Αρχική ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗ ΚΑΙ ΨΗΦΙΑΚΟΣ ΜΕΤΑΣΧΗΜΑΤΙΣΜΟΣ ΕΘΝΙΚΟΥ ΦΟΡΕΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ (e-Ε.Φ.Κ.Α.)Άρθρο 27Σχόλιο του χρήστη Dr. Δημήτρης Ζώης | 6 Φεβρουαρίου 2020, 18:07
  • Σχόλιο του χρήστη 'Dr. Δημήτρης Ζώης' | 6 Φεβρουαρίου 2020, 18:07

    Σκέψεις και προτάσεις για το άρθρο 27 της διαβούλευσης Αξιότιμε Κύριε Υπουργέ, Είμαι μέλος ΔΕΠ του Πανεπιστημίου και είχα την "ιδιότητα" του Μηχανικού μέλους του ΤΕΕ και ασφαλισμένου στο ΤΣΜΕΔΕ. Για αρκετά χρόνια είμαι ασφαλισμένος στο Δημόσιο ως Καθηγητής Πανεπιστημίου όπως δηλαδή έχω προσληφθεί στο Πανεπιστήμιο και παράλληλα ήμουν ασφαλισμένος μέχρι την 1-7-2013 στο ΤΣΜΕΔΕ υποχρεωτικά λόγω της "ιδιότητας" του Μηχανικού. Από την 1-7-2013 διέκοψα την παράλληλη ασφάλιση στο ΤΣΜΕΔΕ διότι είχα συμπληρώσει τα απαραίτητα χρόνια ασφάλισης για συνταξιοδότηση. Το απαιτούμενο όριο ηλικίας το συμπλήρωνα το 2016 αλλά λόγω του «μνημονίου Τσίπρα» (Αύγουστος 2015, Δανειακή Σύμβαση) το όριο ηλικίας για συνταξιοδότηση αυξήθηκε σταδιακά στα 62 έτη μέχρι το 2022. Όταν τελικά κάλυψα ηλικιακά και την απαίτηση του «μνημονίου Τσίπρα» δηλ. στις 23-1-2017, υπέβαλλα ηλεκτρονικά στον ΕΦΚΑ αίτηση συνταξιοδότησης από το ΤΣΜΕΔΕ και από τότε περιμένω επίσημη απάντηση αν και ανεπίσημα έχω πληροφορηθεί ότι «σε εύλογο χρονικό διάστημα το ΤΣΜΕΔΕ προτίθεται να απορρίψει την αίτησή μου» βασισμένο σε εγκύκλιο του Υπουργείου Εργασίας (ΑΔΑ : ΨΟΚΘ465Θ1Ω-Η58), η οποία είναι αντίθετη στο ίδιο θέμα και θέμα μου από την εγκύκλιο για την εφαρμογή του άρθρου 20 (ΑΔΑ : ΩΦΦΒ465Θ1Ω-ΛΥΡ) που εξέδωσε ομοίως το Υπουργείο Εργασίας όπως αναφέρω και παρακάτω. Με τον ν. Κατρούγκαλου (ν.4387/2016) θα μπορούσα να συνταξιοδοτηθώ από το ΤΣΜΕΔΕ και να συνεχίσω την εργασία μου στο Πανεπιστήμιο και όπως αναφέρεται στο άρθρο 20, παρ. 6 να υπόκειμαι στο νομικό πλαίσιο πριν τον νόμο αυτόν. Δυστυχώς η προηγούμενη ηγεσία του Υπουργείου Εργασίας (Πετρόπουλος) με διάφορα νομικά τερτίπια-ερμηνείες μου έχει έως τώρα στερήσει την σύνταξη του ΤΣΜΕΔΕ (σε αντίθεση με όσα γράφει η εγκύκλιος που ο ίδιος ο Πετρόπουλος εξέδωσε στις 19-3-2018 για την εφαρμογή του άρθρου 20, ΑΔΑ : ΩΦΦΒ465Θ1Ω-ΛΥΡ, παραδείγματα στις σελ. 2 & 3). Εν τω μεταξύ η ασφάλιση "ιδιότητας" καταργήθηκε στις 13-9-2017 (αναδρομικά από 1-1-2017 με τον ν. 4488, άρθ. 20) χωρίς να υπάρξει καμία μεταβατική διάταξη για αυτούς που μέχρι τότε (13-9-2017) είχαν τις νόμιμες προϋποθέσεις να συνταξιοδοτηθούν με το πριν από τον νόμο Κατρούγκαλου νομικό πλαίσιο (όπως το άρθρο 20, παρ. 6 του νόμου 4387/2016 αναφέρει). Όπως είναι προφανές από τα παραπάνω δεν είχα δύο (2) εργασίες ώστε να έχω απασχόληση και εισόδημα από αυτές αλλά μόνο μία (μέλος ΔΕΠ του Πανεπιστημίου) και πλήρωνα δύο (2) ασφαλίσεις δηλαδή ασφάλιση για την εργασία μου και ασφάλιση για την «ιδιότητα» του Μηχανικού. Επομένως κατά την γνώμη μου δεν πρέπει να ανασταλεί η σύνταξή μου από την ασφάλιση «ιδιότητας» με το επιχείρημα ότι είμαι «Απασχολούμενος Συνταξιούχος στην Γενική Κυβέρνηση». Όλοι οι νόμοι που αναφέρονται και ρυθμίζουν την Απασχόληση Συνταξιούχων ουσιαστικά θεσμοθετούν τον περιορισμό της νέας απασχόλησης μετά από συνταξιοδότηση για εύλογους λόγους δηλ. δεν πρέπει ένας συνταξιούχος να καταλαμβάνει μια θέση εργασίας την οποία δυνητικά θα μπορούσε να καταλάβει ένας άνεργος κλπ. ή αλλιώς με τον έλεγχο της Απασχόλησης Συνταξιούχων ενισχύεται η απασχόληση των ανέργων και ειδικότερα των νέων, όπως όλες τις φορές αναφέρεται στις αιτιολογικές / εισηγητικές εκθέσεις των διατάξεων αυτών προς την Βουλή των Ελλήνων. Όμως στην περίπτωσή μου, όταν συνταξιοδοτηθώ από την υποχρεωτική ασφάλιση «ιδιότητας» και συνεχίσω να εργάζομαι στην εργασία μου, στην οποίαν προσελήφθην πριν από την συνταξιοδότηση αυτή, δεν καταλαμβάνω κάποια νέα θέση εργασίας, επομένως είναι προφανές (τουλάχιστον σε μένα) ότι ο οποιοσδήποτε νόμος περί ρυθμίσεως της Απασχόλησης Συνταξιούχων δεν αναφέρεται σε μένα ούτε πρέπει να με αφορά και να εφαρμόζεται «κατά λάθος» και σε μένα. Το προτεινόμενο άρθρο 27 της παρούσας διαβούλευσης όμως εισάγει ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ σε ρύθμιση Απασχόλησης Συνταξιούχων την κάλυψη από τον νόμο όχι μόνο αυτών που θα συνταξιοδοτηθούν μετά από την δημοσίευσή του και θα απασχοληθούν σε νέα θέση εργασίας αλλά και αυτών που έχουν συνταξιοδοτηθεί στο παρελθόν και έχουν ήδη άλλη απασχόληση. Όμως η ρύθμιση αυτή εισάγει στο νομικό μας πλαίσιο μια «οιονεί αναδρομικότητα» η οποία δεν γνωρίζω εάν είναι ανεκτή συνταγματικά, από την νομοθεσία της ΕΕ και άλλες υπερνομοθετικές διατάξεις (π.χ. ΕΣΔΑ). Ένα πρόχειρο παράδειγμα ορθής πρότασης για νομοθέτηση επί αυτού είναι ότι αυτός που κάποτε συνταξιοδοτήθηκε και μετά ανέλαβε κάποια νέα απασχόληση πρέπει να υπόκειται στις διατάξεις που ίσχυαν για την Απασχόληση Συνταξιούχων την ημερομηνία που ανέλαβε την νέα απασχόληση και όχι στις διατάξεις που ισχύουν σήμερα ή θα ισχύσουν στο μέλλον !!! Και βέβαια είναι τελείως παράλογο δηλ. δεν αντέχει στην κοινή λογική να ισχύει μια οποιαδήποτε διάταξη περί Απασχόλησης Συνταξιούχων για αυτόν ο οποίος δεν αναλαμβάνει νέα απασχόληση μετά την συνταξιοδότησή του, όπως είναι η περίπτωσή μου με την συνταξιοδότηση από ασφάλιση «ιδιότητας». Εδώ δεν θέλω να υποθέσω ότι πίσω από την προτεινόμενη διάταξη υποκρύπτεται κάτι άλλο το οποίο δεν αναφέρεται στην αιτιολογική έκθεση προς την Βουλή των Ελλήνων επομένως είναι ουσιαστικά ανυπόστατο. Κύριε Υπουργέ, Σας ζητώ, εν όψει της κατάθεσης και ψήφισης του νέου ασφαλιστικού νόμου, να μην συνεχιστεί η συγκεκριμένη αδικία σε μένα και για όλους αυτούς που βρίσκονται στην θέση μου, δηλαδή να προβλεφθεί ότι μπορούμε να πάρουμε την σύνταξη του ΤΣΜΕΔΕ με το νομικό πλαίσιο πριν τον ν. Κατρούγκαλου, να συνεχίσουμε απρόσκοπτα την εργασία μας ως μέλη ΔΕΠ των Πανεπιστημίων και αυτά τα χρόνια ασφάλισης της εργασίας μας στο Πανεπιστήμιο να θεωρούνται συντάξιμα στο Δημόσιο, επειδή καταβάλουμε πλήρως τις αντίστοιχες εισφορές, όπως ήδη άλλωστε έχει ισχύσει και για όλους τους συναδέλφους μας στο Πανεπιστήμιο, οι οποίοι παίρνουν σύνταξη από το ΤΣΜΕΔΕ και συνεχίζουν να εργάζονται ως Καθηγητές Πανεπιστημίου. Αιτιολογώ επομένως την πρότασή μου στη βάση ότι θα πρέπει κατ’ αρχήν να υπάρξει ισότιμη μεταχείρισή μας με τους συναδέλφους μηχανικούς - μέλη ΔΕΠ των ΑΕΙ, οι οποίοι ήδη παίρνουν σύνταξη από την ασφάλιση «ιδιότητας» πριν από τον ν.4387/2016 και συνεχίζουν να εργάζονται στα Πανεπιστήμια. Η νομοθετική αυτή πρόβλεψη θα μπορούσε να γίνει ως μεταβατική διάταξη στο άρθρο 20 του ν. 4488/2017 με το οποίο καταργήθηκε η ασφάλιση "ιδιότητας" για Μηχανικούς και Δικηγόρους και να αφορά αυτούς οι οποίοι ήταν Μηχανικοί ή Δικηγόροι και έως τις 13-9-2017 (δημοσίευση του ν.4488/2017) είχαν τις προϋποθέσεις συνταξιοδότησης από το ΤΣΜΕΔΕ ή το ΤΑΝ. Μια πιο συγκεκριμένη πρόταση ρύθμισης του θέματος, λαμβάνοντας σοβαρά υπόψη τα παραπάνω, θα ήταν : Τα μέλη ΔΕΠ των ΑΕΙ τα οποία μέχρι 31-12-2016 ήταν ασφαλισμένα στο Δημόσιο και παράλληλα υποχρεωτικά στην καταργηθείσα με το άρθρο 20 του ν.4488/2017 (ΦΕΚ 137 Α) ασφάλιση της ιδιότητας του Μηχανικού, μέλους του Τεχνικού Επιμελητηρίου της Ελλάδος (ΤΕΕ) ή του Δικηγόρου, μέλους ενός των οικείων δικηγορικών συλλόγων, δεν εμπίπτουν στις διατάξεις του νόμου περί Απασχόλησης Συνταξιούχων. Οι παραπάνω δύνανται να αιτηθούν την συνταξιοδότησή τους από τα αντίστοιχα ταμεία πρώην ΕΤΑΑ-ΤΣΜΕΔΕ και πρώην ΕΤΑΑ-ΤΑΝ, όλα νυν ΕΦΚΑ με τις ισχύουσες προϋποθέσεις την ημερομηνία πριν την δημοσίευση του ν.4387/2016 (ΦΕΚ 85 Α) και να συνεχίσουν την απασχόλησή τους ως μέλη ΔΕΠ των ΑΕΙ μετά την συνταξιοδότησή τους, ενώ ο χρόνος της απασχόλησής τους ως συνταξιούχοι και μέλη ΔΕΠ ΑΕΙ υπολογίζεται κανονικά ως συντάξιμος στο Δημόσιο. Η διάταξη αυτή ισχύει αναδρομικά από την ημερομηνία δημοσίευσης του ν.4387/2016 (ΦΕΚ 85 Α). Κάθε αντίθετη διάταξη καταργείται. Η λύση αυτή μπορεί να προστεθεί στο προτεινόμενο άρθρο 27 ως παρ. 4, ζ ή εάν δεν είναι αυτή η σωστή θέση ως παρ. 8 με την υπάρχουσα παρ. 8 να γίνεται παρ. 9. Η διατύπωση που έχω κάνει ίσως χρειάζεται νομοτεχνική βελτίωση αλλά οπωσδήποτε πρέπει να διατηρηθούν όλα όσα αναφέρονται σε αυτήν διότι έχουν την σημασία τους. Εάν η λύση αυτή δεν "περπατάει νομοθετικά" είμαι πανέτοιμος να συνεργαστώ με το Υπουργείο Εργασίας για την λύση η οποία θα "περπατάει" με την προϋπόθεση ότι οι υπεύθυνοι θέλουν να λύσουν το πρόβλημα. Σε κάθε άλλη περίπτωση δεν έχει νόημα η οποιαδήποτε συνεργασία. Επίσης στο συγκεκριμένο θέμα έχουμε και την στήριξη κατ’ αρχήν της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Συλλόγων ΔΕΠ (ΠΟΣΔΕΠ) αλλά και την υποστήριξη και άλλων φορέων των οποίων η σχετική απόφαση δεν μας έχει ακόμη κοινοποιηθεί ούτε έχει δοθεί στην δημοσιότητα. Θέλω εδώ να προσθέσω γενικά ότι, εάν ο Υπουργός Εργασίας θεωρεί ότι το άρθρο 20 του Ν.4387/2016 δημιούργησε προβλήματα παρά έλυσε τότε πρέπει να προτείνει στην Βουλή την κατάργησή του άρθρου αυτού αναδρομικά από τότε που ίσχυσε και να επαναφέρει από της δημοσιεύσεως του ν. 4387/2016 το νομικό πλαίσιο το οποίο ίσχυε προηγουμένως (περικοπή σύνταξης κατά 70%, πάνω από τα 30 ημερομίσθια (δηλ. τα 1007€) για την Γενική Κυβέρνηση και πάνω από τα 60 ημερομίσθια (δηλ. τα 2014€) για όλους τους υπολοίπους) διότι είναι περισσότερο ισορροπημένο και δίκαιο από το προτεινόμενο άρθρο 27 και κυρίως δεν εισάγει νέες περικοπές (κατά 30%) ούτε νέους περιορισμούς (αναστολή έως το 62ο έτος, το οποίο όριο όμως μέχρι το 2022 θα έπρεπε να κλιμακώνεται με τον ίδιο τρόπο όπως κλιμακώνεται η αύξηση των ηλικιακών ορίων που προβλέπονται στον ισχύοντα ν. 4336/2015 από το 60ο έτος και τρεις μήνες έως το 62ο έτος της ηλικίας του συνταξιούχου). Υποθέτω επίσης ότι σε μια τέτοια ρύθμιση δεν θα έχει αντίρρηση και η αντιπολίτευση κρίνοντας ως πρώτιστο το συμφέρον των πολιτών. Εάν όμως ο Υπουργός διαφωνεί με την πρότασή μου και θεωρεί ότι η δική του πρόταση είναι περισσότερο σωστή ίσως θα μπορούσε εναλλακτικά να προτείνει για νομοθέτηση ότι οι πολίτες μπορούν να διαλέξουν μεταξύ των περικοπών και περιορισμών σύμφωνα με το προτεινόμενο άρθρο 27 και των περικοπών που ίσχυαν πριν την δημοσίευση του ν.4387/2016 για την απασχόληση συνταξιούχων. Δημήτρης Ζώης Μέλος ΔΕΠ Παν. Πατρών Αντιπρόεδρος Συλλόγου ΔΕΠ Παν. Πατρών dzois@upatras.gr