• Σχόλιο του χρήστη 'Αχιλλέας' | 7 Ιουνίου 2015, 12:49

    Ο νέος ΚΕΒΑ θα πρέπει να είναι στη λογική του International Classification of Functioning, Disability and Health (ICF). Αυτό απαιτεί την εκτίμηση της λειτουργικότητας του εξεταζόμενου: πχ ένα παραπληγικός μπορεί να είναι απόλυτα λειτουργικός σε εργασίες γραφείου και ο σκοπό πρέπει να είναι η ένταξη στο κοινωνικό σύνολο και όχι ο προσδιορισμός ποσοστού αναπηρίας με σκοπό τη σύνταξη και τη απόσυρση από τη δυνατότητα εργασίας. Να λαμβάνεται υπόψη το επάγγελμα, η ηλικία, η πιθανότητα εύρεσης εργασίας, το φύλο κλπ., καθώς και να συμμετέχουν και φυσικοθεραπευτές, λογοθεραπευτές, αναπτυξιολόγοι στο ειδικό σώμα. Αλλαγή του Ενιαίου Πίνακα Προσδιορισμού Ποσοστού Αναπηρίας άμεσα και του αντικειμενικόύ προσδιορισμού των μόνιμων παθήσεων με επέκταση αυτών. Δεν μπορεί να χορηγείται ποσοστό αναπηρίας στην παχυσαρκία, στον ανεπίπλεκτο σακχαρώδη διαβήτη, στη μη ενεργό νόσο crohn κλπ. Οπωσδήποτε πρέπει να υπάρχει παρουσία Ψυχιάτρων στην επιτροπή αναθεώρησης. Κατά τη γνώμη μου επίσης δεν είναι σωστό να συμμετέχουν οι επιτροπές των ΑΜΕΑ, διότι θα είναι σαν ο κρινόμενος να κανονίζει τον τρόπο με τον οποίο θα κριθεί. Πλήρης ψηφιοποίηση της διαδικασίας του φακέλου του ασθενούς (όπως έχει ήδη διατυπωθεί σε άλλα σχόλια). Επικαιροποίηση των αποζημιώσεων εκτός έδρας (όπως έχει διατυπωθεί σε άλλο σχόλιο) και προγραμματισμός των επιτροπών με τέτοι τρόπο, ώστε να διενεργούνται ταυτόχρονα 3 με 4 μικτές επιτροπές στις πόλεις της επαρχίας για να είναι δυνατή η συμβουλευτική υποστήριξη περισσότερων ιατρικών ειδικοτήτων, ώστε να αποφεύγονται καθυστερήσεις με αναπομπές. Επειδή η ιατρική εξελίσσεται, όποια πάθηση σήμερα είναι ανίατη, δεν σημαίνει ότι θα είναι ανίατη και αύριο. Θα πρέπει λοιπόν ο κατάλογος των 43 παθήσεων με διά βίου ισχύ, να τροποποιείται ανάλογα με τις εξελίξεις που έρχονται (πχ το τεχνητό πάγκρεας, το οποίο είναι ήδη πραγματικότητα και μακάρι να το δούμε σύντομα και στη χώρα μας).