Αρχική Ενσωμάτωση στην ελληνική νομοθεσία της Οδηγίας (EE) 2016/2341 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 14ης Δεκεμβρίου 2016ΤΙΤΛΟΣ Ι – ΓΕΝΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ – Άρθρο 1 – Αντικείμενο (Άρθρο 1 της Οδηγίας (ΕΕ) 2016/2341)Σχόλιο του χρήστη Ιωάννης Τζανάκος Γ.Γ. ΕΛΕΤΕΑ | 20 Νοεμβρίου 2019, 15:48
  • Σχόλιο του χρήστη 'Ιωάννης Τζανάκος Γ.Γ. ΕΛΕΤΕΑ' | 20 Νοεμβρίου 2019, 15:48

    Η βασική προσέγγιση που φαίνεται να έχει επιλεχτεί στη σύνταξη του σχεδίου νόμου είναι η υιοθέτηση μιας, σε μεγάλο βαθμό, «πιστής» μετάφρασης της Οδηγίας, με ενσωματωμένες παραπομπές σε μελλοντικές ενδεχόμενες υπουργικές αποφάσεις (χαρακτηριστικά αναφέρουμε ότι γίνεται μνεία σε συνολικά εννέα τέτοιες υπουργικές αποφάσεις εντός του σχεδίου), στο πλαίσιο περαιτέρω διευκρίνισης και ρύθμισης συγκεκριμένων θεμάτων. Η Ελληνική Ένωση Ταμείων Επαγγελματικής Ασφάλισης θεωρεί ότι μία τέτοια προσέγγιση φέρει το μειονέκτημα της υπονόμευσης της πιθανότητας μιας άμεσης και οργανικής ενσωμάτωσης της Οδηγίας στην ελληνική πραγματικότητα, καθώς εκ των πραγμάτων και τουλάχιστον έως ένα βαθμό, καθιστά το σχέδιο νόμου αποκομμένο από την ελληνική εμπειρία των υφισταμένων αλλά και μελλοντικών Ταμείων Επαγγελματικής Ασφάλισης (ΤΕΑ), αδυνατεί να λειτουργήσει ως φυσική συνέχεια του Ν.3029/2002 (με τον οποίο μάλιστα σε κρίσιμα σημεία αντιφάσκει), ενώ ευρύτερα απουσιάζει το ισχυρό σήμα μιας σαφούς κατεύθυνσης εκ του νομοθέτη. Ως εκ τούτου, η οργανική ενσωμάτωση της οδηγίας στην ελληνική νομοθεσία και πραγματικότητα ουσιαστικά παραπέμπεται σε μελλοντικές υπουργικές αποφάσεις, καθώς το γενικό πλαίσιο της οδηγίας θα χρειαστεί να εξειδικεύεται αποσπασματικά και βαθμηδόν σε βάθος χρόνου, συντηρώντας στο μεταξύ ένα θολό τοπίο υφιστάμενων αλλά και αναμενόμενων πρακτικών. Κατά τη γνώμη της Ένωσης, η διαδικασία της ενσωμάτωσης της Οδηγίας στην ελληνική νομοθεσία αποτελεί μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για μια εκσυγχρονιστική αναβάθμιση και επικαιροποίηση του ήδη υφισταμένου πλαισίου, όπως κυρίως καθορίστηκε εκ του (επιτυχημένου κατά γενική ομολογία) ιδρυτικού νόμου 3029/2002, σε συνδυασμό με τον μεταγενέστερο Κανονισμό Δεοντολογίας και Καλών Πρακτικών των Ταμείων Επαγγελματικής Ασφάλισης (Αριθ. Φ.51010/οικ.1893/15/16-1-2015 (Α΄ 178) Υπουργική Απόφαση), και να καταλήξει στη δημιουργία ενός ενιαίου «νόμου – οδηγού». Μόνο ένας τέτοιος ενιαίος «νόμος – οδηγός», ευχερώς προσβάσιμος και κατανοητός από τους κοινωνικούς εταίρους (εργοδότες & εργαζόμενους), έστω και λεπτομερής (όπως άλλωστε και η ίδια η Οδηγία δεν δίστασε να είναι), πλαισιωμένος από λίγες (το πολύ δύο ή τρεις) αναγκαίες αλλά περιεκτικές Υπουργικές Αποφάσεις που θα ρυθμίζουν συγκεκριμένες τεχνικές λεπτομέρειες, είναι δυνατό να οδηγήσει στο προκείμενο: την αναβάθμιση των υφιστάμενων ΤΕΑ της χώρας, την ενθάρρυνση δημιουργίας νέων και την προσέλκυση ίδρυσης νέων στην Ελλάδα από το εξωτερικό – και να αποτρέψει το απευκταίο, δηλαδή τη μετανάστευση ημεδαπών ΤΕΑ, ειδικότερα μάλιστα εντός ενός πλαισίου, όπως ορίζεται πλέον από την Οδηγία, που καθιστά τη διασυνοριακή δραστηριότητα ευχερέστερη.