• Σχόλιο του χρήστη 'Κώστας Ευθυμίου' | 14 Ιανουαρίου 2022, 15:16

    Κάποιες παρατηρήσεις σε σχέση με το κείμενο της Εθνικής Στρατηγικής για τους Ρομά. 1) Οι συνθήκες διαβίωσης μελών της κοινότητας των Ρομά στον 21ο αιώνα αναδεικνύουν τη διαχρονική αδυναμία της Πολιτείας και όλης της πυραμίδας της δημόσιας διοίκησης (νομαρχία, περιφέρεια, ΟΤΑ κλπ) ή ακόμα περισσότερο την άρνησή τους ώστε να επιλυθούν προβλήματα δεκαετιών. Ως εκ τούτου και η σημερινή προσέγγιση του προβλήματος μέσα από άλλη μία «Εθνική Στρατηγική» δεν προσφέρεται για κομματικές αντιπαραθέσεις. Παράλληλες ευθύνες διαχρονικά έχουν και οι εκπρόσωποι της κοινότητας 2)Είναι θετικό ότι παρά τη γενική αναφορά στον όρο «Ρομά» αναγνωρίζονται οι τρομακτικές κοινωνικοοικονομικές διαφορές που παρατηρούνται στο εσωτερικό της Κοινότητας. Έτσι είναι σωστή η προτεραιότητα που δίνεται στην αντιμετώπιση των προβλημάτων όσων ζουν σε ακραία φτώχεια. 3)Θα πρέπει να δοθεί άμεση προτεραιότητα στην επίλυση του προβλήματος που αντιμετωπίζουν μέλη της κοινότητας που στερούνται νομιμοποιητικών εγγράφων καθώς αυτοί παράλληλα στερούνται των όποιων κοινωνικών επιδομάτων αφορούν το σύνολο των ευπαθών ομάδων του πληθυσμού συμπεριλαμβανομένων και των υπόλοιπων Ρομά. Η πορεία τους προς την εξαθλίωση ή την παραβατικότητα είναι μονόδρομος. 4)Η αναφορά σε τράπεζα γης (πολύ περισσότερο η υλοποίησή της) , προκειμένου να υπάρξει διάχυση των οικογενειών Ρομά στον αστικό ιστό, κινείται προς τη σωστή κατεύθυνση καθώς λύση στο πρόβλημα της στέγασης δεν μπορεί να δίνεται με τη συνέχιση αναπαραγωγής του αίσχους των καταυλισμών (ανεξαρτήτως των συνθηκών διαβίωσης σε αυτούς) καθώς η ύπαρξή τους αναπαράγει τις συνθήκες κοινωνικού αποκλεισμού και περιθωριοποίησης, ενώ στο εσωτερικό τους αναπαράγονται σχέσεις κυριαρχίας και επιβολής. 5)Η αναφορά στις επιδοματικές πολιτικές ή στα όσα δικαιωματικά αφορούν το σύνολο του ελληνικού πληθυσμού ή αφορούν τις ευπαθείς ομάδες ειδικότερα (ΟΑΕΔ, «εξοικονομώ», εθνική σύνταξη, πτωχευτικός νόμος, κλπ) πρέπει να λάβουν υπόψη τους τις ιδιαιτερότητες της κοινότητας των Ρομά και να περιλαμβάνουν ειδικότερες ρυθμίσεις καθώς είναι γνωστή η αδυναμία πρόσβασης των μελών της κοινότητας που αντιμετωπίζουν προβλήματα ακραίας φτώχειας στα όσα δικαιούνται. Η θεσμοθέτηση του ρόλου του διαμεσολαβητή, και κυρίως η θεσμοθέτηση της παρουσίας του σε περισσότερους τομείς της δημόσιας σφαίρας (νοσοκομεία και δομές πρωτοβάθμιας υγείας, σχολικές μονάδες, δομές της δημόσιας διοίκησης κλπ) θα συμβάλει περαιτέρω στην αντιμετώπιση των προβλημάτων πρόσβασης μελών της κοινότητας στις δομές υγείας, στην εκπαίδευση κλπ. 6)Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί στην ηλικιακή ομάδα 12 – 18 καθώς λόγω απουσίας από τη εκπαιδευτική διαδικασία (9χρονη υποχρεωτική εκπαίδευση) αλλά και της στρεβλής αντίληψης των γάμων ανηλίκων που έχει η κοινότητα, αναπαράγεται διαχρονικά μία ομάδα πληθυσμού χωρίς καμία επαγγελματική εξειδίκευση (σχολές ΟΑΕΔ, ΚΕΚ κλπ) με αποτέλεσμα να αναπαράγονται μοιραία παραβατικές συμπεριφορές, προκειμένου να λυθεί το πρόβλημα επιβίωσης πολυμελών και σε μικρή ηλικία οικογενειών. Σε αυτόν τον τομέα σοβαρή ευθύνη έχουν και οι εκπρόσωποι της Κοινότητας καθώς απουσιάζει οποιαδήποτε καταγγελία αυτής της πρακτικής στις όποιες παρεμβάσεις τους. 6)Η προσθήκη ενός πεδίου στις εθνικές πλατφόρμες των διαφόρων επιδομάτων (Α21, ΕΕΕ κλπ) με τη δυνατότητα αυτοπροσδιορισμού του ωφελούμενου ως Ρομά δεν αντίκειται στην εθνική νομοθεσία, (δεν αποτελούν μειονότητα αλλά συγκεκριμένη ευπαθή ομάδα) αντίθετα θα αποτυπώσει άμεσα τον πραγματικό αριθμό των μελών της Κοινότητας καθώς για όλα τα προαναφερθέντα χρειάζονται τολμηρές νομοθετικές ρυθμίσεις και η πολιτεία χρειάζεται να γνωρίζει τον πραγματικό πληθυσμό που αυτές αφορούν. (Αντίστοιχο πεδίο χωρίς το ΑΜΚΑ μπορεί να προβλεφθεί για όσους στερούνται νομιμοποιητικών εγγράφων). Πολλές επί μέρους προτάσεις έχουν σταλεί κατά καιρούς προς την Πολιτεία ανεξαρτήτως των όσων ορίζονται στην εκάστοτε Εθνική Στρατηγική. Ανεξάρτητα από τα όσα περιγράφονται στα κείμενα, η αποτυχία ή η επιτυχία στην εφαρμογή τους κρίνεται στο πεδίο.