• Σχόλιο του χρήστη 'Μαριάνθη Σπουργίτη' | 15 Ιουνίου 2021, 18:26

    Αναφορικά με το κεφάλαιο 5.2 ΕΠΙΚΑΙΡΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ ΣΤΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗΣ, ήταν απαραίτητο να δοθούν περισσότερες διευκρινίσεις αναφορικά με τη νέα αυτή δομή των Κοινωνικών Κέντρων, προτού προχωρήσετε σε δημόσια διαβούλευση. Αφενός, πουθενά δεν φαίνεται ότι θα παραμείνουν στις θέσεις εργασίας τους τόσο οι εργαζόμενοι των Κέντρων Κοινότητας όσο και οι εργαζόμενοι στις Δομές Φτώχειας. Η ιστορία έχει δείξει πως κάθε φορά που η εκάστοτε κυβέρνηση μετονομάζει τις υφιστάμενες δομές, έχει σα μοναδικό στόχο τη μείωση του εργατικού δυναμικού. Το ίδιο συνέβη και όταν από Γραφεία Διαμεσόλαβησης των Κοινωνικών Δομών Αντιμετώπισης της Φτώχειας μετεξελιχθήκαμε σε Κέντρα Κοινότητας, αφήνοντας απ’ έξω πολλούς εργαζόμενους που επί σειρά ετών στήριζαν τις συγκεκριμένες δομές. Εν συνεχεία, με θλίψη μου για άλλη μια φορά βλέπω ένα κράτος να στηρίζει την κοινωνική πολιτική του σε συμβασιούχους. Ένα κράτος που επικαλείται το άρθρο 21 παρ. 1 του Συντάγματος και της φράσης «Το κράτος μεριμνά για τη διασφάλιση συνθηκών αξιοπρεπούς διαβίωσης όλων των πολιτών», δε νοείται να έχει εργαζόμενους όμηρους με συμβάσεις εργασίας που έχουν ημερομηνία λήξης. Διατηρώντας συνεχώς το αίσθημα ανασφάλειας και φόβου του μέλλοντος και χωρίς να προστατεύει από τις αυθαιρεσίες των αιρετών των Δήμων οι οποίοι για να εξυπηρετήσουν τις μικροπολιτικές τους σκοπιμότητες εκβιάζουν διαρκώς τους εργαζόμενους. Τρίτον, γίνεται αναφορά πως τα στελέχη των πρώην Κέντρων Κοινότητας θα συνεχίσουν να εκτελούν τα καθήκοντα που είχαν, εννοώντας πως θα συνεχίζει να είναι σε εφαρμογή η ΚΥΑ 4/2019 και το άρθρο 4, παραγρ. 3.3. όπου καταστρατηγείται η έννοια των ειδικοτήτων πάνω στις οποίες βασίστηκε η δημιουργία των Κέντρων Κοινότητας εξαναγκάζοντας όλα τα στελέχη να απασχολούνται με τα υποχρεωτικά καθήκοντα της διεκπεραίωσης αιτήσεων και διατηρώντας δυνητικά τα καθήκοντα που άπτονται της ειδικότητάς τους. Θα πρέπει επιτέλους να υπάρξει μέριμνα ώστε το κάθε στέλεχος να έχει συγκεκριμένο καθηκοντολόγιο σχετικό της ειδικότητας με την οποία προσλήφθηκε στα πλαίσια της ολιστικής παρέμβασης στον πολίτη και της κοινωνικής και όχι επιδοματικής πολιτικής που οφείλει να ασκεί ένα Ευρωπαϊκό Κράτος.