• Σχόλιο του χρήστη 'ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΧΑΡΚΙΟΛΑΚΗΣ' | 3 Μαρτίου 2011, 15:28

    1. Στο Άρθρο 2 του Σχεδίου Nόμου προτείνουμε την δημιουργία νέας κατηγορίας (42) «Ειδικές μελέτες στερέωσης - αναστήλωσης και αποκατάστασης ως και Ειδικές υπηρεσίες διοίκησης, επίβλεψης και ελέγχου τεχνικών έργων διατηρητέων ιστορικών μνημείων και ιστορικών τόπων» και τον διαχωρισμό της από την κατηγορία (7) που θα πρέπει να γίνει «Ειδικές αρχιτεκτονικές μελέτες διατήρησης παραδοσιακών κτηρίων οικισμών και τοπίου». Οι λόγοι για την πρότασή μας αυτή είναι: a) Οι μελέτες αποκατάστασης μνημείων, που χαρακτηρίζονται ως τέτοια αποκλειστικά και μόνο από το Υπουργείο Πολιτισμού, διαφέρουν εντελώς από τις μελέτες διατήρησης παραδοσιακών κτηρίων, οικισμών και τοπίου, που χαρακτηρίζονται ως τέτοια από το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής (ΥΠΕΚΑ), πρώην ΥΠΕΧΩΔΕ. Πρώτον, διότι οι μελέτες αποκατάστασης μνημείων βασίζονται όχι μόνο στον πρόσφατο Νόμο 3028/2002 «Για την προστασία των Αρχαιοτήτων και της Πολιτιστικής εν γένει Κληρονομιάς» και ειδικότερα στο αυστηρότατο άρθρο 40 αυτού, που δεν επιτρέπει την ανακατασκευή μνημείων αλλά αποκλειστικά και μόνο την επισκευή, συντήρηση, στερέωση και αποκατάσταση «με την διατήρηση της υλικής υπόστασης και της αυθεντικότητάς τους». Δεύτερον, διότι οι μελέτες αποκατάστασης μνημείων δεν περιορίζονται μόνο σε αρχιτεκτονικές μελέτες αλλά και σε μελέτες ακριβέστατης αποτύπωσης (αρχιτεκτονικής, τοπογραφικής, φωτογραμμετρικής και τοπομετρικής), σε μελέτες στερέωσης του Φ.Ο. (στατικές), σε μελέτες έρευνας των υλικών (χημικές) κ.ο.κ., χωρίς την χρήση νέου Φ.Ο. από οπλισμένο σκυρόδεμα ή την χρήση μανδυών από εκτοξευόμενο σκυρόδεμα ή την χρήση ασύμβατων υλικών (π.χ ρητίνες) κ.λ.π., αλλά με ήπιες και συμβατές επεμβάσεις που απαιτούν ειδική τεχνογνωσία και έρευνες των ιστορικών υλικών και κατασκευών και ειδικά προγράμματα και ειδικά μοντέλα, που απαιτούν ειδικές γνώσεις και εμπειρία που δεν διαθέτουν οι περισσότεροι Αρχιτέκτονες και Πολιτικοί Μηχανικοί των σημερινών κατηγοριών (7) ή (8) κ.λ.π. συνήθων παραδοσιακών κτηρίων. Τρίτον, διότι οι μελέτες της νέας κατηγορίας διέπονται, πέραν της Ελληνικής Νομοθεσίας περί Μνημείων (Ν.3028/02), και από τις Διεθνείς Αρχές Προστασίας και Αποκατάστασης των Μνημείων (π.χ. Χάρτης της Βενετίας ICOMOS, Διακήρυξη του Άμστερνταμ και Χάρτης της Γρανάδας - Συμβουλίου της Ευρώπης κ.ο.κ.). Τέταρτον, διότι απαιτούν ειδικές μεταπτυχιακές σπουδές είτε σε Πανεπιστήμια του εξωτερικού (Louvain Βελγίου, Chaillot Γαλλίας, York Μεγάλης Βρετανίας κ.ο.κ.) είτε, εδώ και αρκετά χρόνια, των Διατμηματικών Μεταπτυχιακών Τμημάτων του Ε.Μ. Πολυτεχνείου και του Α.Παν/μίου Θεσ/νίκης, οι απόφοιτοι των οποίων ανέρχονται ήδη σε εκατοντάδες στην χώρα μας. β) Τόσο το Υπουργείο Πολιτισμού και Τουρισμού όσο και ο Οργανισμός Αντισεισμικής Προστασίας επεξεργάζονται ήδη ειδικές Προδιαγραφές και Κανονισμούς για την εκπόνηση τέτοιων μελετών, μετά την ολοκλήρωση και θεσμοθέτηση των οποίων, κατά το πρότυπο και άλλων Ευρωπαϊκών Χωρών (π.χ. Ιταλίας κ.λ.π.), θα είναι πολύ δύσκολο έως αδύνατο να εκπονούνται από απλούς Αρχιτέκτονες χωρίς ειδικές μεταπτυχιακές σπονδές ή μακρόχρονη εμπειρία σε τέτοιου είδους μελέτες. Αναφέρουμε χαρακτηριστικά ότι ο σημερινός αριθμός των Αρχιτεκτόνων Μελετητών ή Γραφείων ή Εταιρειών Μελετών που είναι εγγεγραμμένοι στην σημερινή κατηγορία (7) ανέρχεται σε 2.500(!), που είναι εντελώς εξωπραγματικός για τα διεθνή ή έστω τα Ευρωπαϊκά δεδομένα, όταν π.χ. στην Ιταλία, στην Γαλλία ή στην Μεγάλη Βρετανία, με ίσο ή και μεγαλύτερο αριθμό καταγεγραμμένων μνημείων και με πενταπλάσιο περίπου πληθυσμό, οι Μηχανικοί της νέας κατηγορίας που προτείνουμε ανέρχονται μόλις σε μερικές εκατοντάδες! γ) Η σημερινή πραγματικότητα που μαρτυρούν οι επανειλημμένες απορρίψεις ή αναπομπές για διορθώσεις από τις αρμόδιες Υπηρεσίες του Υπουργείου Πολιτισμού των μελετών που εκπονούνται από την μεγάλη πλειοψηφία των σημερινών εγγεγραμμένων στην κατηγορία (7) και, επιπλέον, οι περαιτέρω συχνές απορρίψεις ή αναπομπές για διορθώσεις τους από το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο, το Κεντρικό Συμβούλιο Νεωτέρων Μνημείων και τα Τοπικά Συμβούλια Μνημείων του Υπουργείου Πολιτισμού, συνιστούν μία άνευ προηγουμένου ταλαιπωρία τόσο των Υπηρεσιών και των Συμβουλίων του Υπουργείου Πολιτισμού όσο και των πολιτών - ιδιοκτητών ή νομέων - και των επιχειρηματιών - επενδυτών που βασανίζονται από τις τεράστιες καθυστερήσεις και τις επακόλουθες μεγάλες δαπάνες, που έχουν ως συνέπεια μεγάλη ζημία στην Εθνική μας Οικονομία και την εγκατάλειψη πολλών και σημαντικών ελληνικών Μνημείων στην μοίρα τους. δ) Άλλωστε, η προτεινόμενη νέα κατηγορία είχε προβλεφθεί σε παλαιότερο Νόμο του Υπουργείου Πολιτισμού (άρθρο 9, παρ. 5 του Ν. 2557/1997 «Θεσμοί, μέτρα και δράσεις πολιτιστικής ανάπτυξης», ΦΕΚ 271/τ.Α΄/24.12.1997) που, δυστυχώς, παρέμεινε μέχρι σήμερα ανενεργός (βλ. συν. 2 φύλλα). 2. Στο ίδιο Άρθρο 2 του Σχεδίου Νόμου προτείνουμε την προσθήκη παραγράφου 3α, κατά την οποία «Οι λεπτομέρειες εγγραφής και κατάταξης των ενδιαφερόμενων Αρχιτεκτόνων και Πολιτικών κ.λ.π. Μηχανικών διπλωματούχων Α.Ε.Ι. και μελών του ΤΕΕ στην νέα κατηγορία (42) κ.λ.π. σχετικά θέματα ρυθμίζονται με ειδικό Προεδρικό Διάταγμα που εκδίδεται με πρόταση των Υπουργών Πολιτισμού και Τουρισμού και Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων». Οι λόγοι για την πρότασή μας αυτή είναι οι ίδιοι με αυτούς που αναφέρθηκαν παραπάνω.