Υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών

Δικτυακός Τόπος Διαβουλεύσεων

• Σχόλιο του χρήστη 'ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΤΕΧΝΙΚΩΝ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ - ΣΑΤΕ' | 7 Απριλίου 2014, 11:39

  Μόνιμος Σύνδεσμος

  ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΑΡΘΡΟΥ Αδικαιολόγητος περιορισμός ισχύος διατάξεων στην παραγωγή δημοσίων έργων Αιτιολόγηση Με νομοθετικές παρεμβάσεις του προηγούμενου έτους, έχει επιχειρηθεί να αρθεί, σε κάποιο βαθμό, η μεγάλη στενότητα ρευστότητας που χαρακτηρίζει την τελευταία πενταετία και τις εργοληπτικές επιχειρήσεις, στενότητα που έχει δημιουργήσει ανυπέρβλητα προβλήματα, ακόμη και σε καθόλα υγιείς τεχνικές εταιρείες, με αποτέλεσμα την καθυστέρηση υλοποίησης των απαραίτητων επενδυτικών σχεδίων για την ανάταξη της ελληνικής οικονομίας, την αδυναμία απορρόφησης κοινοτικών πόρων και την σημαντικότατη αύξησης της ανεργίας. Έχουμε από καιρού εκφράσει την γνώμη – και δυστυχώς δικαιωθήκαμε - ότι αυτές οι θεσμικές παρεμβάσεις, περί απελευθέρωσης ρευστότητας προς τις τεχνικές επιχειρήσεις, περιοριζόμενες, αδικαιολόγητα, σε ορισμένες μόνο περιπτώσεις, τελικά δεν θα επετύγχαναν υπολογίσιμο αποτέλεσμα μετρούμενο σε όρους αύξησης της ρευστότητας, αφού δεν αφορούν στο σύνολο των δραστηριοποιούμενων στην παραγωγή δημοσίων έργων τεχνικών επιχειρήσεων. Συγκεκριμένα αναφερόμαστε : - στην δυνατότητα χορήγησης προκαταβολής χωρίς την κατάθεση ισόποσης εγγυητικής επιστολής μόνο σε όσους δεν έχουν λάβει προκαταβολή κατά την ημερομηνία δημοσίευσης του Ν.4156/2013 ήτοι τις 31/5/2013 (άρθρο 4 παρ. 1α του Ν.4156/2013 εδάφιο 15, όπως ερμηνεύτηκε από την υπ’αριθμ. 22/12-6-2013/ Εγκύκλιο της Γ.Γ.Δ.Ε.). - στον περιορισμό των μειώσεων των πρόσθετων κλιμακωτών εγγυήσεων καλής εκτέλεσης κατά το ήμισυ μόνο στις συμβάσεις των έργων των οποίων οι διακηρύξεις θα δημοσιευθούν μετά την δημοσίευση του Ν.4146/2013 ήτοι τις 18/4/2013 (παρ. 5 του άρθρου 59 του Ν.4146/2013, όπως ερμηνεύτηκε από την υπ’αριθμ. 18/20-5-2013/Εγκύκλιο της Γ.Γ.Δ.Ε.). - Στον περιορισμό της μείωσης της πάγιας εγγύησης καλής εκτέλεσης μετά την έγκριση του πρωτοκόλλου προσωρινής παραλαβής στο 20% του αρχικού ύψους και όχι στο 40% όπως ήταν μέχρι και σήμερα, μόνο στις ήδη εκτελούμενες συμβάσεις, για τις οποίες δεν έχει εκδοθεί ακόμη πρωτόκολλο προσωρινής παραλαβής (παρ. 6 του άρθρου 59 του Ν. 4146/2013). Εκτιμούμε ότι ο χρονικός περιορισμός εφαρμογής – ειδικά στις δύο πρώτες περιπτώσεις δια εγκυκλίων - αλλοιώνει την πραγματική βούληση του νομοθετικού σώματος, γεγονός που αποδεικνύεται και από το ότι με τον χρονικό περιορισμό εφαρμογής των ευεργετικών διατάξεων αποκλείεται εκείνο το τμήμα των εργοληπτικών επιχειρήσεων που, εντός της κρίσης, είχαν την επιχειρηματική ικανότητα να συνεχίζουν να δραστηριοποιούνται, να παράγουν και να κατασκευάζουν, παρά τις αντιξοότητες και την παντελή έλλειψη ρευστότητας. Αυτοί, δηλαδή οι πιο συνεπείς στις συμβατικές υποχρεώσεις τους εργολήπτες, που εργάζονται χωρίς χρονοτριβές, «τιμωρούνται» από την επιδεικνυόμενη επαγγελματική συνέπειά τους αφού εξαιρούνται των άκρως απαραίτητων και χρήσιμων διατάξεων. Κατά συνέπεια θεωρούμε επιβεβλημένο σε όλες τις ανωτέρω περιπτώσεις να αρθεί με κατάλληλες διατάξεις ο χρονικός περιορισμός εφαρμογής τους, προκειμένου να μεγιστοποιηθεί το όφελος προς τον τεχνικό κόσμο και την συνολική οικονομία και απασχόληση στην Χώρα. Ειδικά για την περίπτωση των πρόσθετων εγγυήσεων (παρ. 10 άρθρου 35 του Ν. 3669/2008) παραθέτουμε κατωτέρω σχέδιο νομοθετικής ρύθμισης προς διευκόλυνση και επίσπευση της διαδικασίας αφού η εφαρμογή της νέας ρύθμισης μόνο στις νέες δημοπρασίες έχει δημιουργήσει στρέβλωση στην αγορά. Η στρέβλωση αυτή συνίσταται στο ότι ευνοούνται οι εταιρείες που αναλαμβάνουν νέα έργα, έναντι αυτών που έχουν έργα υπό εκτέλεση ή ανάληψη πριν από την ισχύ του νέου νόμου. Για την ομαλή προσαρμογή από το παλαιό καθεστώς στο νέο, προτείνουμε για τις εργολαβίες που δεν υπόκεινται στη νέα ρύθμιση να γίνεται ταχύτερη σταδιακή απομείωση των πρόσθετων εγγυήσεων, ούτως ώστε προοδευτικά με την εκτέλεση του 50% του έργου να εξομοιώνονται οι πρόσθετες εγγυήσεις τους με αυτές που θα προέκυπταν για αντίστοιχο ποσοστό εκτέλεσης με την εφαρμογή των νέων ρυθμίσεων. Στο σημείο αυτό επισημαίνουμε ότι η παρατεταμένη επιβάρυνση των εργοληπτικών επιχειρήσεων από τις υψηλές εγγυητικές επιστολές του παρελθόντος οφείλεται κατά κύριο λόγο σε υπαιτιότητα των αναθετουσών αρχών, οι οποίες καθυστερούν να εκτελέσουν τις βασικές αρμοδιότητές τους (απαλλοτριώσεων αδειών κ.λ.π.), επιβαρύνοντας με τα σχετικά κόστη τους εργολήπτες. Θεωρούμε ότι ακριβώς επειδή οι αναθέτοντες φορείς, για διάφορους λόγους, δεν έδωσαν την δυνατότητα στις εργοληπτικές επιχειρήσεις να αποσβέσουν τις εγγυητικές επιστολές που είχαν εκδοθεί υπό το προηγούμενο πλαίσιο αυξημένων πρόσθετων εγγυήσεων θα πρέπει να προβλεφθεί η ταχύτερη απόσβεσή τους, σύμφωνα με τα σημερινά δεδομένα. Προτεινόμενη ρύθμιση για τις εγγυήσεις καλής εκτέλεσης Άρθρο . . . . Εγγυήσεις Καλής Εκτέλεσης Στο δεύτερο εδάφιο της παρ. 10 του άρθρου 35 της κωδικοποίησης της νομοθεσίας κατασκευής δημοσίων έργων η οποία κυρώθηκε με τον Ν. 3669/2008 προστίθενται τα ακόλουθα: «Οι τυχόν πρόσθετες εγγυήσεις συμβάσεων δημοσίων έργων, οι οποίες δεν καταλαμβάνονται από τις ρυθμίσεις του Άρθρου 59 του ν. 4146/13, απομειώνονται σταδιακά στα προβλεπόμενα ποσοστά του Άρθρου 59 του ν. 4146/13 και η διαφορά επιστρέφεται ως ακολούθως: Κατά την επιστροφή του 30% των πρόσθετων εγγυήσεων, όπως προβλέπεται ανωτέρω στο δεύτερο εδάφιο του παρόντος επιστρέφεται επιπλέον το 60% της διαφοράς, ενώ κατά τις δύο επόμενες κατά το ανωτέρω δεύτερο εδάφιο του παρόντος επιστροφές του 10% επιστρέφεται επιπλέον κάθε φορά το 20% της διαφοράς, ούτως ώστε με την εκτέλεσή του και πιστοποίηση εργασιών που ανέρχονται σε ποσοστό 50% της αρχικής ή συμπληρωματικής να εξομοιώνεται το ποσοστό των πρόσθετων εγγυητικών και για τις συμβάσεις αυτές, με το αντίστοιχο ποσοστό που προβλέπεται από τις ρυθμίσεις του Άρθρου 51 του ν. 4146/13, μετά την αντίστοιχη απομείωσή του για την εκτέλεση και πιστοποίηση του 50% των εργασιών».