• Σχόλιο του χρήστη 'Τ.Π.' | 7 Φεβρουαρίου 2020, 17:50

    Είναι γνωστό πως όταν ένας εργαζόμενος συνταξιοδοτείται, λαμβάνει το 50% του συντάξιμου μισθού του σαν προσωρινή σύνταξη. Η λήψη της οριστικής κύριας σύνταξης καθυστερεί πάνω από 1,5 χρόνο (με διαδοχική ασφάλιση αρκετούς μήνες ή χρόνια περισσότερο) και η λήψη της επικουρικής σύνταξης σε αρκετές περιπτώσεις ξεπερνά τα 5 χρόνια, χωρίς ευθύνη των δικαιούχων. Επειδή κανείς συνταξιούχος δε μπορεί να επιδοτήσει από τυχόν οικονομίες του τα παραπάνω χρονικά διαστήματα, ιδιαίτερα όταν έχει να αποπληρώσει εξαγορά πλασματικών χρόνων ασφάλισης, ή έξοδα για οικονομική ενίσχυση παιδιών που σπουδάζουν ή δεν εργάζονται, οι συνταξιούχοι εξωθούνται στην εξαθλίωση για μεγάλα χρονικά διαστήματα ή στην αδήλωτη εργασία για συμπλήρωση του πενιχρού τους εισοδήματος, με ότι αυτό συνεπάγεται για το δημόσιο ταμείο και τα ασφαλιστικά ταμεία, αφού οι διατάξεις του αρθρ. 20 του Ν. 4387/16 ουσιαστικά απαγορεύουν (με μείωση της σύνταξης κατά 60% και τώρα 30%) την εργασία ακόμη και ολίγων ωρών την εβδομάδα (π.χ. στην περίπτωση ωρομισθίων καθηγητών). Παράκληση να προστεθεί διάταξη, που να εξαιρεί τους συνταξιούχους που εργάζονται και δεν έχουν λάβει τη οριστική κύρια, καθώς και τυχόν επικουρική σύνταξη. Συγκεκριμένα είναι δίκαιο και αναγκαίο για τους συνταξιούχους που εργάζονται (ανεξάρτητα από την ημερομηνία ανάληψης εργασίας ή έναρξης της αυτοαπασχόλησης ) και δεν εισπράττουν το σύνολο κύριας και τυχόν επικουρικών συντάξεων και μερισμάτων και μέχρι την παρέλευση τριμήνου από την ημερομηνία της απόφασης καταβολής κύριων και επικουρικών συντάξεων, να απαλλάσσονται της μείωσης. Πρέπει να επανέλθει επίσης σε ισχύ η διάταξη που επιτρέπει σε όλους τους συνταξιούχους απασχόληση έως 10 ώρες την εβδομάδα, χωρίς μείωση στις καταβαλλόμενες συντάξεις.