• Σχόλιο του χρήστη 'Goldair Handling Α.Ε.' | 26 Μαΐου 2021, 17:03

    Επί του άρθρου 58 (Μέρος IV, Κεφάλαιο Α) του νομοσχεδίου - Συμφωνία περί διευθέτησης του χρόνου εργασίας: Στην παρ. 1 του άρθρου 58 (με την οποία προστίθενται εδάφια στο τέλος της παρ. 6 του άρθρου 41 του Ν. 1892/1990), να απαλειφθεί η λέξη «σύστημα» από την προτεινόμενη διάταξη περί διευθέτησης με ατομική συμφωνία, καθότι η λέξη αυτή ενέχει έννοια συλλογική και δεν συνάδει απόλυτα με την «ατομική συμφωνία», που αφορά ένα μεμονωμένο εργαζόμενο. Να προστεθεί διάταξη με ξεχωριστή παράγραφο στο άρθρο 58, η οποία, κατ’ εξαίρεση γενικής ρύθμισης που εισάγει ο νομοθέτης και ειδικώς για τις επιχειρήσεις επίγειας εξυπηρέτησης, να παρέχει τη δυνατότητα στον εργοδότη υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις και/ή για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα να εφαρμόσει με απόφασή του (διευθυντικό δικαίωμα) σύστημα διευθέτησης του χρόνου εργασίας που θα αφορά τους εργαζομένους ολόκληρης της επιχείρησης ή μιας αυτοτελούς εκμετάλλευσης ή μιας αυτοτελούς δραστηριότητας ή ενός τμήματος, κατόπιν ενημέρωσης και διαβούλευσης με τους εκπροσώπους των εργαζομένων στην επιχείρηση [Ενδεικτικά, (α) η αντιμετώπιση των συνεπειών της κρίσης δημόσιας υγείας covid-19 και μέχρι 31-12-2024 ; (β) σε περίπτωση επιχειρήσεων που, όπως προκύπτει με βάση τα στοιχεία ενός τουλάχιστον εκ των δύο προηγούμενων ετών, κάποια συγκεκριμένη περίοδο του έτους ο αριθμός των εργαζομένων τους παρουσιάζει αύξηση άνω του 25% (περίοδος αυξημένης απασχόλησης) σε σχέση με την αμέσως προηγούμενη ισόχρονη περίοδο. Η συγκρίσιμη περίοδος της αυξημένης απασχόλησης και της μειωμένης απασχόλησης, αντίστοιχα, δεν μπορεί να είναι μικρότερες των τριών (3) μηνών και μεγαλύτερες των τεσσάρων (4) μηνών η καθεμία]. Ασφαλώς, η άσκηση του συγκεκριμένου δικαιώματος σε κάθε περίπτωση δεν θα πρέπει να γίνεται καταχρηστικά, όπως συμβαίνει άλλωστε με κάθε δικαίωμα.