• Σχόλιο του χρήστη 'Ε.Παπαδόπουλος' | 26 Μαΐου 2021, 14:16

    Μερικές άναρχες σκέψεις από κάποιον που δουλεύει στον ιδιωτικό τομέα κοντά στα 20 χρόνια και χωρίς να μπω στη διαδικασία να σχολιάσω τα άρθρα του "νομοσχεδίου" εξειδικευμένα 1) Η καθιέρωση της 10ωρης εργασίας (γι' αυτό πρόκειται όσο και αν κάποιοι θέλουν να το ωραιοποιήσουν) αποτελεί ένα σαφές σχέδιο πλήρως οπισθοδρόμησης της χώρας και καταστροφής τόσο των τωρινών μεσηλίκων εργαζομένων, όσο και ακόμα περισσότερο της νεότερης γενιάς. 2) 10 ώρες εργασία την ημέρα (κατ' ελάχιστο καθώς αυτή θα γίνει η νέα κανονικότητα), 1 ώρα μετακίνηση από και προς τον χώρο εργασίας και άλλη 1 ώρα για βασικές προσωπικές ανάγκες σημαίνει 12 ώρες που αφορούν άμεσα και έμμεσα την εργασία. Αν προσθέσουμε και 8 ώρες απαραίτητης ξεκούρασης, προκύπτει το φοβερό υπόλοιπο των 4 ωρών για όλα τα υπόλοιπά της καθημερινότητας ! Είναι μία εξαιρετική πραγματικά "διευθέτηση" του χρόνου του εργαζομένου ! Και το πιο "επαναστατικό" από όλα είναι ότι όλα αυτά θα συμβαίνουν χωρίς κανένα οικονομικό όφελος ! Πραγματικά πιστεύω ότι αυτό τον εργασιακό 'παράδεισο" θα τον ζηλέψουν όλοι οι Ευρωπαίοι "συμπολίτες" μας και θα επιθυμούν να έρθουν χωρίς δεύτερη σκέψη στην χώρα μας για επαγγελματική αποκατάσταση. 3)Το "νομοσχέδιο" είναι πραγματικά εχθρικό απέναντι στους νέους ανθρώπους αυτού του τόπου και ακόμα περισσότερο σε όσους σκέφτονται να δημιουργήσουν οικογένεια. Αλήθεια ποιες υποδομές παρέχει το δημόσιο για δύο γονείς που θα δουλεύουν κατ' ελάχιστον δεκάωρα για την επιμέλεια των παιδιών τους; Μήπως θεωρείται ότι και εδώ η λύση μπορεί να δοθεί από τον "ιδιωτικό τομέα"; Νομίζεται ότι δύο άνθρωποι που εργάζονται για συνολικές αποδοχές π.χ. 1000€, είναι σε θέση να πληρώνουν 200€ για την φύλαξη των τέκνων τους; Γνωρίζεται ή αδιαφορείτε για το έντονο δημογραφικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει η χώρα; Σας αγγίζουν οι συνέπειες του στο ασφαλιστικό; Θεωρείται και εδώ την ιδιωτικοποίηση την λύση στο πρόβλημα; Ποιος αλήθεια θα καλύψει το συνταξιοδοτικό κόστος της δικής μου γενιάς (40ρηδων) όταν και εφόσον έρθει η ώρα της συνταξιοδότησης; 4) Έχετε ασχοληθεί (εγώ το αποκλείω) με τα πραγματικά προβλήματα της εργασίας στην χώρα μας λαμβάνοντας υπόψη εκθέσεις διαφόρων διεθνών οργανισμών (π.χ. ΟΟΣΑ); Το κύριο πρόβλημα που παρουσιάζεται είναι η χαμηλή παραγωγικότητα, παρά τις περισσότερες κατά μέσο όρο ώρες εργασίας. Επίσης εντοπίζεται ένα μεγάλο κενό σε δεξιότητες. Νομίζεται ότι η συνεχής υποτίμηση της εργασίας στον ιδιωτικό τομέα μπορεί να οδηγήσει σε αναστροφή της κατάστασης; Αλήθεια ποιες είναι οι ευθύνες των οικονομικών ελίτ της χώρας που θέλουν εργαζόμενους έτοιμους από το δημόσιο εκπαιδευτικό σύστημα χωρίς να επενδύσουν ούτε ένα ευρώ στο ανθρώπινο δυναμικό; 5) Θα αναφέρω αυτά που αναδεικνύει η έκθεση του ΟΟΣΑ ( http://www.oecd.org/economy/greece-economic-snapshot/) για το παραπάνω. Αρχικά (σελ.11) τονίζει ότι "η αύξηση της παραγωγικότητας είναι το κλειδί για την βελτίωση του επιπέδου διαβίωσης και το αντίδοτο για όσα αρνητικά επιφέρει η δημογραφική ανισορροπία". Στη σελ. 9 διαπιστώνει ότι "η αύξηση του κατώτατου και η κατάργηση του υποκατώτατου μισθού ωφέλησε στην ενίσχυση των εισοδημάτων, χωρίς αρνητικές συνέπειες στην απασχόληση" (αυτό αφορά για ότι θα νομοθετήσετε στην συνέχεια). Επίσης στην σελ.64 τονίζει ότι " η παραγωγικότητα της έρευνας είναι πολύ χαμηλή", ενώ στη σελ.10 τονίζει ότι “τα ποσοστά φτώχειας στις ηλικίες 18-24 είναι ιδιαίτερα υψηλά”. Για όλα τα παραπάνω υπαίτιος θεωρείται ο εργαζόμενος, τον οποίο καταδικάζεται σε μία μίζερη, εξαντλητική και χωρίς καμία προοπτική διαβίωση. 6) Το “νομοσχέδιο” αποτελεί το οριστικό τέλος οποιασδήποτε σκέψης αναστροφής του κύματος του Brain Drain που σημάδεψε την χώρα μας στα προηγούμενα χρόνια. Δεν υπάρχει περίπτωση κανένας νέος επιστήμονας που έχει μεταναστεύσει στο εξωτερικό, να αποδεχθεί συνθήκες εργασίας με απλήρωτες και ατελείωτες υπερωρίες, με μισθούς των 500€ που δεν εξασφαλίζουν ούτε το βασικό επίπεδο διαβίωσης και μόνο κίνητρο την απειλή απόλυσης (τις οποίες κατ' ουσία απελευθερώνεται πλήρως). Μάλιστα είναι βέβαιο ότι θα υπάρξει και νέο κύμα αποδήμησης, λόγω ακριβώς των άθλιων εργασιακών συνθηκών που διαμορφώνεται.Και για να ευθυμήσουμε λίγο θα αναφέρω τους λόγους για τους οποίους θεωρεί ο ΣΕΒ (ο πραγματικός δηλαδή συντάκτης του νομοσχεδίου σας) ότι οφείλεται το Brain Drain ( https://www.sev.org.gr/Uploads/Documents/Brain_Drain_executive_summary.pdf) α) Στρεβλό παραγωγικό μοντέλο β) Σχετικά χαμηλό επίπεδο οικνομικών απολαβών γ) Μη ικανοποιητικές συνθήκες εργασίας δ) Χαμηλό επίπεδο υποκειμενικής και υλικής ευημερίας όπως αυτό μετράται με τους δείκτες με τους δείκτες ποιότητας του ΟΟΣΑ (προτελευταία θέση στις χώρες ΟΟΣΑ και τελευταία στην ΕΕ). ΤΟΣΕΣ ΠΙΚΡΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ ΜΟΝΟ ΑΠΟ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΑΝΤΙΘΕΤΟΥΣ ΣΤΗΝ ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΣΑΣ ΘΑ ΠΕΡΙΜΕΝΑ ! Βέβαια χρήζει διερεύνησης (ίσως και ψυχιατρικής) γιατί οι εκθέσεις του ΣΕΒ ενώ αναγνωρίζουν το πρόβλημα, απαιτούν νομοθέτηση των ακριβώς αντιθέτων απο τα συμπεράσματα των ερευνών τους ! 7) Το ΣΕΠΕ αποτελούσε διαχρονικά το μόνο αποκούμπι και τον μόνο μηχανισμό που μπορούσε να απευθυνθεί ο εργαζόμενος σε περιπτώσεις εργοδοτικής ασυδοσίας και το μόνο πραγματικό φόβητρο της αυθαιρεσίας. Φροντίσατε να τον αποδυναμώσετε όσο περισσότερο γίνεται και προσπαθήσατε να μας πείσετε ότι το “αναβαθμίζετε”, μέσω της ουσιαστικής κατάργησής του. Ούτε κουβέντα για ενίσχυση, ούτε κουβέντα για (ουσιαστικές) αρμοδιότητες. “Αναβάθμιση σε Ανεξάρτητη Αρχή” ! Επειδή αρέσκεσθε στις αναφορές σας να προστρέχεσθε σε ευρωπαϊκά πρότυπα μπορείτε να μας πείτε σε πόσες χώρες της Ε.Ε η Επιθέωρηση Εργασίας είναι ανεξάρτητη αρχή; Με μία πολύ εύκολη έρευνα στο διαδίκτυο, σε καμία καθώς όλες ανήκουν στα αντίστοιχα υπουργεία Εργασίας. 8) Αλήθεια σας ενδιαφέρει στο ελάχιστο η μείωση των δυσθεώρητων ποσοστών ανεργίας; Θεωρείται ότι το “νομοσχέδιο” σας συμβάλλει σε αυτή την κατεύθυνση; Η ουσιαστική απελευθέρωση των απολύσεων θα ωφελήσει την απασχόληση; Φιλοσοφικά τα ερωτήματα (τα οποία άλλωστε δεν σας αφορούν). 9) Με την ψήφιση του “νομοσχεδίου” και σε συνδυασμό με αυτό που έρχεται (ασφαλιστικό), θεωρώ ότι πλέον δεν θα έχετε αντικείμενο ενασχόλησης και το υπουργείο σας θα πρέπει να καταργηθεί. Ή ίσως να μετονομαστεί από Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων σε Υπουργείο Εργοδοσίας, Απλήρωτης Εργασίας, Ανεργίας και Κοινωνικής Αναλγησίας. 10) Υπάρχουν και πάρα πολλά άλλα που θα μπορούσα να αναφέρω (κατάργηση ΣΣΕ, κατάργηση κυριακάτικης αργίας, ουσιαστική απαγόρευση συνδικαλιστικής δράσης κλπ.), αλλά πιστεύω ότι έτσι και αλλιώς δεν σας αφορούν. Απλά μόνο οργή (ή και γέλια) μπορεί να φέρει η ονομασία του “νομοσχεδίου” ως “προστασίας της εργασίας” και “ισορροπίας μεταξύ επαγγελματικής και ιδιωτικής ζωής”.