• Σχόλιο του χρήστη 'ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΜΕΛΕΤΗΤΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ' | 3 Μαρτίου 2011, 17:50

    Άρθρο 2 Τα μελετητικά γραφεία, στα τριάντα και πλέον χρόνια από την κατηγοριοποίηση που ισχύει σήμερα, έχουν αποκτήσει μία δομή προσαρμοσμένη στις ανάγκες της χώρας για εκπόνηση μελετών. Οι ανάγκες αυτές έχουν οδηγήσει στη δημιουργία γραφείων τα οποία καλύπτουν από τμήμα μίας κατηγορίας μελέτης έως περισσότερες από δύο ακόμα και σχεδόν όλες τις κατηγορίες μελετών. Έτσι το δημόσιο δεν έχει μέχρι σήμερα αντιμετωπίσει οποιαδήποτε δυσκολία ανεύρεσης οποιουδήποτε μελετητικού αντικειμένου σχήμα απαιτηθεί. Οποιαδήποτε επέμβαση και μεταβολή των σημερινών κατηγοριών μελετών προϋποθέτει την καταγραφή ουσιαστικών αναγκών που δεν καλύπτονται από τη σημερινή κατηγοριοποίηση. Τέτοια καταγραφή όμως δεν υπάρχει σήμερα, αφού οι κεντρικοί φορείς δεν έχουν, εξαιτίας της οικονομικής κρίσης, οποιονδήποτε προγραμματισμό για μελλοντικές αναθέσεις μελετών, ενώ οι περιφερειακοί φορείς δεν έχουν γενικά κανένα προγραμματισμό, εξαιτίας της πρόσφατης διοικητικής αναδιάρθρωσης. Παράλληλα τα γραφεία μελετών αντιμετωπίζουν σήμερα τη μεγαλύτερη κρίση, τουλάχιστον μετά τη μεταπολίτευση. Δεν προκηρύσσονται σχεδόν καθόλου νέες μελέτες, ενώ και για τις ήδη εκπονούμενες μελέτες υπάρχει ουσιαστική στάση πληρωμών. Εάν σήμερα κληθούν να δημιουργήσουν νέα σχήματα, με βάση νέες κατηγορίες μελετών, που δεν προκύπτουν από κάποια προγράμματα μελετών, ενώ ορισμένες από αυτές, όπως οι γενικές κατηγορίες, είναι αγνώστου περιεχομένου, θα οδηγηθούν σε πραγματικό αδιέξοδο. Τέλος το επιχείρημα ότι με αυτό τον τρόπο δίνεται η δυνατότης νέων ειδικοτήτων ή ειδικοτήτων που προέρχονται από διάσπαση προγενεστέρων δεν ευσταθεί, αφού μια τέτοια κίνηση θα είχε νόημα μόνο σε συνδυασμό με τον εκσυγχρονισμό των νόμων περί ασκήσεως επαγγέλματος. Άλλως καθιστά τις όποιες ρυθμίσεις για τα πτυχία αμφιβόλου αποτελέσματος εξ αιτίας της μη ρυθμίσεως των επαγγελματικών δικαιωμάτων. Με βάση τα προηγούμενα δεν προκύπτει, το αντίθετο μάλιστα, οποιαδήποτε ανάγκη για άμεση μεταβολή των κατηγοριών των μελετών, η οποία, όταν προκύψει ανάγκη, προβλέπεται από την ισχύουσα νομοθεσία να γίνει με μια απλή υπουργική απόφαση.