• Σχόλιο του χρήστη 'Αλέξανδρος Μεταλληνός' | 28 Δεκεμβρίου 2009, 13:38

    Πιστεύω ότι είναι επιτακτική ανάγκη να αυξηθεί ο Ειδικός Φόρος Κατανάλωσης στα καύσιμα και να θεσπιστεί και η σταδιακή αύξησή του και στο μέλλον με προκαθορισμένο ρυθμό (π.χ. 0,5% ανά μήνα) μέχρι να φτάσει η συνολική φορολόγηση των καυσίμων μεταξύ των ανώτερων επιπέδων φορολόγησης στην ΕΕ. Ένας φόρος πρέπει να κρίνεται με βάση τρία κριτήρια, τη δυνατότητα υψηλών εισπράξεων, τη συμβολή του ή μη στην ανταγωνιστικότητα της οικονομίας και τον δίκαιο ή μη χαρακτήρα του. Η αύξηση του φόρου καυσίμων είναι επιβεβλημένη και με τα τρία αυτά κριτήρια. Συγκεκριμένα: 1. Έχει αποδειχθεί ότι η αύξηση του φόρου αυτού έχει άμεσα αποτελέσματα στις δημόσιες εισπράξεις, ιδίως λόγω της χαμηλής ελαστικότητας της ζήτησης καυσίμων σε βραχυπρόθεσμο επίπεδο. 2. Τα κύρια πλεονεκτήματα όμως του φόρου καυσίμων προκύπτουν σε σχέση με το δεύτερο κριτήριο. Σε σχέση με άλλες ευρωπαϊκές οικονομίες η ελληνική έχει υψηλό βαθμό εξάρτησης από το πετρέλαιο (πιθανότατα λόγω της συγκριτικά χαμηλής φορολογίας. Πέραν των προφανών περιβαλλοντικών μειονεκτημάτων αυτής της κατάστασης, είναι ιδιαίτερα επικίνδυνη για το μέλλον της ελληνικής οικονομίας, λόγω του ευμετάβλητου των τιμών του πετρελαίου. Μάλιστα, σύμφωνα με τη διεθνή υπηρεσία ενέργειας αναμένεται αρχικά να μειωθεί ο ρυθμός αύξησης της παγκόσμιας παραγωγής πετρελαίου και στη συνέχεια κορύφωση και στη συνέχεια μείωσή της περί το 2020. Δεδομένης της συνέχισης της αύξησης της ζήτησης από τις χώρες της Ασίας αναμένεται μεσοπρόθεσμα η αύξηση των τιμών του πετρελαίου με αποτέλεσμα τη μείωση της ζήτησης πετρελαίου στις δυτικές χώρες. Οι οικονομίες που θα έχουν προσαρμοστεί σε ψηλές τιμές λόγω της φορολογίας θα είναι πιο εύκολα σε θέση να αντιμετωπίσουν το σοκ της αύξησης αυτής. Η αύξηση της ενεργειακής (και ειδικότερα της πετρελαϊκής) αποτελεσματικότητας μιας οικονομίας (δηλαδή του λόγου του ΑΕΠ προς την κατανάλωση ενέργειας γενικά και ειδικότερα πετρελαίου) δεν επιτυγχάνεται από τη μια μέρα στην άλλη, αφού προϋποθέτει επιλογές των καταναλωτών και των επιχειρήσεων σε σχέση με αγορές αγαθών μακράς διάρκειας ζωής, ιδίως οχημάτων, καθώς και σε σχέση με την τοποθεσία της κατοικίας σε σχέση με τα μέσα μαζικής μεταφοράς. Η θέσπιση αυξημένων φόρων κατανάλωσης στα καύσιμα θα δημιουργήσει κίνητρα για την επιλογή οχημάτων χαμηλότερης κατανάλωσης καυσίμων, για την αυξημένη χρήση μέσω μαζικής μεταφοράς κλπ. Δεδομένου εξάλλου ότι το πετρέλαιο είναι σχεδόν αποκλειστικά εισαγόμενο, η μεσοπρόθεσμη μείωση της κατανάλωσής του θα προκαλέσει μικρότερες επιπτώσεις σε θέσεις εργασίας από ό,τι κάθε άλλη έμμεση φορολογία, ενώ θα μειώσει και το έλλειμα εξωτερικών συναλλγών. 3. Γενικά οι έμμεσοι φόροι είναι πιο άδικοι από τους άμεσους, αφού δεν έχουν προοδευτικό χαρακτήρα. Ωστόσο ο φόρος καυσίμων επηρεάζει έμμεσα και περιορισμένα μόνο (μέσω του κόστους μεταφοράς προϊόντων) που πιο φτωχούς πολίτες που δεν έχουν ΙΧ, ενώ επηρεάζει πολύ και δίκαια τους κατόχους πολυτελών και ενεργοβόρων οχημάτων. Εξάλλου σε μια χώρα μεγάλης φοροδιαφυγής που μόνο πολύ σταδιακά μπορεί να περιοριστεί, ένας φόρος τον οποίο δύσκολα μπορεί να αποφύγει κανείς καταλήγει να είναι πιο δίκαιος από τους άμεσους φόρους. Βέβαια υπάρχει εκτεταμένο λαθρεμπόριο καυσίμων και κίνδυνος επαύξησής του όσο αυξάνεται ο ειδικός φόρος, λόγω όμως του κλειστού κυκλώματος εμπορίας πετρελαιοειδών, η αντιμετώπιση του λαθρεμπορίου αυτού με αστυνομικά μέτρα είναι πιο εύκολη από την αντιμετώπιση της φοροδιαφυγής σε σχέση με τον φόρο εισοδήματος, για την οποία απαιτείται μεταβολή ολόκληρης κοινωνικής νοοτροπίας.