• Σχόλιο του χρήστη 'Δίκτυο ΚΑΠΑ' | 18 Μαρτίου 2011, 13:57

    Συμφωνούμε με τον μήνυμα του Αλέξανδρου σε προηγούμενη καταχώρηση Ο ευδιάκριτες διαφορετικές μορφές οργάνωσης για την επίτευξη του κοινωνικού σκοπού της Κοινωνική Οικονομείς είναι : • Οι Συνεταιρισμοί • Τα Αλληλοβοηθητικά Ταμεία, Ενώσεις, Σωματεία • Οι Συλλόγους και Αστικές Μη κερδοσκοπικές οργανώσεις που δραστηριοποιούνται στο περιβάλλον, την υγεία, τον πολιτισμό, την πρόνοια, την εκπαίδευση, τον αθλητισμό Οι συνεταιρισμοί, τα Αλληλοβοηθητικά Ταμεία, Ενώσεις, Σωματεία προσβλέπουν στην βελτίωση του βιοτικού επιπέδου των μελών τους. Οι συνεταιρισμοί στηρίζονται σε μία επιχείρηση για να εξασφαλίσουν πόρους και να το κάνουν αυτό «συνεταιρισμοί είναι εκούσιες ενώσεις προσώπων με οικονομικό σκοπό, η οποίες, αποβλέπουν ιδίως με τη συνεργασία των μελών του στην οικονομική, κοινωνική, πολιτιστική ανάπτυξη των μελών του και τη βελτίωση της ποιότητας ζωής τους γενικά μέσα σε μια κοινή επιχείρηση» (Νόμος 1667/1986 Αστικοί Συνεταιρισμοί). Τα Αλληλοβοηθητικά Ταμεία, Ενώσεις, Σωματεία στηρίζονται στις συνδρομές των μελών τους και τις χορηγίες. Στους συνεταιρισμούς είναι ελεύθερη η είσοδος κάθε ανθρώπου, εάν μπορεί να συνεισφέρει στον σκοπό του, άρα θα μπορούσαν να γίνουν μέλη του όλοι οι συνάνθρωποι μιας κοινωνίας (π.χ. σε έναν καταναλωτικό συνεταιρισμό για να εξασφαλίσουν φτηνότερα τρόφιμα). Τα Αλληλοβοηθητικά Ταμεία, Ενώσεις, Σωματεία είναι ομοιοεπαγγελματικά. Αντίθετα οι αστικές μη κερδοσκοπικές δεν προσδοκούν την βελτίωση των μελών αλλά της ευρύτερης κοινωνίας. Δια ροπάλου ο νόμος απαγορεύει ωφελήματα για τα μέλη «δεν επιτρέπεται η διανομή ωφελημάτων (οποιασδήποτε μορφής) στα μέλη τους (Εγκύκλιος Υπ. Οικο. 1013044/πολ. 1031/7.2.2001 παράγραφος 9). Το παρόν Νομοσχέδιο κάνει μια σαλάτα με τις τρείς διαφορετικές συνιστώσες της Κοινωνικής Οικονομίας μη σεβόμενο την αυτονομία στον τρόπο λειτουργίας αυτών των ευδιάκριτων χώρων. Πως τα Αλληλοβοηθητικά Ταμεία, Ενώσεις, μη Αστικές Μη κερδοσκοπικές οργανώσεις στηρίζονται στην αιχμή του δόρατος τους παραγωγικούς συνεταιρισμούς. (Διευκρίνιση για αυτό που γράφτηκε αόριστα λόγο εσπευσμένης ταχύτητας σε προηγούμενο μήνυμα του Δικτύου ΚΑΠΑ «Έτσι πετυχαίνουν οι Κοινωνικοί Συνεταιρισμοί σε όλο τον κόσμο, στηριζόμενοι στην αιχμή του Δόρατος της Κοινωνικής Οικονομίας τους Συνεταιρισμούς») Σε όλο τον Κόσμο το μη κερδοσκοπικό κομμάτι της Κοινωνικής Οικονομίας πετυχαίνει τους στόχους του χωρίς να επιζητεί κέρδος, γιατί χρηματοδοτείται από το παραγωγικό της τομέα, τους συνεταιρισμούς που δραστηριοποιούνται από την παραγωγή μέχρι την κατανάλωση, αφιερώνοντας ένα κομμάτι του πλεονάσματος για να δημιουργηθεί ένα κοινωνικό δίχτυ ασφαλείας. Παραδείγματα εφαρμογής είναι το μέχρι 10% του πλεονάσματος που αφιερώνουν για αυτό τον σκοπό οι συνεταιρισμοί στην Κύπρο και στην Ισπανία σύμφωνα με την τοπική Νομοθεσία τους. Ο νόμος στην Ισπανία για τους συνεταιρισμός έναντι διαφορετικής φορολογικής αντιμετώπισης, αξιώνει τη δημιουργία κοινών ταμείων που αποδίδεται το 10% των κερδών για κοινωφελή έργα. Εθελοντική είναι η προσφορά κεφαλαίων από το παραγωγικό κομμάτι των συνεταιρισμών στους άλλους τομείς της Κοινωνικής Οικονομίας, και όχι η προσφορά εργασίας των ανθρώπων που παρέχουν κοινωνικές υπηρεσίες Οι κοινωνικοί συνεταιρισμοί μπορεί να είναι συνεταιρισμοί δευτέρου βαθμού οι οποίοι στηρίζονται από τους δευτεροβάθμιους. Δευτεροβάθμιοι μπορεί να είναι και οι συνεταιριστικές τράπεζες οι οποίες διαχειρίζονται τα κέρδη των συνεταιριστικών επιχειρήσεων, μιας και οι συνεταιρισμοί δεν κάνουν διανομή κερδών, και έτσι έχουν πολλά χρήματα για χορήγηση χαμηλότοκων δανείων στεγαστικών ή για την δημιουργία άλλων συνεταιρισμών. Σχετικά παραδείγματα video http://www.vimeo.com/12874996 http://www.vimeo.com/12084901 Το CEPES η Ισπανική Συνομοσπονδία Επιχειρήσεων Κοινωνικής Οικονομίας (των 11.000.000 μελών το ένα τέταρτο του ισπανικού πληθυσμού) κάτω από την ίδια στέγη ενός συνεταιριστικού νόμου http://www.vimeo.com/8670295 Οι συνεταιρισμοί είναι ένα οικονομικό μοντέλο το οποίο ανταγωνίζεται με επιτυχία των ιδιωτικό τομέα σε όλο τον κόσμο. Οι συνεταιριστικές επιχειρήσεις των 800.000.000 μελών, παρέχουν πάνω από 100.000.000 θέσεις εργασίας, 20% περισσότερες από αυτές που προσφέρουν οι πολυεθνικές επιχειρήσεις. Οι 300 μεγαλύτερες συνεταιριστικές επιχειρήσεις στον κόσμο παρά την ύφεση, παρουσίασαν αύξηση στην ανάπτυξη τους κατά 14%, αντιπροσωπεύοντας σε όλους τους τομείς της οικονομίας ένα κύκλο εργασιών 1,1 τρις δολαρίων ίσο με αυτό της 10ης οικονομίας στον κόσμο, της Ισπανίας.(http://www.ica.coop/coop/statistics.html http://www.global300.coop/) Οι Συνεταιρισμοί δραστηριοποιούνται σε όλους τους τομείς τις οικονομίας. Ενδεικτικά δραστηριοποιούνται ως: • Γεωργικοί Συνεταιρισμοί • Συνεταιρισμοί Καταναλωτών • Χρηματοοικονομικοί Συνεταιρισμοί • Ασφαλιστικοί Συνεταιρισμοί • Συνεταιρισμοί Δασοκομίας • Συνεταιρισμοί Στέγασης • Βιομηχανικοί Συνεταιρισμοί • Βιοτεχνικοί Συνεταιρισμοί • Συνεταιρισμοί Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες • Συνεταιρισμοί σε όλες τις βαθμίδες της Εκπαίδευσης • Συνεταιρισμοί υπηρεσιών: Τηλεφωνικών Δικτύων, Αρδευτικοί, Πετρελαίου, Μεταφορών, Συνεταιρισμοί υγειονομικής περίθαλψης, βρεφικών και παιδικών σταθμών, Ηλεκτρικής Ενέργειας. (Στις Η.Π.Α. υπάρχουν 900 συνεταιριστικής εταιρείες παραγωγής ρεύματος στον γεωργικό τομέα τροφοδοτώντας το μισό δίκτυο ηλεκτρικής ενέργειας της χώρας. Το ρεύμα δίνεται στο κόστος με την εφαρμογή της συνεταιριστικής μεθόδου επιστροφής του πλεονάσματος, οι συνεταιρισμοί πρωτοστάτησαν στην παραγωγή πράσινης ενέργειας στις Σκανδιναβικές χώρες. • Συνεταιρισμοί πολλαπλών σκοπών ( συνδυάζουν περισσότερων του ενός των παραπάνω αναφερόμενων σκοπών ) Οι συνεταιρισμοί δεν ήρθαν για να πληρώσουν τις αδυναμίες του κράτους και των ιδιωτών προσφέροντας φτηνές κοινωνικές υπηρεσίες όταν το κράτος αποχωρεί και οι ιδιώτες δεν τις βλέπουν ως κερδοφόρες, αφήνοντας το φιλέτο των παραγωγικών και κερδοφόρων επιχειρήσεων στους ιδιώτες επενδυτές Οι συνεταιρισμοί είναι η τρίτη πρόταση η οποία διαχρονικά έσωσε τον κόσμο από κοινονικοοικονομικές κρίσεις, όπως, της μεγάλης Ύφεσης στην Αμερική του 1930, στην Γερμανία και την Ιαπωνία, αλλά και στην Σουηδική και Φιλανδική κρίση κατά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης ( σχετικό κείμενο «Απαντήσεις για την Παγκόσμια Οικονομική Κρίση – Η Ανθεκτικότητα του Συνεταιριστικού Επιχειρηματικού Μοντέλου σε Περιόδους Κρίσης» από το ILO http://www.diktio-kapa.dos.gr/keimena/anthektikotitaGR.pdf ) Το συνεταιριστικό μοντέλο είναι το δικό μας μοντέλο των νοτιοευρωπαίων που εμείς στην Ελλάδα ξεχάσαμε Ο τόπος μας υπήρξε πρωτοπόρος στην δημιουργία σύγχρονων μορφών συνεταιρισμών μιας και περιλαμβάνεται στις πρώτες τρείς χώρες που δημιούργησαν συνεταιρισμούς σύμφωνα με το «Historical Dictionary the Cooperative Movement» του Jack Shaffer.( Εκδόσεις The Scarecrow, Inc Lanham Md London 1999. Παρουσιάστηκε στο περιοδικό Digest της Διεθνούς Συνεταιριστικής Συμμαχίας, τεύχος 51 Αυγούστου 2006 σελ. 6 http://www.ica.coop/publications/digest/51-digest.pdf ) Ο Γάλλος Francois Louis Boulanger, ο οποίος έζησε στην Ελλάδα για περισσότερα από 30 χρόνια, και εργάστηκε ως αρχιτέκτονας στην υπηρεσία του Βασιλιά Όθωνα, όταν προσπάθησε να μεταφέρει το συνεταιριστικό κίνημα στην Ελλάδα το οποίο ήδη έκανε τα πρώτα του βήματα στην Ευρώπη, έκπληκτος ανακάλυψε την μακριά συνεταιριστική παράδοση του τόπου μας, δήλωσε: «Εις τον Ελληνικό λαό είναι έμφυτο το αίσθημα της αδελφότητας του συνεταιρισμού…Η Ελλάδα θα πραγματοποιήσει οριστικά, υπό κράτος της ελευθερίας, ότι είχεν αρχίσει πριν από όλους τους λαούς κάτω από την δεσποτική εξουσία των Τούρκων…Τα βάρη κατανέμονταν ανάλογα με το έχειν του κάθε πολίτη…και δόθηκε η αφορμή για να γίνουν μεγάλοι παραγωγικοί συνεταιρισμοί, γεωργικοί, βιομηχανικοί και ναυτικοί… Αυτοί είχαν ως θεμέλιο την δίκαιη κατανομή των κερδών, ανάλογα με την γενόμενη εργασία…Ξεχώριζαν από πριν ένα ποσό ως αποθεματικό, για την εκπαίδευση των παιδιών για τα βοηθήματα προς τα ορφανά, τις χήρες και τους αρρώστους». ( Αστικοί και Γεωργικοί Συνεταιρισμοί Γεώργιος Χρ. Δασκάλου σελ. 61) Με πρωτοβουλία της βελγικής προεδρία στο δεύτερο μισό του 2001 συγγράφηκε η έκθεση «Μια νέα ευρωπαϊκή κοινωνική αρχιτεκτονική» και αναφέρεται σε αυτό το δικό μας νοτιοευρωπαϊκό μοντέλο Αυτή η έκθεση αναφέρεται στο αγγλοσαξονικό μοντέλο του Ατομικισμού, στο σκανδιναβικό της σοσιαλδημοκρατίας και στο «τρίτο μοντέλο (το οποίο) συγχώνευσε την κοινωνική ασφάλιση με τις συντεχνιακές παραδόσεις, καθώς επίσης και τις παραδόσεις επικουρικότητας του κοινωνικού χριστιανισμού, σε ένα πολύ μεγάλο μέρος της ηπειρωτικής Ευρώπης και ιδιαίτερα στη Νότια Ευρώπη» (Εκδόσεις Διόνικος « Γιατί χρειαζόμαστε ένα Κοινωνικό Κράτος» σελ. 42). Αυτές είναι οι καταβολές των συνεταιρισμών σύμφωνα με τα λεγόμενα των προδρόμων του Ρόμπερ Οουεν, Σάϊν Σιμόν, Φουριέ. Αυτό είναι το συνεταιριστικό μοντέλο με το οποίοο διέπρεψαν οι Έλληνες. Οι Έλληνες που δεν νοούν να κατανοήσουν το δυτικό μοντέλο που σερβίρετε ευρέως και παρουσίασε ο Μαξ Βέμπερ στο έργο του «Η προτεσταντική ηθική και το πνεύμα του καπιταλισμού», όπου σύμφωνα με αυτό όσο περισσότερο παράγουμε (ασχέτως εάν χρειαζόμαστε αυτήν την παραγωγή και την στερούμε από κάποιον άλλο) πατώντας τους άλλους στο κεφάλι τόσο περισσότερο αποδεικνύεται η αγάπη και η θεία επιλογή του Θεού. Οι Έλληνες όπου και με μια κρατικοδίαιτη οικονομία απέτυχαν δεν τους μένει παρά η επιστροφή σε ένα μοντέλο που εμείς πιστεύουμε κυλά ακόμη στις φλέβες τους, το συνεταιριστικό. Η ουσιαστική συμμετοχή της Χώρας μας στο Διεθνές Έτος Συνεταιρισμών υπό το Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης είναι μια μεγάλη ευκαιρία για την ενδυνάμωση του συνεταιριστικού μοντέλου. Αυτός είναι ο στόχος του Έτους (σχετικό κείμενο http://www.diktio-kapa.dos.gr/keimena/IYC.pdf ) Ελπίζουμε το Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης να προωθήσει τους σκοπούς αυτού του Έτους και να μην είναι μια σκέτη εορταστική φιέστα, έχει πολλά να ωφεληθεί ο τόπος μας. Στους σκοπούς του Έτους είναι και η προώθηση μιας ενιαίας συνεταιριστικής νομοθεσίας η οποία θα πολλαπλασίαζε την δύναμη και θα συσπείρωνε το συνεταιριστικό κίνημα. Με τιμή Μη κερδοσκοπικό Δίκτυο Κοινωνικής Αλληλεγγύης & Περιφερειακής Ανάπτυξης www.diktio-kapa.dos.gr Μια γέφυρα για την προώθηση στον τόπο μας του συνεταιριστικού κοινωνικοοικονομικού μοντέλου το οποίο έχει στο επίκεντρό του τις ανάγκες των ανθρώπων