• Σχόλιο του χρήστη 'Ευρωπαϊκό Δίκτυο κατά της Βίας' | 19 Αυγούστου 2021, 23:38

    Σελ. 5. Η φράση: …το έτος 2020 αποτέλεσε το έτος έναρξης της εφαρμογής του ν. 4531/2018 με τον οποίο κυρώθηκε η «Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης», δεν είναι κατανοητή καθώς η Σύμβαση θα έπρεπε να εφαρμόζεται από το 2018 που κυρώθηκε. να τροποποιηθεί η φράση: Παράλληλα, ο εγκλεισμός λόγω της πανδημίας του κορωνοϊού COVID-19 είχε ως αποτέλεσμα οι γυναίκες που βρίσκονταν ήδη σε βίαιες σχέσεις να εκτεθούν στον κακοποιητή τους για μεγάλα χρονικά διαστήματα, θέτοντας τον εαυτό τους σε μεγαλύτερο κίνδυνο ενδοοικογενειακής βίας. ως εξής: … οι γυναίκες που βρίσκονταν ήδη σε βίαιες σχέσεις να εγκλωβιστούν στον ίδιο χώρο με τον κακοποιητή τους για μεγαλύτερα χρονικά διαστήματα, συνθήκη που αναμένεται να κλιμακώνει τόσο την συχνότητα όσο και την επικινδυνότητα των βίαιων επεισοδίων. [για την αιτιολόγηση βλ. το σχόλιο α) για τη σελ. 12] Σελ. 12. Σχόλια στη φράση: Αναδείχθηκε η επανεξέταση των θεραπευτικών προγραμμάτων των θυτών λόγω και των αυξημένων κρουσμάτων βίας λόγω του κορωνοϊού COVID-19 και προτάθηκε η διεξαγωγή έρευνας πεδίου σε γονείς και κηδεμόνες για να μελετηθεί το οικογενειακό περιβάλλον στο οποίο μεγάλωσαν αρχικά οι ίδιοι, με σκοπό την πρόληψη και την προστασία από την ενδοοικογενειακή βία. Επίσης, προτάθηκε η διοργάνωση σεμιναρίων ευαισθητοποίησης και στατιστικών ερευνών, ώστε να συλλεχθεί κατάλληλο υλικό πραγματικών δεδομένων για άμεση δράση α) η αύξηση στις καταγραφές της Γραμμής 15900 δεν υποδεικνύει αύξηση «κρουσμάτων βίας λόγω του κορωνοϊού COVID-19» αλλά αύξηση αιτημάτων βοήθειας: αυτή η αύξηση μπορεί να οφείλεται σε ποικίλους παράγοντες και στο συνδυασμό τους, όπως π.χ. στην Εκστρατεία Ενημέρωσης που διεξήχθη και/ή στην επιδείνωση της πρότερης βίαιης κατάστασης και στην αδυναμία των γυναικών –λόγω περιοριστικών μέτρων- να αναζητήσουν στήριξη στο κοινωνικό/οικογενειακό περιβάλλον, στη μη ανταπόκριση από την Αστυνομία και στο γεγονός ότι τα δικαστήρια ήταν κλειστά, αλλά και στην οικονομική ανασφάλεια των κακοποιημένων γυναικών, ιδιαίτερα των άνεργων με παιδιά. β) αν πρόκειται να χρηματοδοτηθεί κάποια έρευνα, αυτή θα πρέπει να είναι επιδημιολογική: Προτείνεται επανάληψη της μελέτης του FRA (με πανομοιότυπη μεθοδολογία, δειγματοληψία αντιπροσωπευτικού δείγματος και ερευνητικό εργαλείο) προκειμένου να μελετηθούν οι τάσεις. Χρειάζεται μια μονιμότερη πρόβλεψη για την επανάληψη της ίδιας έρευνας ανά τακτά χρονικά διαστήματα (π.χ. ανά 5ετία), ώστε να αρχίσουν να δημιουργούνται χρονοσειρές για κάθε μορφή βίας κατά των γυναικών και, επιπλέον, να μετρώνται οι τροποποιήσεις ποιοτικών χαρακτηριστικών. Σελ. 13. Να διαγραφεί η φράση: «Επισημάνθηκε η προσοχή που πρέπει να δοθεί στην ενδοοικογενειακή βία που έχει αυξηθεί λόγω της πανδημίας του κορωνοϊού COVID-19». [για την αιτιολόγηση βλ. το σχόλιο α) για τη σελ. 12] Σελ. 23 Δράση 1.1.5 Σχεδιασμός και υλοποίηση επιμορφωτικών προγραμμάτων από τις αρμόδιες Υπηρεσίες του Αρχηγείου της Ελληνικής Αστυνομίας, με αντικείμενο τη διαχείριση περιστατικών ενδοοικογενειακής βίας και βάσει των εκπαιδευτικών και υπηρεσιακών αναγκών του αστυνομικού προσωπικού. Να προστεθεί η φράση: «…και βάσει των προβλημάτων που παρατηρούνται στην εφαρμογή του νόμου, κατά την καθημερινή διαχείριση περιστατικών ενδοοικογενειακής βίας, βιασμού/σεξουαλικής κακοποίησης». Υπουργείο Εθνικής Άμυνας Σελ. 26 Στον Άξονα Προτεραιότητας 1 «Πρόληψη και καταπολέμηση Έμφυλης και ενδοοικογενειακής βίας»: η Ενδοοικογενειακή βία αναφέρεται στον τίτλο αλλά όχι στις προτεινόμενες δράσεις: χρειάζεται να προστεθούν αντίστοιχες δράσεις, διαφορετικά να τροποποιηθεί ο τίτλος. Σελ. 28 – «ιχνηλάτηση περιστατικών βίας» υποθέτουμε ότι εννοεί ανίχνευση (screening) και όχι ιχνηλάτηση. Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων Σελ. 34-σημείο 2: Η πρόβλεψη «ειδικού γραφείου για την υποδοχή σχετικών καταγγελιών» που προβλέπεται για τα ΑΕΙ χρειάζεται συγκεκριμένο χρονοδιάγραμμα. Και οπωσδήποτε να επεκταθεί σε κάθε εκπαιδευτική δομή (όλων των βαθμίδων, ιδιωτικών και δημόσιων), με συγκεκριμένη και γνωστή σε όλες/-ους, διαδικασία αναφοράς, διερεύνησης και επιβολής προστατευτικών μέτρων για το θύμα και πειθαρχικών κυρώσεων για τον δράστη. [για αναλυτικότερη περιγραφή, βλ. σχόλιο του Ε.Δ.κ.Β. για τη Δράση 4.2.3: Συνεργασία με άλλα Υπουργεία (σελ. 80-81) [υποβολή 2 Αυγούστου 2021, 22:03]. Βλ. και πρόταση για το Άρθρο 14 της Σύμβασης της Κων/πολης στο σχόλιο για τη Δράση 1.1.7, στη σελ. 62 [υποβολή 19 Αυγούστου 2021]] Υπουργείο Υγείας Σελ. 38 – το Μνημόνιο Συνεργασίας που αναφέρεται πρέπει να περιλαμβάνει ΚΑΙ: - ιατροδικαστική εξέταση, η οποία θα πραγματοποιείται σε ΟΛΑ τα θύματα σεξουαλικής και σωματικής βίας (δηλαδή, θα είναι πλήρως αποσυνδεδεμένη από την καταγγελία για την έναρξη ποινικής διαδικασίας ) και τεκμηρίωση της κακοποίησης, μέσω ιατροδικαστικής έκθεσης που θα παραλαμβάνει το θύμα. - συστηματική ανίχνευση ενδοοικογενειακής βίας ή -έστω- στοχευμένη ανίχνευση στους ύποπτης αιτιολογίας τραυματισμούς και αξιολόγηση επικινδυνότητας (κατόπιν ειδικής κατάρτισης και στη βάση συγκεκριμένων πρωτοκόλλων) - αναφορά στην Αστυνομία τραυματισμών που φαίνεται να προήλθαν ή που το θύμα δήλωσε ότι προήλθαν από ενδοοικογενειακή βία. Αυτή είναι μια υποχρέωση που ήδη έχουν τα Νοσοκομεία, για τα αυτεπάγγελτα διωκόμενα αδικήματα, η οποία όμως σπανίως βρίσκει εφαρμογή στην πράξη. σελ. 43 - Υπουργείο Δικαιοσύνης 1. Χρειάζεται να αναπτύξει δράσεις συλλογής και δημοσιοποίησης δεδομένων ειδικά για την ενδοοικογενειακή βία (από το 2007 που τέθηκε σε εφαρμογή ο Ν.3500/2006) αλλά και για κάθε άλλη μορφή έμφυλης βίας που περιλαμβάνει η Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης (από το 2018 που κυρώθηκε). Τα δεδομένα είναι ανύπαρκτα και δεν διαθέτουμε πληροφορίες για αξιολόγηση π.χ. της πορείας των υποθέσεων και της ταχύτητας εκδίκασής τους, των ποινών, της εφαρμογής της ποινικής διαμεσολάβησης (αρ. υποθέσεων, πορεία υλοποίησης, αρ. υποθέσεων που διακόπηκε και που ολοκληρώθηκε η ποινική διαμεσολάβηση), κλπ. 2. Κατά την σχεδιαζόμενη τροποποίηση του Π.Κ. απαιτείται να ενταχθούν όλα τα άρθρα της Σύμβασης Κων/πολης και της Οδηγίας 2012/29/ΕΕ, που τώρα είναι ανενεργά καθώς ΚΑΙ ΟΙ ΑΝΑΓΚΑΙΕΣ τροποποιήσεις σε άρθρα του Α.Κ. και των ΚΠολΔ και ΚΠΔ που τυχόν αντίκεινται ή παρεμποδίζουν την εφαρμογή συγκεκριμένων άρθρων της Σύμβασης και/ή της Οδηγίας. 3. Χρειάζεται να δημιουργηθεί μηχανισμός παρακολούθησης της εφαρμογής του Ν.4800/2021 στις οικογένειες με ενδοοικογενειακή βία, με συστηματική, ανά τακτά χρονικά διαστήματα, αξιολόγηση επικινδυνότητας και συνακόλουθη λήψη μέτρων. 4. Χρειάζεται ειδική Μονάδα Ψυχικής Υγείας παιδιών και ενηλίκων, που να διαχειρίζεται αποκλειστικά τις διατασσόμενες δικαστικές πραγματογνωμοσύνες και τις εποπτευόμενες επικοινωνίες, όταν διατάσσονται. 5. Να δημοσιοποιηθούν τα στοιχεία επικοινωνίας του «focal point εντός του Υπουργείου Δικαιοσύνης για την παρακολούθηση της εφαρμογής του Χάρτη», προκειμένου να μπορούν να αναφέρουν παραβιάσεις και να προτείνουν διορθωτικά μέτρα οι Γυναικείες Οργανώσεις και οι ΜΚΟ που εργάζονται στο πεδίο αλλά και κάθε ενδιαφερόμενο μέρος (π.χ. πολίτης της/του οποίας/-ου τα δικαιώματα παραβιάστηκαν). Αναλυτικότερες περιγραφές για τα σημεία 3 και 4 στο σχόλιο του Ε.Δ.κ.Β. για την Ενδοοικογενειακή Βία, για τη Δράση 1.1.2: Εισαγωγή άλλων μέτρων για την επίτευξη των σκοπών της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης [υποβολή 19 Αυγούστου 2021]. Υπουργείο Εσωτερικών σελ. 44-45 - Στόχος 1.2: Καταπολέμηση της βίας στην εργασία Στον/την Σύμβουλο Ακεραιότητας πρέπει να έχουν πρόσβαση προκειμένου να κάνουν αναφορές όχι μόνο οι υπάλληλοι αλλά και τα άτομα που λαμβάνουν υπηρεσίες από τον/την υπάλληλο (ιδανικά, και μέλη της οικογένειας των υπαλλήλων, εάν η Υπηρεσία ενδιαφέρεται να συμβάλλει στην καταπολέμηση της ενδοοικογενειακής βίας). Το ίδιο σχόλιο ισχύει και για το «προσχέδιο Κανόνων Δεοντολογίας κατά της Σεξουαλικής Παρενόχλησης στο χώρο εργασίας»: δηλαδή, ότι πρέπει να περιλαμβάνει δυνατότητα αναφοράς από μη-εργαζόμενο/-η, που υφίσταται την διακριτική μεταχείριση, την παρενοχλητική συμπεριφορά και/ή την κακοποίηση από εργαζόμενο άτομο.