Αρχική Δημόσια ηλεκτρονική διαβούλευση για την "Εθνική Στρατηγική για την Κοινωνική Ένταξη και Μείωση της Φτώχειας"Εθνική Στρατηγική για την Κοινωνική Ένταξη και Μείωση της Φτώχειας»Σχόλιο του χρήστη Ερίκ Γκαζόν | 14 Ιουνίου 2021, 20:03
  • Σχόλιο του χρήστη 'Ερίκ Γκαζόν' | 14 Ιουνίου 2021, 20:03

    Συμβολή στη διαβούλευση (01.06.21 – 15.06.21) σχετικά με την ΕΣΚΕΜΦ 2021-2027 Ερίκ Γκαζόν Δυο παρατηρήσεις και προτάσεις τροποποίησης του ΕΣΚΕΜΦ 2021-2027. 1. Πρόσθεση μιας ενότητας στην ΕΣΚΕΜΦ 2021-2027: “Ποσοτική αναλυση και διάγνωση της κοινωνικής κατάστασης το 2020” Λείπει μια ενότητα στην ΕΣΚΕΜΦ όπου θα παρουσιάζοταν η “κοινωνική διαγνωση” της προηγουμένης δεκαετίας έως το 2020. Αυτή η ενότητα πρέπει να βασιστεί σε στατιστικά δεδομένα (δείγματα και διοικητικά δεδομένα). Ο στόχος τη ενότητας θα ήταν να επιτρέπει συμπέρασματα σε ότι αφορά τις κύριες γενικές κοινωνικές προσκλίσεις και τις βασικές προτεραιότητες της ΕΣΚΕΜΦ για τα επόμενα 6-7 χρόνια (2021-2017). Το Country Report και το SPC annual report (τα φις ανά ΚΜ) αποτέλουν καλά παραδείγματα για το πώς μπορεί να δομηθεί αυτή η ενότητα αυτή. Σημείωνεται ότι το παράρτημα ΙΙΙ Στατιστικά στοιχεία της ΕΣΚΕΜΦ 2021-2027 απαρτίζεται από μια απλη παρουσιάση στοιχείων χωρίς ανάλυση και διάγνωση. Μια υπο-ενότητα της παραπάνω ενότητας πρέπει να εστιαστεί στα κενά σε ότι αφορά τα δεδομένα και να δοθεί ως στόχος να καλυφθουν στα 6-7 επομένα χρόνια. Να καλυφθούν τα κένα σε αυτό το τομέα είναι μια πραγματική πρόκληση και η επιτυχία θα αποτελούσε πραγματική πρόοδο και επυτυχία για τις κοινωνικές πολιτικές στην Ελλάδα. Θα είχε επίσης πολλαπλες επιπτώσεις. Όπως γνωρίζουμε μαστε χωρίς στατιστικά στοιχεία δεν υπάρχει ούτε καλή παρακολουθηση ούτε πραγματική αξιολόγηση. Κατά συνέπεια, προτείνεται να πρoσθετεί μια ενότηα “Ποσοτική αναλυση και διάγνωση της κοινωνικής κατάστασης το 2020” πριν την ενότητα 5. Η νέα Εθνική Στρατηγική Κοινωνικής Ένταξης και Μείωσης της στώχειας. 2. Πρόταση διαμόρφωσης ένος επιδόματος στην εργασία. Η ΕΣΚΕΜΦ δεν παρουσιάζει βασικές φιλοδοξίες (βασικές μεταρυθμίσεις) για την κοινωνική πολιτική στη νέα περίοδο (6-7 χρόνια) όπως ήταν με το Ελαχιστο Εγγυημένο Εισήδημα (ΕΕΕ) από 2012 έως σημέρα(1). Προτείνεται η δημιουργία ένος επιδόματος στην εργασία (μετά φάσης προετοιμασίας και άλλης φάσης δοκιμασίας /πιλοτικό πρόγραμμα) ως βασικό μέτρο κοινωνικής πολιτικής για την επομένη περιοδο (2021-2027). Το επίδομα στην εργασία θέτει ένα µηχανισµό πιστωτικού φόρου (ή αλλιώς «αρνητικού φόρου») στα νοικοκυριά µε χαµηλά εισοδήµατα υπό προυποθέσεις όπως π.χ. να έχει ένα τουλάχιστον απασχολούµενο άτοµο (δήλαδη χ ώρες εργασίας) και π.χ. να έχει τουλαχιστον ένα ανηλικο παιδι στο νυκοκυριο. Τα κριτήρια εξάρτώνται από τα αποτελέσματα που επιδιώκονται και από την συγκεκριμένη οικονομική και κοινωνική κατάσταση. Πρόκειται για ένα ιδιαίτερα ευέλικτο μηχανισμό. Μπορεί να εφαρμοστεί σε συγκεκριμένους πληθυσμούς-στόχους (π.χ. παιδιά, ΑΜΕΑ). Η επιστροφή φόρου θα μπορούσε να καθοριστεί σύμφωνα με την οικογενειακή εισοδηματική κατάσταση του νοικοκυριού και άλλα χαρακτιριστικά του νοικοκυρίου. Η επιστροφή φόρου μπορεί να είναι περισσότερο ή λιγότερο σημαντική, ανάλογα με τον αριθμό παιδιών της οικογένειας ή άλλα οικογενειακά χαρακτηριστικά ή του προϋπολογισμού. Όλες οι μεταβλητές της πολιτικής αυτής είναι ευέλικτες. Οι συγκριμένοι αριθμοί πρέπει να αποφασιστούν αναλογα με τους στόχους. Το επίδομα στην εργασία εμπλέκεται και συμπληρώνει τις πολιτικές απασχόλησης του ΟΑΕΔ, τις προνοιακές πολιτικές (κυρίως ΕΕΕ, στεγαστικό επίδομα και Επίδομα παιδιών) καθώς και τις εργασιακές πολιτικές (κατώτατο μισθό). Η δημιουργία ένος επιδόματος στην εργασία θα ήταν εργαλείο τόσο για να προωθηθεί η απασχόληση όσο να αντιμετωπηθεί η φτώχεια, ιδιαίτερα η φτώχεια των παιδιών. Ένα τέτοιο εργαλείο θα ήταν ιδιαίτερα χρήσιμο για την αντιμετώπιση των προκλήσεων του μετά κορωνοιο οικονομικής κρίσης. Θα έδινε επίσης μια γενικότερη συνοχή στην κοινωνική πολιτικής της Ελλάδας διοτι τέτοια πολιτική απαιτεί εναρμόνιση μεταξύ των διαφόρων ενισχύσεων και επιδομάτων. Υπάρχουν πολλές αποδείξεις ότι τέτοια πολιτική είναι αποτελεσματική τόσο για την απασχόληση όσο και για την φτώχεια π.χ. : Matsaganis, Manos & O'Donoghue, Cathal & Levy, Horacio & Coromaldi, Manuela & Mercader-Prats, Magda & Rodrigues, Carlos Farinha & Toso, Stefano & Tsakloglou, Panos, 2005. "Child Poverty and Family Transfers in Southern Europe," IZA Discussion papers 1509, Institute of Labor Economics (IZA). Ζιώµας ∆., Γκαζόν Ε., 2005, «Η φτώχεια στον πληθυσµό εργάσιµης ηλικίας», Φτώχεια, Αποκλεισµός και Κοινωνικές Ανισότητες, ∆ιεθνές Επιστηµονικό συνέδριο Λαυρίου, 22-23 Σεπτεµβρίου, ΕΚΚΕ. OECD (2009) A Good Time for Making Work Pay? Taking Stock of In-Work Benefits and Related Measures across the OECD, Working paper Νο81 Dieter Vandelannoote and Gerlinde Verbist, The impact of in-work benefits on employment and poverty, Euromod working paper EM 4/17, March 2017 Η εφαρμογή ενός τέτοιου μέτρου απαιτεί βέβαια την κινητοποίηση της σχετικής διοίκησης και διεθνή συνεργασία. Θα έδειχνε το δυναμισμό της Ελλάδας σε αυτόν τον τομέα κοινωνικής πολιτικής παρεμβασης τεσσερα χρόνια μετά την υλοποίηση του ΕΕΕ στο επιπέδο της επικράτειας. Το ελαχιστο εγγυημένο εισήγαγε ένα ελάχιστο επίπεδο προστασίας συμφωνα με το μοντέλο της Social Protection Floors Recommendation, 2012 (No. 202) της ΔΟΕ. Το μοντέλο θα εμπλουτίζονταν από την θεσπιση του επιδόματος στην εργασία. Κατά συνέπεια, προτείνεται να πρoσθετεί μια αναφορά στο επίδομα στην εργασία στην ενότητα 5.7 και ένα μέτρο “διαμόρφωσης ένος επιδόματος στην εργασία” καθώς και οι αντιστοίχες δράσεις π.χ. Μετά το Μέτρο 1.1.1. Εγγύηση ελάχιστου εισοδήματος. (1) Η συστηματική αναβάθμιση και η ολοκλήρωση των υποστηρικτικών ψηφιακών υποδομών καθώς και ανάπτυξη ψηφιακών εργαλείων που υποστηρίζουν το συντονισμό, την παρακολούθηση και τη αξιολόγηση της Στρατηγικής θα μπορούσε να είναι μια βασική φιλοδοξία προκλιση και στχόχος για τα 6 επομένα χρόνια. Η ενοποιηση και απλουτευση της νομοσεσίας και των διαδικασίων θα μπορουσε να συνοδεύει την παραπάνω προσπθείας.