• Σχόλιο του χρήστη 'Π. Γαληνού' | 8 Ιουνίου 2015, 21:45

    Όσο ευκταίο να επιλυθούν κρίσιμα προβλήματα με μία απόφαση, από όσα γνωρίζω από πολυετή εμπειρία και φυσικά από όσα καταγράφονται στη διαβούλευση, θα ήμουν πιο ευτυχής με πιο ευέλιγκτη εξουσιοδότηση κανονιστικών αποφάσεων για την επίλυση προβλημάτων. Εκτός από τη συνεισφορά του ΚΕΠΑ στα προβλήματα που απασχολούν, ας ομολογήσουμε ότι πολλές διακρίσεις, πολλαπλά δείγματα άνισης μεταχείρισης και απόστασης από τον κοινό νού έχουν βαθύτερες ρίζες. Κρίσιμο, κατά τη γνώμη μου, και προτιμότερο να νομοθετηθούν ευθέως, με τυπικό νόμο, κάποια πράγματα αποτρεπτικά της άνισης μεταχείρισης, των εντός κατηγορίας ή/και κατηγοριών διακρίσεων. Ιδιαίτερα προβληματισμένη με τα χαμηλά ποσοστά που προβλέπονται για καταφανείς καταστάσεις αναπηρίας παιδιών και νέων που τους/τις καθιστούν έρμαια διακρίσεων και αποκλεισμού, χωρίς δυνατότητα υπαγωγής σε δομές και παροχές προστασίας. Σε κάποιο σχόλιο, ζητείται να μην υπάρχουν "εξωϊατρικές παρεμβάσεις". Με τη σειρά μου ερωτώ, μόνο οι γιατροί γνωρίζουν για την αναπηρία; Έτσι γίνεται στον υπόλοιπο κόσμο; Όσα περιθώρια καλλιτέρευσης και να υπάρχουν στο ιατροκεντρικό πρότυπο, εκεί θα μείνουμε λίγο μετά την κύρωση της διεθνούς σύμβασης; Καλή επιτυχία!