• ΣΧΟΛΙΟ: Από την ανάγνωση των παραπάνω άρθρων των αναφερόμενων νόμων προκύπτει πλήρης ταύτιση, ως προς το θέμα αυτό, με τις επιχειρήσεις του Ιδιωτικού τομέα. (Άρθρο 31 του ν.4321/2015): «Τα πρόσωπα που είναι νόμιμοι εκπρόσωποι, πρόεδροι, διαχειριστές, διευθύνοντες σύμβουλοι, εντεταλμένοι στη διοίκηση και εκκαθαριστές των νομικών προσώπων και νομικών οντοτήτων, όπως αυτές προσδιορίζονται στο άρθρο 3 του ν. 4174/2013, Κώδικας Φορολογικής Διαδικασίας (Α΄ 170), κατά το χρόνο της διάλυσης ή συγχώνευσής τους, ευθύνονται προσωπικά και αλληλέγγυα και εις ολόκληρον για την καταβολή των ασφαλιστικών εισφορών, πρόσθετων τελών, προσαυξήσεων και λοιπών επιβαρύνσεων που οφείλονται από αυτά τα νομικά πρόσωπα και τις νομικές οντότητες προς τους Φορείς Κοινωνικής Ασφάλισης ανεξάρτητα από το χρόνο βεβαίωσής τους». Για τους φορείς Κοινωνικής Αλληλέγγυας Οικονομίας δεν λαμβάνονται υπ’ όψη ότι αποτελούν τον τρίτο τομέα της οικονομίας, δεν διανέμουν κέρδη στους εταίρους τους και λειτουργούν, σε αντίθεση με τις αμιγώς κερδοσκοπικές ιδιωτικές επιχειρήσεις που διανέμουν το 100% των κερδών τους, στη βάση της δημοκρατικής λειτουργίας και ισοτιμίας (μία ψήφος για κάθε μέλος) και με συγκεκριμένες και παγκοσμίως αποδεκτές συνεταιριστικές αρχές. («Ερμηνευτικές Οδηγίες των Συνεταιριστικών Αρχών», όπως αυτές διαμορφώθηκαν στην τελευταία παγκόσμια Γενική Συνέλευση της Διεθνούς Συνεταιριστικής Συμμαχίας -ICA) Ακόμα θα πρέπει να εξεταστεί και η περίπτωση κατά την οποία ο νόμιμος εκπρόσωπος να μην έχει ή είχε εργασιακή σχέση (εργαζόμενος) με τον φορέα. Στην περίπτωση αυτή καταλύεται κάθε έννοια ισονομίας, σε σχέση με τον αντίστοιχο εκπρόσωπο, διαχειριστή, διευθύνοντα σύμβουλο, κ.λ.π. ιδιωτικής επιχείρησης, που μπορεί να απολαμβάνει του προνομίου προσπόρισης μέρους ή ολόκληρου του ποσοστού κέρδους της επιχείρησης που εκπροσωπεί . Εδώ θα πρέπει να προστεθεί η εύλογη αναστάτωση και ανησυχία που καταγράφεται καθημερινά από ήδη κοινωνικούς επιχειρηματίες, αλλά το κυριότερο, ότι μπορεί να αποτελέσει λόγο - ίσως τον ισχυρότερο - για την μη είσοδο νέων κοινωνικών επιχειρηματιών (ιδίως ανέργων), με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την ανάπτυξη της Κοινωνικής Αλληλέγγυας Οικονομίας. ΠΡΟΤΑΣΗ: Η διατύπωση της παραγράφου, μπορεί, εναλλακτικά, να έχει ως εξής: «17. Το μέλος της ΚοινΣΕπ ευθύνεται έναντι των δανειστών της επικουρικά μέχρι του ποσού που κατέβαλε για την απόκτηση της συνεταιριστικής του μερίδας. Κατά το χρόνο της διάλυσης ή συγχώνευσής φορέα Κοινωνικής Αλληλέγγυας Οικονομίας, η καταβολή των ασφαλιστικών εισφορών, πρόσθετων τελών, προσαυξήσεων και λοιπών επιβαρύνσεων που οφείλει προς το Δημόσιο και τους Φορείς Κοινωνικής Ασφάλισης, ανεξάρτητα από το χρόνο βεβαίωσής τους, θα καλύπτονται από το σύνολο της αξίας των συνεταιριστικών μερίδων όλων των εταίρων και από το σχηματισθέν κατά τον χρόνο αυτό συνολικό αποθεματικό τους».