Πρώην Υπουργείο Διοικητικής Ανασυγκρότησης

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Σοφία' | 12 Μαΐου 2014, 12:04

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Συμφωνώ απόλυτα με τις απόψεις που υποστηρίζουν ότι το άρθρο 1 λειτουργεί απλά και μόνο ως προπέτασμα καπνού, προκειμένου με τις μεταβατικές διατάξεις ο εκάστοτε πολιτικός προϊστάμενος να τοποθετεί τους δικούς του σε θέσεις ευθύνης. Απορώ πως ορισμένοι βλέπουν καλά στοιχεία σε αυτό το κείμενο. Το μόνο που καταγράφεται στο άρθρο 1 είναι ένα πολύπλοκο σύστημα αξιολόγησης, που δεν υπάρχει περίπτωση να λειτουργήσει σε ένα δημόσιο, οι μηχανισμοί του οποίου περιγράφονται από τη ρήση: “Ήταν στραβό το κλήμα, το έφαγε και ο γάιδαρος....”! Άλλωστε αν ήταν δυνατόν να λειτουργήσει, η αρχή θα είχε γίνει με την εφαρμογή του Ν. 3839/2010, για τον οποίο ομολογείται στην αιτιολογική έκθεση ότι “θα είχε συντελεστεί αναμφίβολα ένα σημαντικό βήμα εμπρός”. Αντίθετα στην αιτιολογική έκθεση, με μία φρασεολογία βαρύγδουπη, γίνεται προσπάθεια να καλύψουν την κατάργηση κάθε έννοιας αξιοκρατίας με επιφάσεις μίας δήθεν νέας και αντικειμενικής αξιολόγησης, όπου δεν θα δίνεται έμφαση στα «στατικά» χαρακτηριστικά των υποψηφίων, αλλά στα «δυναμικά» χαρακτηριστικά. Καταργούν κάθε μοριοδότηση των τίτλων σπουδών και αυτό το ονομάζουν πρόοδο! Προκειμένου να καταλαγιάσουν τις αντιδράσεις των αποφοίτων της ΕΣΔΔΑ, τους παρέχεται η δυνατότητα να συμμετέχουν σε οποιαδήποτε προκήρυξη θέσης ευθύνης. Δηλαδή για παράδειγμα ένας απόφοιτος της ΕΣΔΔΑ με πτυχίο φιλολόγου θα μπορεί να συμμετέχει σε θέση ευθύνης στην οποία να προβλέπεται πτυχίο πληροφορικής ή μηχανικού!!! Αυτά κατανόησαν από τη μελέτη της διεθνούς εμπειρίας και τις εφαρμοζόμενες βέλτιστες πρακτικές, που επικαλούνται; Πως είναι δυνατόν κάτοχοι ανώτατων και ανώτερων τίτλων σπουδών, με πλήρη συνάφεια των πτυχίων τους για τις θέσεις που θέτουν υποψηφιότητα να πρέπει διαγωνιστούν σε γραπτές εξετάσεις. Πόσο μάλλον που το ίδιο θα πρέπει να υποστούν και οι κάτοχοι μεταπτυχιακών και διδακτορικών καθώς και οι απόφοιτοι της ΕΣΔΔΑ. Αντί από τους πλέον προσοντούχους, με ένα δίκαιο σύστημα μοριοδότησης (όπου τα χρόνια υπηρεσίας και τα μόρια από θέσεις ευθύνης να έχουν ένα μικρό συνολικό συντελεστή), με αξιοκρατική συνέντευξη και ψυχοτεχνικές μεθόδους να επιλέγονται οι καταλληλότεροι, προάγουν ένα ισοπεδωτικό και δημοσιονομικά άκρως επιζήμιο σύστημα αξιολόγησης. Είναι εμφανές ότι το μόνο που επιδιώκεται είναι η εγκαθίδρυση μιας πλήρους αναξιοκρατίας, καθώς με τις μεταβατικές διατάξεις θα τοποθετούνται για άγνωστο χρονικό διάστημα, οι αρεστοί και όχι οι άξιοι....