έχει κηρυχθεί σε πτώχευση ούτε έχει καταρτιστεί σύμβαση αναδιάρθρωσης, β) με την ανωτέρω περιοριστική εφαρμογή της ρύθμισης μόνο στην περίπτωση ευάλωτων οφειλετών που τους έχει χορηγηθεί βεβαίωση, εξαιρούνται και μένουν απροστάτευτες περιπτώσεις οφειλετών με ελάχιστα ετήσια εισοδήματα και μηδενική περιουσιακή κατάσταση (συνεπώς, δεν υφίσταται λόγος και για ρευστοποίηση της περιουσίας τους) μπροστά σε προτάσεις τραπεζικών ιδρυμάτων ή εταιρειών διαχείρισης απαιτήσεων από δάνεια και πιστώσεις για καταβολή ενός εφάπαξ υπέρογκου χρηματικού ποσού προκειμένου να ρυθμιστεί το δάνειό τους, ενώ αποδεδειγμένα γνωρίζουν (με την προσκόμιση Ε1 και Ε9) ότι δεν δύνανται να καταβάλλουν το εφάπαξ ποσό. Πώς θα ρυθμιστούν αυτές οι περιπτώσεις που ενώ θέλουν να ρυθμίσουν τις οφειλές του, εν τοις πράγμασι δεν μπορούν λόγω των εξωφρενικά υψηλών προκαταβολικών ποσών που βάζουν ως όριο διαπραγμάτευσης και υπαγωγής σε ρύθμιση, τα τραπεζικά ιδρύματα; Και είναι γνωστό ότι στην πλειονότητα των περιπτώσεων, τα τραπεζικά ιδρύματα δεν αποδέχονται προτάσεις αναδιάρθρωσης χρέους με αυθαίρετες αιτιολογίες. Συνεπώς, για όλους αυτούς τους λόγους θα πρέπει η τεκμαιρόμενη συναίνεση σε πρόταση αναδιάρθρωσης χρεών να ισχύει για όλους τους οφειλέτες οι οποίοι επιδιώκουν να ρυθμίσουν το χρέος τους και για τους οποίους ο εξωδικαστικός μηχανισμός αποτελεί την μόνη σανίδα σωτηρίας. Περαιτέρω, η πρόβλεψη του νομοσχεδίου για την δυνατότητα άσκησης ανακοπής κατά της πρότασης ρύθμισης του προηγούμενου εδαφίου, και για τον λόγο της μειωμένης ικανοποίησης της απαίτησης του πιστωτή σε σχέση με την ικανοποίηση που θα προέκυπτε από την ολοκλήρωση της διαδικασίας αναγκαστικής εκτέλεσης, ουσιαστικά αναιρεί, εμμέσως πλην σαφώς, την προστασία που δίνεται στον ευάλωτο οφειλέτη με το εδάφιο α’ του ανωτέρω άρθρου του νομοσχεδίου, συνεπώς πρέπει να εξαλειφθεί. Τέλος, θα πρέπει να προβλεφθεί ένα σταθερό μειωμένο επιτόκιο και για τις οφειλές σε τραπεζικά ιδρύματα όπως ισχύει και για τις οφειλές προς το Δημόσιο ενώ θα πρέπει να ισχύσουν ευνοϊκές ρυθμίσεις για οφειλέτες που ανήκουν σε ευάλωτες ομάδες (άτομα με αναπηρία, πολύτεκνες και μονογονεϊκές οικογένειες κλπ.) Φωτεινή Κουτσιά Δικηγόρος