Αρχική Κανόνες ελεύθερης παροχής υπηρεσιών μεταφοράς με Επιβατηγά Δημόσιας Χρήσης, αυτοκίνητα και Μοτοσικλέτες Δημόσιας ΧρήσηςΆρθρο 2 Γενικοί ορισμοίΣχόλιο του χρήστη Ματζαβίνος Μιχαήλ | 7 Σεπτεμβρίου 2011, 22:08
  • Σχόλιο του χρήστη 'Ματζαβίνος Μιχαήλ' | 7 Σεπτεμβρίου 2011, 22:08

    Στην παράγραφο τρία (3)ως πάροχος υπηρεσιών Ε.Δ.Χ. αυτοκινήτων θα πρέπει να οριστούν και τα φυσικά πρόσωπα, που πληρούν τις από τον νόμο προβλεπόμενες προϋποθέσεις. Την αναγκαιότητα αυτή την εξήγησα νομίζω επαρκώς στο σχόλιό μου για το άρθρο ένα (1) του παρόντος. Στην παράγραφο εννέα (9) ορίζεται ότι "Η κάθε διαδρομή εκτελείται με καταβολή του οριζόμενου κανονιστικώς κομίστρου....κλπ", δημιουργώντας έτσι μια σαφέστατη διάκριση ανάμεσα στα Ε.Δ.Χ. ταξί και στα επονομαζόμενα ειδικών μισθώσεων, όπου στα μεν πρώτα θα καθορίζεται με κανονιστική απόφαση το αμοιβολόγιό τους (κόμιστρο) και στα μεν δεύτερα θα είναι ελεύθερα διαπραγματεύσιμο. Πιστεύω ότι θα πρέπει και στις δύο περιπτώσεις να ισχύουν τα ίδια πράγματα. Ή προκαθορισμένο με υπουργική απόφαση κόμιστρο (καταργώντας έτσι τον ελεύθερο ανταγωνισμό) ή ελεύθερα αμοιβολόγια (κόμιστρα), που θα καθορίζουν οι εταιρείες ή τα φυσικά πρόσωπα που θα δραστηριοποιούνται στον κλάδο. Για τυχόν αποφυγή φαινομένων αισχροκέρδειας, θα μπορούσε να προβλεφθεί το ανώτατο δυνατό κόμιστρο, με σχετική απόφαση και η κατάθεση των τιμοκαταλόγων τους στις αρμόδιες Δ.Ο.Υ. και τις αρμόδιες υπηρεσίες μεταφορών. Σε κάθε περίπτωση φυσικά, θα πρέπει να υπάρχει ο τιμοκατάλογος σε εμφανές για τον πελάτη σημείο του αυτοκινήτου.