• Σχόλιο του χρήστη 'ΙΩΑΚΕΙΜ ΓΡΑΨΑΣ' | 25 Ιουλίου 2011, 08:46

    Δύο θέματα που απαιτούν την εξείκευση τους μέσω του Νόμου είναι: Α) Η εφαρμογή από τις τράπεζες των αποφάσεων των ανωτάτων δικαστηρίων. Δεν είναι επιτρεπτό ο Αρειος Πάγος να εκδίδει απόφαση για τις παράνομες χρεώσεις σε τρέχοντες λογαριασμούς και οι τράπεζες ειδικά η Πειραιώς να μη την εφαρμόζουν με προσχήματα δήθεν άλλος ο τρεχούμενος και άλλος ο όψεως. Εκτός του ότι α) μια επιχείρηση και ιδιαίτερα αυτές που έχουν δοσοληψίες με το κοινό καθημερινά εισπράττουν χρήματα που θα πρέπει να τα καταθέσουν στον λογαριασμό τους και β)που καταναλωτής θεωρείται και κάθε νομικό πρόσωπο, με την τροποποίηση του 2251 με τον 3587 οπότε και από τότε τουλάχιστον το νομικό πρόσωπο είναι τελικός χρήστης της υπηρεσίας, είναι αδιανόητο να χρεώνουν διάφορα έξοδα όπως π.χ για κινήσεις καταθέσεων σε τρεχούμενους λογαριασμούς πάνω από ορισμένες π.χ 4 ή 10 μηνιαίως, έξοδα άτοκων τρεχούμενων λογαριασμών (και άτοκοι και έξοδα!, χρέωση για κατάθεση επιταγής προς είσπραξη), κάποτε το νομικό μας σ΄λυστημα θα πρέπει να προβλέψει έκτός από τις κυρώσεις και ποινικές τιμωρίες για τον υπάλληλο πορκειμένου να τον εξαναγκάσει να μην εκτελεί τις παράνομες εντολές της εκάστοτε διοίκησης καλυπτόμενος από τα τιμολίγια ή τις εντολές. Χρεώσεις για έξοδα σφραγίσματος ακάλυπτων επιταγών θα πρέπει να γίνονται στους λογαριασμούς του εκδότη και να μην απαιτούνται από τον κομιστή ο οποίος και το κεφάλαιο του χάνει και τα έξοδα πληρώνει! (Τράπεζα PROBANK)