• Σχόλιο του χρήστη 'Δημήτρης Δημητριάδης' | 14 Φεβρουαρίου 2024, 22:45

    Σχετικά με το άρθρο 11 παράγραφος 2 σύμφωνα με το οποίο «…Η επιχείρηση ή το σωματείο της παρ. 1 θεωρείται όμορο του παραχωρούμενου τμήματος αιγιαλού και παραλίας και όταν ανάμεσα στον χώρο που δραστηριοποιείται η επιχείρηση ή το σωματείο και τον αιγιαλό ή την παραλία, κατά περίπτωση, παρεμβάλλεται οδός, πλατεία ή άλλος κοινόχρηστος χώρος, ιδιωτικό ακίνητο ή ακίνητο που ανήκει στην ιδιωτική περιουσία του Δημοσίου ή στην Εταιρεία Ακινήτων Δημοσίου (ΕΤΑΔ).» Υπάρχουν ιδιοκτησίες οι οποίες είναι παραθαλάσσιες. Πολλές από αυτές έχουν παραχωρηθεί από το Ελληνικό κράτος. Αυτές οι ιδιοκτησίες κατά την χάραξη αιγιαλού και παραλίας, έχασαν τμήμα της έκτασής τους, ως αποτέλεσμα χάραξης παραλίας εντός αυτών. Σε αυτές δεν δίνεται η δυνατότητα στους ιδιοκτήτες να αξιοποιήσουν τις ιδιοκτησίες τους καθώς οι περισσότερες έχουν καταστεί μη οικοδομήσιμες πλέον, λόγω της απόστασης από τον αιγιαλό, αλλά και λόγω αποκοπής τμήματός τους και χαρακτηρίζοντας αυτόν ως παραλία. Θα πρέπει να υπάρχει διάταξη που για αυτές τις περιπτώσεις να έχουν προβάδισμα οι ιδιοκτήτες αυτοί, στην παραχώρηση απλής χρήσης στο τμήμα του αιγιαλού μπροστά τους, και την χρήση της ιδιοκτησίας τους ως ανάπτυξη και εκεί ομπρελλοκαθισμάτων. Για πιο λόγο οι ιδιοκτήτες αυτοί να μην μπορούν, χωρίς δημοπρασία να τους παραχωρηθεί κατά προτεραιότητα έκταση αιγιαλού για χρήση τμήματος, και αυτό το δικαίωμα να δίνεται σε επιχειρήσεις που λειτουργούν αλλά είναι «πίσω» από αυτές τις ιδιοκτησίες. Επίσης ιατί να μην μπορούν οι ιδιοκτήτες αυτοί να βάλουν καντίνα στην ιδιοκτησία τους;