• Σχόλιο του χρήστη 'Απόστολος Δουκέλλης' | 5 Ιουνίου 2016, 21:03

    Δημιουργείται σύγχυση από την αναφορά σε κατηγορίες Α01, Α02 και Α03 διότι στον προσχέδιο Κανονισμό αναφέρονται ως Α0, Α1 και Α2. Πέρα από αυτό, ο αριθμός των ωρών πτήσεων βάσει της αυτονομίας των drones κρίνεται ως μη ρεαλιστικός για τις περιπτώσεις χρήσης για λόγους αναφυχής (όχι για μη επαγγελματικούς σκοπούς). Π.χ. για την Α01 (εφόσον υφίσταται), η απαίτηση για 10 ώρες σημαίνει 30-40 διαφορετικές και μεμονωμένες πτήσεις με ΜΟ πτήσης τα 15-20’ λόγω μπαταρίας. Πρόταση: Για την «ανοιχτή» και «ειδική» κατηγορία (ή Α0, Α1, Α2 εφόσον υιοθετηθούν) απαιτείται ελάχιστη θεωρητική εκπαίδευση 35 ωρών ενώ για την την «πιστοποιημένη» 50 ωρών, ανεξαρτήτως του σκοπού χρήσης. Για τις κατηγορίες Α0, Α1, Α2 (εφόσον υιοθετηθούν), απαιτείται ελάχιστη πρακτική εκπαίδευση 3 ωρών για την «ανοιχτή» και «ειδική» κατηγορία και 12 ωρών για την «πιστοποιημένη», για σκοπούς χρήσης αναψυχής. Για τις κατηγορίες Α0, Α1, Α2 (εφόσον υιοθετηθούν), απαιτείται ελάχιστη πρακτική εκπαίδευση 10 ωρών για την «ανοιχτή» και «ειδική» κατηγορία και 20 ωρών για την «πιστοποιημένη», για επαγγελματικούς σκοπούς χρήσης. Εκτιμάται ότι μεγάλη σημασία πρέπει να δίνεται στην θεωρητική εκπαίδευση και ιδιαίτερα στην κατανόηση του ρίσκου, στους ψυχοσωματικούς παράγοντες και τσις νομικές συνέπειες λόγω ανεύθυνης χρήσης, πέραν από τις βασικές αρχές πτήσης. Περισσότερες πληροφορίες για τα πεδία της θεωρητικής εκπαίδευσης δίνονται στο “Small Unmanned Air Vehicles Human Factors’ Implications on Public Safety”, παρ. 5.2, https://gr.linkedin.com/in/apostolos-doukellis-mraes-setp-mba-mac-a5566043.