• Σχόλιο του χρήστη 'Σακης' | 5 Φεβρουαρίου 2020, 20:18

    κύριε Υπουργέ, Αποστρατεύτηκα μια δεκαετία πριν, συμπληρώνοντας τον απαιτούμενο χρόνο υπηρεσίας και σύμφωνα με κάθε προβλεπόμενη διάταξη, ούτε παρακαλώντας κανέναν, ούτε λαμβάνοντας αποζημιώσεις μαμούθ εθελουσίας εξόδου. Συνέχισα να ασκώ το επάγγελμα του ιατρού, όπως νόμιμα έπραττα με άδεια της υπηρεσίας μου τα προηγούμενα σχεδόν 20 χρόνια. Από την ημέρα της αποστρατείας μου υποχρεωτικά έκανα εγγραφή στο ΤΣΑΥ και άρχισα την καταβολή εισφορών! Για τα χρόνια που ακολούθησαν στο ταμείο αυτό - σήμερα πλέον ΕΦΚΑ- έχω καταβάλει περίπου 24.000€. Όλα αυτά τα χρόνια έχω πληρώσει τις αναλογούσες με το εισόδημα μου εισφορές, ενώ ταυτόχρονα απασχολούσα και "συντηρούσα" στην ουσία οικονομικά μια γραμματέα με την μισθοδοσία της και τις αναλογούσες εισφορές σε πρώην ΙΚΑ -νυν ΕΦΚΑ- με ένα ποσό από 3.500 – 13.000 € ετησίως, συνολικά περί τα 50.000€. Επειδή επέλεξα να υποαπασχολούμαι όλα αυτά τα χρόνια κατέβαλα αδιαλείπτως όλες τις παραπάνω εισφορές χωρίς να παραλείπω ούτε μια. Η νέα νομοθετική πρωτοβουλία που έρχεται τώρα για διαβούλευση, προβλέπει την ενιαία περικοπή της σύνταξης, σε όλους ανεξάρτητα τους συνταξιούχους που θα εργάζονται στο 30%. Είτε παλαιοί, είτε νέοι συνταξιούχοι! Ανάλογες υποσχέσεις περί αναστολής αυτού του άδικου νόμου που προήρθε καθαρά από ιδεολογικές εμμονές, έπεσαν στο κενό και μάλλον έγινε προσπάθεια συμψηφισμού των ποσοστώσεων περικοπής!! Οι συνταξιούχοι που επιθυμούν και προσπαθούν να δουλέψουν ώστε να αυξήσουν το οικογενειακό τους εισόδημα δεν ενοχλούν καθόλου το σύστημα, ούτε είναι αυτοί που διαταράσσουν τις οικονομικές ισορροπίες. Αντίθετα, με τους νόμους περί περικοπής συντάξεων οδηγούνται οι περισσότεροι στη «μαύρη εργασία» (πράγμα που εγώ πχ ως ιατρός δεν μπορώ να το κάνω), ή να βρουν δικλείδες που θα ξεγελάσουν το σύστημα. Συγκεκριμένα 1) η σύνταξη προστατεύεται κατ αρχήν σαν αγαθό, από το πρώτο άρθρο της διακήρυξης των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου της Χάγης. 2) οι περικοπές των συντάξεων λόγω της οικονομικής κρίσης, με ηλικιακά κριτήρια και άλλα, μείωσε το εισόδημα στους συνταξιούχους, με ανατροπή προγραμματισμών δεκαετιών (δάνεια, υποχρεώσεις κλπ). 3) οι συνταξιούχοι που συνταξιοδοτήθηκαν -με το γράμμα του νόμου- έχουν καταβάλει τις αναλογούσες εισφορές τους δεκαετίες πριν. 4) οι εργαζόμενοι συνταξιούχοι φορολογούνται για το επιπλέον εισόδημα τους, με τα έσοδα να πηγαίνουν απευθείας στα ταμεία του κράτους – φόρος εισοδήματος από ελεύθερο επάγγελμα. 5) με τις υποχρεωτικές εισφορές τους στον ΕΦΚΑ τροφοδοτούν ένα σύστημα που καταρρέει οικονομικά και με δυσκολία συντηρείται. 6) η πλειοψηφία των εργαζομένων απασχολεί έναν αριθμό προσωπικού (γραμματείς, βοηθοί, μικρό ή μεγάλο δεν έχει σημασία) με εισφορές στον ΕΦΚΑ γι αυτούς (πρώην ΙΚΑ). 7) ανοίγουν νέες θέσεις εργασίας. σε μια περίοδο που η ανεργία καθίσταται -μετά τα εθνικά θέματα- το μείζων πρόβλημα της χώρας, με τη μία αυτή θέση εργασίας να αποτελεί όαση για εκατοντάδες ανέργους. 8) η αναζήτηση «μαύρης εργασίας» από τους περισσότερους συνταξιούχους που εργάζονται επιφέρει μηδενικά κέρδη στο δημόσιο, συνθήκες «δουλείας» σ’ αυτούς τους εργαζόμενους και εργασία υπό συνεχή απειλή και φυσικά πολύ μειωμένη αντιμισθία. 9) Με απλά μαθηματικά, εύκολα θα διαπιστώσει κάποιος ότι η περικοπή 300-500€ από έναν συνταξιούχο εργαζόμενο μηνιαίως, με το νέο νόμο, είναι κατά πολύ λιγότερα χρήματα από αυτά που θα καταβάλει αυτός εάν τελικά εργασθεί νόμιμα. Ο φόρος εισοδήματος, οι εισφορές σε ΕΦΚΑ για τον ίδιο, οι αμοιβές ενός (τουλάχιστον) εργαζόμενου – μισθοδοσία-, ο φόρος επιτηδεύματος, οι εισφορές του ΕΦΚΑ για τον εργαζόμενο, οι καταβολές ενοικίων και σημαντικών εξόδων συντήρησης μιας επιχείρησης (μικρής ή μεγάλης) κι ένα σωρό ακόμα άλλες υποχρεώσεις, είναι μακράν πολύ περισσότερες από την περικοπή του 30% της σύνταξης. 10) Ο εργαζόμενος συνταξιούχος δεν «κλέβει» τη θέση κανενός εργαζόμενου, δεν στερεί από νέους ανθρώπους την εργασία γιατί η μεγάλη πλειοψηφία αυταπασχολείται 11) Η περικοπή σύνταξης σε συνταξιούχους που βρίσκονται σε αυτήν την θέση δεκαετίες τώρα, είναι αν μη τι άλλο μια αλγεινή πράξη, προσβλητική και άκρως εκδικητική για τη συγκεκριμένη ομάδα εργαζομένων. 12) Η εύκολη λύση της διακοπής της εργασίας και η επάνοδος στο καθεστώς απλής συνταξιοδοτικής περιόδου, δεν βοηθάει κανέναν. Ούτε το σύστημα, που όπως περιγράψαμε πιο πάνω θα «χάσει» έσοδα, άλλα κυρίως σταματά την επανεκκίνηση -σε μία δύσκολη φάση της ιστορίας μας- ενός μηχανισμού μείωσης της ανεργίας και έναρξης και δραστηριοποίησης κάποιων ενεργών πληθυσμιακών ομάδων. 13) Η σύνταξη δε σημαίνει αποστροφή και περικοπή δραστηριότητας και καθημερινό καφέ στις πλατείες ή ανάπαυση. Στην εποχή μας σημαίνει επανέναρξη με την ωριμότητα μιας κάποιας ηλικίας νέων δράσεων και οραμάτων ζωής. 14) Η ποινικοποίηση στην ουσία και η τιμωρητέα διάθεση της Πολιτείας, ιδίως σε συνταξιούχους, οι οποίοι όταν συνταξιοδοτήθηκαν ή αποφάσισαν να συνταξιοδοτηθούν δεν ίσχυε τίποτε από τα παραπάνω, είναι ιδεολογία που δεν συνάδει με την φιλελεύθερη παράταξη και όσα διεκδικεί στο χώρο της πολιτικής ταυτότητας τα τελευταία 50 χρόνια. Η τιμωρία για να εργασθεί κάποιος με επιβολή οικονομικής ποινής, σε εισοδήματα που δικαιούται με τις αναλογούσες εισφορές του όλα τα χρόνια εργασίας του, παραπέμπει σε άλλα «καθεστώτα» ολοκληρωτισμού και ισοπέδωσης αρχών και συστημάτων. Έχουμε πολλά ακόμα να προσφέρουμε, ο καθένας με την εξειδίκευση του και τις γνώσεις του, όσοι το επιθυμούμε και όσοι αντέχουμε τον δύσκολο αγώνα του ελεύθερου επαγγέλματος στον ιδιωτικό χώρο. Χωρίς τρικλοποδιές όμως και εμπόδια, αλλά με το Κράτος βοηθό και υποστηρικτή μας. Όπως πρεσβεύει η φιλελεύθερη ιδεολογία όπως προστάζει η ελεύθερη αγορά.