• Σχόλιο του χρήστη 'ΦΡΑΝΤΖΕΣΚΑΚΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ' | 4 Αυγούστου 2010, 12:02

    Πέρα από τα Σχόλια που έχει ήδη υποβάλει ο Σύλλογος Ελλήνων Συγκοινωνιολόγων, με τα οποία συμφωνώ, θα ήθελα να τονίσω τα παρακάτω που βασίζονται στα 50 χρόνια της απασχόλησής μου, επαγγελματικής, ερευνητικής και ακαδημαϊκής στην Οδική Ασφάλεια στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Ασφαλώς το Νομοσχέδιο δίνει την ευκαιρία να ασχοληθούμε συστηματικά με το πολύ σοβαρό θέμα της οδικής ασφάλειας, το οποίο επί χρόνια αντιμετωπίζουμε αποσπασματικά χωρίς ουσιαστικό αποτέλεσμα, παραμένοντας τελευταίοι στην Ε.Ε. των 27, μαζί με τη Ρουμανία. Και αυτό συμβαίνει ενώ το αξιόλογο δυναμικό των συγκοινωνιολόγων (ιδιωτών και δημοσίου), των κρατικών υπηρεσιών και των εκάστοτε κρατικών και ιδιωτικών οργανισμών οδικής ασφάλειας, έχουν προτείνει και μελετήσει τις απαραίτητες λύσεις που ελάχιστα εφαρμόζονται. Η έγκριση του προγράμματος της Ε.Ε. για την Οδική Ασφάλεια 2011-2020 επιβάλει και θα βοηθήσει την εφαρμογή του Νέου Νομοσχεδίου, θεωρώ όμως υποχρέωσή μου να τονίσω το παρακάτω κρίσιμο θέμα που θα πρέπει να ληφθεί υπόψη στο Νέο Νομοσχέδιο. Ενώ οι παράγοντες «όχημα» και «οδηγός» καλύπτονται με λεπτομέρεια στο Νομοσχέδιο, ο παράγων «οδική υποδομή» αναφέρεται μόνο γενικά. Αυτό ίσως οφείλεται στο ότι ο παράγων αυτός καλύπτεται σήμερα κυρίως από τη Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εργων. Θα πρέπει όμως να αναβαθμισθεί και σ΄αυτήν ο ρόλος και οι αρμοδιότητες της στην υποστήριξη της Οδικής Ασφάλειας σε συνεργασία με τη νέα Γενική Διεύθυνση Οδικής Ασφάλειας. Σημειώνουμε ότι το πρόγραμμα δράσης για την οδική ασφάλεια 2011-2020 της Ε.Ε., ο δεύτερος από τους 7 στρατηγικούς στόχους που καθορίζονται αφορά την «Κατασκευή Ασφαλέστερης Οδικής Υποδομής». Στον στόχο αυτό πρέπει να δοθεί ιδιαίτερη σημασία στην Ελλάδα όπου η οδική υποδομή υστερεί ουσιαστικά από άποψη οδικής ασφάλειας και οι αντίστοιχες βελτιώσεις, συνήθως μικρού κόστους, καθυστερούν αδικαιολόγητα. Υπενθυμίζω ότι, η πρώτη σοβαρή προσπάθεια επισήμανσης και βελτίωσης των επικίνδυνων θέσεων η οποία όμως κάλυψε μόνο το κύριο υπεραστικό δίκτυο, έγινε πριν 26 χρόνια και υλοποιήθηκε μόνο σε ελάχιστες θέσεις, χωρίς καν να αξιολογηθεί το αποτέλεσμα. Μια περιορισμένη αξιολόγηση που έγινε από τον Τομέα Μεταφορών και Συγκοινωνιακής Υποδομής του ΕΜΠ έδειξε ότι τα ατυχήματα μειώθηκαν κατά 80%, σε μια θέση όπου υλοποιήθηκαν όλες οι προτεινόμενες βελτιώσεις, και γύρω στο 50% στις υπόλοιπες. Τελευταία έχουν εκπονηθεί αρκετές μελέτες επισήμανσης και βελτίωσης επικίνδυνων θέσεων, χωρίς να έχουν εφαρμοσθεί. Θα πρέπει να προγραμματισθεί η άμεση εφαρμογή τους και αξιολόγηση των αποτελεσμάτων τους. Μόνο έτσι θα μπορεί να πετύχουμε τον στόχο της μείωσης των θανάτων κατά 50% κατά τη δεκαετία 2011-2020 που θέτει η Ε.Ε. Ο στόχος αυτός μπορεί να είναι αισιόδοξος και δύσκολος να επιτευχθεί για τις χώρες της Ε.Ε. με χαμηλό δείκτη ατυχημάτων, είναι όμως πολύ εύκολο να επιτευχθεί στη χώρα μας, κυρίως από τη βελτίωση της οδικής υποδομής, όπως δείχνει η μέχρι σήμερα εμπειρία. Η μέχρι σήμερα καθυστέρηση βελτίωσης των επικίνδυνων σημείων του Οδικού Δικτύου προκάλεσε τον αδικαιολόγητο θάνατο ή τραυματισμό χιλιάδων ατόμων και δαπάνες, μόνο για τις υλικές ζημιές και την περίθαλψη των τραυματιών, πολλαπλάσιες από εκείνες που θα χρειαζόταν για τη βελτίωση των επικίνδυνων σημείων. Συμπέρασμα: Απαιτείται η άμεση συμπλήρωση της επισήμανσης όλων των επικίνδυνων θέσεων στο υπεραστικό αλλά και στο αστικό οδικό δίκτυο της χώρας και η μελέτη και προγραμματισμός υλοποίησης όλων των απαιτούμενων βελτιώσεων, το κόστος των οποίων είναι κατά κανόνα περιορισμένο. Το Νομοσχέδιο θα πρέπει να λάβει υπόψη τον καθορισμό και καταμερισμό των αρμοδιοτήτων γι΄αυτήν την κύρια ενέργεια μείωσης των οδικών ατυχημάτων μέσω βελτιώσεων του μεγάλου αριθμού των επικίνδυνων θέσεων της Οδικής Υποδομής.