• Σχόλιο του χρήστη 'Χριστιάνα Τσιτίδου - Πανελλήνια Ένωση Πιλότων' | 26 Δεκεμβρίου 2019, 22:54

    Άρθρο 24.2.β + 24.2.γ Οι διατάξεις για τα Υδάτινα πεδία πρέπει να επανεξεταστούν με διαφορετική σκοπιά. Όπως αποδεικνύουν οι αντιδράσεις και τα σημαντικά σχόλια στο άρθρο αυτό, είναι όντως ένα ιδιαίτερο κομμάτι του Νομοσχεδίου, το οποίο πρέπει να αντιμετωπισθεί λειτουργικά, με γνώμονα τους ουσιαστικούς λόγους που η Ελλάδα αποφάσισε να αναπτύξει την βιομηχανία των Υδατοδρομίων, χωρίς αγκυλώσεις φοβικών απαγορεύσεων και με ευρύτερο ορίζοντα στην υπεραξία που καλείται να προσδώσει σε παράπλευρους τομείς της Ελληνικής οικονομίας, ιδιαίτερα στον Τουρισμό, στις επενδύσεις και στην δημιουργία νέων μορφών επιχειρηματικότητας. Δυστυχώς οι διατάξεις για τα Υδάτινα Πεδία στην πρόθεση τους να αποκτήσουν τον απόλυτο έλεγχο (?) των πτήσεων μεταξύ των υδατοδρομίων, κατορθώνουν, καθ’ υπέρβαση των ευρωπαϊκών διατάξεων, να περιορίσουν έως και να αντιστρέψουν τα προσδοκώμενα οφέλη. Ο περιορισμός των συνολικά εξ (6) ζευγών κινήσεων προσθαλάσσωσης και αποθαλάσσωσης αεροσκαφών σε υδάτινο πεδίο, κατά τη διάρκεια της ίδιας αεροπορικής ημέρας είναι απαράδεκτος, δεν έχει ΚΑΜΜΙΑ λογική εξήγηση, σαν κριτήριο ή προϋπόθεση (την στιγμή που δεν ασκείται αντίστοιχα στα άλλα μεταφορικά μέσα, τα οποία ανταγωνιστικά ευνοούνται), δεν μπορεί να υποστηριχθεί από κανένα επιχειρηματικό πλάνο Λειτουργίας Υδατοδρομίου, εξαναγκάζει σε υψηλή τιμολόγηση εισιτηρίων (για να καλυφθούν τα έξοδα λειτουργίας και συντήρησης των υδροπλάνων), στραγγαλίζει την ανταγωνιστικότητα και βιωσιμότητα των Υδατοδρομίων και θα οδηγήσει το 99% των φορέων λειτουργίας των, να αιτηθούν από τον Υπουργό Μεταφορών και Υποδομών τροποποίηση του αριθμού κινήσεων αεροσκαφών τους, πυροδοτώντας υποψίες σκοπιμότητας, ακόμη και αν δεν υπάρχει τέτοια πρόθεση από τον νομοθέτη. Ως εκ τούτου η τροποποίηση του άρθρου 24 είναι καθοριστική για την επιτυχία ολοκλήρου του εγχειρήματος.