Πρώην Υπουργείο Διοικητικής Ανασυγκρότησης

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'Κώστας Μ.' | 21 Ιανουαρίου 2015, 09:39

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  Η επίτευξη στόχων αποτελεί ένα καθαρά υποκειμενικό συντελεστή για την αξιολόγηση. Πως για παράδειγμα θα αξιολογηθούν οι υπάλληλοι ενός γραφείου προμηθειών μιας υπηρεσίας, πάνω σε ποιους στόχους πρέπει να πετύχουν τη στιγμή που δεν διατίθενται χρήματα ώστε να μπορέσει η υπηρεσία να προχωρήσει σε διενέργεια προμηθειών?Η αδυναμία αυτή θα λογίζεται ως αδυναμία επίτευξης στόχων από τους υπαλλήλους? Επίσης περιπτώσεις υπαλλήλων που αναφέρω και σε άλλο σχόλιό μου (σε άλλο άρθρο) οι οποίοι τοποθετήθηκαν και αλλού και προσφέρουν επιπλέον υπηρεσίες χρειάζεται να πετύχουν και στόχους?Το γεγονός της επιπλέον προσφοράς δεν αρκεί ως υπερκάλυψη των στόχων?το γεγονός ότι οι εν λόγω υπάλληλοι καλούνται να καλύψουν κενά που δημιουργούνται εξαιτίας της ανεπάρκειας συναδέλφων τους (σύνηθες φαινόμενο) ή εξαιτίας της ανεπαρκούς στελέχωσης των υπηρεσιών τους δεν επαρκεί για να αξιολογηθούν θετικά?Πρέπει δηλαδή να αποδώσουν σαν να ήταν 2 ή 3 υπάλληλοι αλλά να αξιολογηθούν ως 1 και μάλιστα με υποκειμενικά κριτήρια? Ποια είναι τα συμφωνηθέντα παραδοτέα όταν δεν αποσαφινίζονται αρχικά οι αρμοδιότητες των υπαλλήλων, όταν δεν υπάρχει σαφές καθηκοντολόγιο? Με βάση ποια κριτήρια θα αξιολογείται η συμπεριφορά του κάθε υπαλλήλου και οι ενδουπηρεσιακές σχέσεις? Πόσο αντικειμενική θα είναι η κρίση ενός αξιολογητή που αντικειμενικά δεν είναι σε θέση να αξιολογεί?Με το συγκεκριμένο άρθρο θα διαιωνίζεται επ' άπειρον η στρεβλή κατάσταση που ήδη υπάρχει. Προιστάμενοι/ αξιολογητές που δεν δικαιούνται βάσει προσόντων και πιθανώς και δεν έχουν προκύψει από ουσιαστικές κρίσεις, να αξιολογούν αρνητικά και ως ανεπαρκείς πραγματικά αξιόλογους υπαλλήλους που προσφέρουν ώστε να μην μπορέσουν ποτέ οι δεύτεροι να προαχθούν και να εξελιχθούν με ότι επακόλουθο μπορεί να έχει αυτό.