• Σχόλιο του χρήστη 'Σωτηρία Δούρου' | 26 Ιανουαρίου 2020, 21:05

    Ήμουν ιπταμένη συνοδός της ΟΑ και συνταξιοδοτήθηκα μαζί με άλλους 250 περίπου συναδέλφους μου,υποχρεωτικά με πρόωρη μειωμένη σύνταξη με τον ν.3285/2003, στερούμενη του δικαιώματος να ολοκληρώσω τον επαγγελματικό μου βίο και να φτάσω το υψηλότερο δυνατό ποσό συντάξεως, κάτι στο οποίο είχαμε όλοιτότε δηλώσει αντίθετοι . Το 2010 η Πολιτεία αναγνώρισε την αδικία που υπέστημεν και με τον ν.3863, άρθρο 16, παρ. 6ε,βαρύτατο μνημονιακό νόμο, μας αναγνώρισε δικαίωμα στη εργασία χωρίς απώλεια σύνταξης. Ακόμα και ο ν. 4387/2016, άρθρο 20, παρ. 6 μάς αναγνώρισε εκ νέου το δικαίωμα στην εργασία, αρκεί αυτή να είχε έναρξη προ ψήφισης του νόμου. Εγκύκλιος δε του 2018 (Φ. 80000/οικ. 12151/274/19-3-2018) συνέχισε να μας διασφαλίζει αυτό το δικαίωμα, αρκεί να εργαζόμαστε πριν το 2016 και αδιαλείπτως. Το παρόν νομοσχέδιο είναι το πρώτο που δεν μας συμπεριλαμβάνει και μας στερεί το 30% της σύνταξής μας, ενώ η παρούσα κυβέρνηση ευαγγελιζόταν αυξήσεις! Σημειωτέον ότι ως το 2019 εργαζόμουν ως μισθωτή, ενώ στη συνέχεια είμαι αυτοαπασχολούμενη, προσφέροντας μάλιστα εργασία σε άλλους τρεις εργαζομένους και πληρώνοντας εργοδοτικές αλλά και ασφαλιστικές εισφορές. Ζητώ για εμάς τους 250 συνέχιση της εξαίρεσής μας από την περικοπή της σύνταξης, κάτι που ούτως ή άλλως μας είχε παρασχεθεί από το 2010, αλλά και προσμέτρηση των ασφαλιστικών μας εισφορών στη σύνταξή μας.