Αρχική Ασφαλιστικές και συνταξιοδοτικές ρυθμίσεις, Αντιμετώπιση της αδήλωτης εργασίαςΆρθρο 16 – Διορισμός επιτρόπου ασυνόδευτων ανηλίκωνΣχόλιο του χρήστη Terre des hommes Hellas | 8 Ιουνίου 2018, 12:34
  • Σχόλιο του χρήστη 'Terre des hommes Hellas' | 8 Ιουνίου 2018, 12:34

    Οι διορισμένοι επίτροποι και οι νόμιμοι εκπρόσωποι θα πρέπει να έχουν κατάλληλη επαγγελματική κατάρτιση και προσόντα στον τομέα της προστασίας των παιδιών. Επιπλέον, πρέπει να λαμβάνουν κατάλληλη αρχική και συνεχή κατάρτιση από τις αρμόδιες αρχές. Για τον εντοπισμό και την προστασία παιδιών που πέφτουν θύματα εμπορίας, είναι σημαντικό να έχουν οι επίτροποι τις γνώσεις και τις δεξιότητες που απαιτούνται για την ανίχνευση θυμάτων παιδιών. Επίτροποι που ασχολούνται με παιδιά με ιδιαίτερες ανάγκες, όπως παιδιά θύματα εμπορίας ανθρώπων ή ασυνόδευτα παιδιά, ή παιδιά με τραύμα πρέπει επίσης να έχουν την απαραίτητη εμπειρία και εκπαίδευση για να ανταποκριθούν αποτελεσματικά. Αυτό σημαίνει ότι τα άτομα που διορίζονται ως κηδεμόνες πρέπει να έχουν: 1) εμπειρογνωμοσύνη στον τομέα της ευημερίας και της προστασίας των παιδιών, συμπεριλαμβανομένων της παιδικής ανάπτυξης και της Ψυχολογίας του Παιδιού. 2) κατανόηση των πολιτισμικών και διαφορών φύλου. 3) επαρκή γνώση των εθνικών συστημάτων προστασίας των παιδιών, καθώς και των εθνικών συστημάτων υγειονομικής περίθαλψης και εκπαίδευσης 4) επαρκή γνώση των σχετικών με το παιδί νομικών πλαισίων. Για να εξασφαλιστεί ότι κάθε παιδί έχει εξειδικευμένο επίτροπο, οι επίτροποι πρέπει να έχουν σαφείς γραμμές λογοδοσίας με το εποπτικό συμβούλιο και να προσλαμβάνονται ως επαγγελματίες. Οι εθελοντές μπορεί να κατέχουν ρόλο υποστηρικτικό στον διορισμένο κηδεμόνα, ενεργώντας κάτω από αυτόν. Ένα σύστημα επιτροπείας δεν πρέπει να βασίζεται εξ ολοκλήρου στις εθελοντικές υπηρεσίες, δηλαδή στους κηδεμόνες που δεν είναι εκπαιδευμένοι επαγγελματίες μισθωτοί ή αυτοαπασχολούμενοι. Ένα σύστημα που βασίζεται αποκλειστικά σε εθελοντές θα πάσχει από βιωσιμότητα. Οι εθελοντές μπορεί να μην έχουν τις απαραίτητες γνώσεις και εμπειρία. Αυτό εκθέτει τα παιδιά σε πρόσθετους κινδύνους, ιδιαίτερα επειδή συχνά υποφέρουν από τραύμα και χρειάζονται ειδική προστασία και θεραπεία. Επιπλέον, οι μηχανισμοί λογοδοσίας και η παρακολούθηση για τους εθελοντές κηδεμόνες θα μπορούσε να είναι αδύναμη ή δύσκολη να εφαρμοστεί.