• Σχόλιο του χρήστη 'SOTIRIOS PANOUSIS' | 27 Ιανουαρίου 2020, 13:26

    Σύμφωνα με τις διατάξεις της περ. β της παρ. 2 και της περ. β(i) thw par. 3 του άρθρου 14 σχεδίου νόμου: "β. Από 1.1.2019, αν το καταβαλλόμενο ποσό των συντάξεων αυτών είναι μεγαλύτερο εκείνου που προκύπτει από τον υπολογισμό τους σύμφωνα με την παράγραφο 1, το επιπλέον ποσό εξακολουθεί να καταβάλλεται στον δικαιούχο, συμψηφιζόμενο κατ` έτος και μέχρι την πλήρη εξάλειψή του, με την εκάστοτε αναπροσαρμογή των συντάξεων, όπως αυτή προκύπτει κατ` εφαρμογή της παραγράφου 4, όπως ισχύει". β.i Από 1.10.2019 αν το καταβαλλόμενο ποσό των συντάξεων σύμφωνα με τις διατάξεις πριν την έναρξη ισχύος του Ν.4387/2016 είναι μεγαλύτερο εκείνου που προκύπτει από τον υπολογισμό τους σύμφωνα με τον πίνακα 2 της παραγράφου 5 του άρθρου 8, το επιπλέον ποσό εξακολουθεί να καταβάλλεται στον δικαιούχο ως προσωπική διαφορά, συμψηφιζόμενο κατ` έτος και μέχρι την πλήρη εξάλειψή του, με την εκάστοτε αναπροσαρμογή των συντάξεων, όπως αυτή προκύπτει κατ` εφαρμογή των διατάξεων της παραγράφου 4α του παρόντος άρθρου. Στην περίπτωση που η προσωπική διαφορά που προκύπτει είναι μεγαλύτερη από την προσωπική διαφορά που προέκυπτε από τον επανυπολογισμό της σύνταξης με βάση τα ποσοστά αναπλήρωσης του πίνακα 1 της παραγράφου 5 του άρθρου 8, ο συμψηφισμός ολοκληρώνεται έως το ύψος της προσωπικής διαφοράς που προκύπτει με βάση τα ποσοστά αναπλήρωσης του πίνακα 1 της παραγράφου 5 του άρθρου 8 και το υπόλοιπο ποσόν εξακολουθεί να καταβάλλεται στο δικαιούχο ως υπερβάλλουσα διαφορά." Από τις διάταξεις αυτές προκύπτει ευθέως ΚΑΙ σαφώς ότι οποιαδήποτε αύξηση της σύνταξης, μέσω αύξησης της αναλογικής, λόγω αναπροσαρμογής των συντελεστών, ως υποχρέωση συμμόρφωσης με το ΣτΕ, ΘΑ ΔΟΘΕΙ ΥΠΟ ΜΟΡΦΗ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗΣ ΔΙΑΦΟΡΑΣ. ΑΥΤΟ ΘΑ ΕΧΕΙ ΩΣ ΣΥΝΕΠΕΙΑ , ΤΟ ΠΟΣΟ ΤΗς ΑΥΞΗΣΗΣ ΝΑ ΜΗΝ ΕΊΝΑΙ ΠΡΟΣΤΑΤΕΥΟΜΕΝΟ ΤΜΗΜΑ ΤΗΣ ΣΥΝΤΑΞΗΣ, ΜΕ ΣΥΝΑΚΟΛΟΥΘΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ, ΚΑΙ ΑΝΑ ΠΑΣΑ ΣΤΙΓΜΗ, ΑΦΕΝΟΣ ΝΑ ΔΥΝΑΤΑΙ ΤΟ ΕΦΚΑ, ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΔΗΜΟΣΙΟΝΟΜΙΚΟΥ ΚΟΦΤΗ, ΝΑ ΜΕΙΩΝΕΙ ΤΙΣ ΣΥΝΤΑΕΙΣ ΚΑΙ ΑΦΕΤΕΡΟΥ Ο ΔΙΚΑΟΥΧΟΣ ΝΑ ΑΠΟΣΤΕΡΕΙΤΑΙ ΕΝ ΤΗΣ ΠΡΑΓΜΑΣΙ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ. Ο ΘΕΣΜΟΣ ΤΗς ΠΡΟΣΩΠΙΚΗΣ ΔΙΑΦΟΡΑΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΚΑΙ ΝΑ ΕΦΑΡΜΟΖΕΤΑΙ ΣΤΙΣ ΑΥΞΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ ΚΑΙ ΣΕ ΣΥΜΜΟΡΦΩΣΗ ΠΡΟΣ ΤΟ ΣΤΕ ΘΑ ΠΡΟΚΎΨΟΥΝ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΝ ΛΟΓΩ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ. Ο ΘΕΣΜΟΣ ΤΗς ΠΡΟΣΩΠΙΚΗΣ ΔΙΑΦΟΡΑΣ, ΟΠΩΣ ΟΡΘΩΣ ΕΦΑΡΜΟΖΕΤΑΙ, ΑΦΟΡΑ ΜΟΝΟ ΣΤΙΣ ΤΥΧΟΝ ΜΕΙΩΣΕΙΣ ΠΟΥ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΠΡΟΚΥΨΟΥΝ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΕΝΟΣ ΝΕΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΚΑΙ ΤΙΣ ΟΠΟΈς Ο ΝΟΜΟΘΕΤΗΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΕΚ ΤΩΝ ΠΡΟΤΕΡΩΝ ΝΑ ΠΡΟΒΛΕΨΕΙ ΣΤΟ ΣΥΝΟΛΟ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΕΞΕΙΔΙΚΕΥΜΕΝΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΚΑΘΕΝΑ. ΣΥΝΕΠΩΣ, ΘΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΑΛΕΙΦΘΕΙ ΚΑΘΕ ΠΡΟΒΛΕΨΗ ΠΕΡΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗΣ ΔΙΑΦΟΡΑΣ ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΟΥ ΜΕ ΤΙΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΑΥΤΕΣ ΠΡΟΚΥΨΕΙ ΑΥΞΗΣΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΒΑΛΛΟΜΕΝΕΣ ΣΥΝΤΑΞΕΙΣ.