• Σχόλιο του χρήστη 'Σκίννερ Ανδρέας-Γεώργιος' | 27 Μαΐου 2021, 21:54

    Δεδομένης της άνισης ισχύος ανάμεσα στον εργοδότη και τον εργαζόμενο, ο εργοδότης θα υποχρεώνει τον εργαζόμενο να «αιτηθεί» διευθέτηση εργασίας, οδηγώντας τον σε ντε φάκτο 10ωρη απασχόληση, η οποία αντιβαίνει με το άρθρο 54 του παρόντος, αλλά και το σύνολο των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας της χώρας. Για τον λόγο αυτό δεν πρέπει να θεσπιστεί η ατομική διευθέτηση του χρόνου εργασίας, η οποία θα οδηγήσει στην ντε φάκτο θέσπιση 2 επιπλέον ωρών εργασίας ημερησίως, χωρίς καμία προσαύξηση. Η διευθέτηση του χρόνου εργασίας πρέπει να πραγματοποιείται μόνο εντός των πλαισίων της εκάστοτε ΣΣΕ, βάσει της αρχής της ευνοϊκότερης διάταξης, ειδάλλως οι ΣΣΕ θα παραγκωνιστούν και οι εργαζόμενοι θα καταδικαστούν σε ανίσχυρη θέση διαπραγμάτευσης με τους εργοδότες. Η αποζημίωση για τις υπερβάλλουσες ώρες σε περίπτωση απόλυσης, ωσάν υπερεργασία ή υπερωρία, δεν αποτελούν επαρκή προστασία των εργαζομένων απέναντι στην πρόσληψη και υποχρεωτική εργασία κατά 10 ώρες ημερησίως, 10 ώρες επιπλέον την εβδομάδα, για 6 μήνες και αμέσως μετά απόλυση. Ενδεικτικά, στις 26 εβδομάδες του 6μηνου, ο εργαζόμενος με 40ωρο, θα εργαστεί κατά 1040 ώρες. Με το 10ωρο θα εργάζεται 1300, ήτοι 260 ώρες παραπάνω. Η αφαίρεση των 260 παραπάνω ωρών από το επόμενο εξάωρο θα σημαίνει 780 ώρες, 30 ώρες εβδομαδιαίως, ή 32,5 ρεπό, τα οποία σε κάθε περίπτωση δεν αντισταθμίζουν την αυξημένη φθορά και κόπωση του εργαζομένου, η οποία αυξάνεται εκθετικά όσες ώρες δουλεύει. Συν την ανάγκη σταθερού ωραρίου για προσαρμογή του ανθρωπίνου οργανισμού στον κιρκάδιο ρυθμό, συν την ανάγκη για «8 ώρες εργασίας, 8 ώρες αναψυχής, 8 ώρες ανάπαυσης», οι οποίες αποτελούν αίτημα και κεκτημένο ήδη από την εποχή του Ρόμπερτ Όουεν και οι οποίες ήδη παρακάμπτονται από εργασία μακριά από την κατοικία, προκύπτει ότι η 10ωρη εργασία δεν πρέπει να εισαχθεί με καμία μορφή.