• Σχόλιο του χρήστη 'ΚΑΛΛΙΟΠΗ ΚΛΗΡΟΝΟΜΟΥ' | 8 Σεπτεμβρίου 2020, 21:52

    Υπηρετώ στην Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας σαν Ηλεκτρονικός Μηχανικός (ΗΜΑΕΚ) 32 χρόνια. Για 17 συνεχή χρόνια υπηρέτησα σε παραμεθόριο περιοχή, στον Κρατικό Αερολιμένα Ρόδου- Διαγόρας. Προχωρώντας στην έκτη δεκαετία της ζωής μου και όντας δημόσιος υπάλληλος για περισσότερο από τρεις δεκαετίες έμαθα ότι υπάρχει ένα κομμάτι του Δημοσίου όπου οι δημόσιοι λειτουργοί εκτελούν το υπηρεσιακό τους καθήκον σαν μέρος ενός αυτιστικού συστήματος που πηγαινοέρχεται σαν άκομψο εκκρεμές αναπαράγοντας, σκοτώνοντας και γεννώντας τον εαυτό του, ίδιο και απαράλλακτο, υπάρχουν όμως και οι δημόσιοι λειτουργοί που στέκονται όρθιοι στηρίζοντας το πόστο τους, ανεξάρτητα από οποιασδήποτε προσωπική και οικογενειακή αδυναμία και εκπαιδεύονται σε όλη την επαγγελματική τους ζωή για να είναι σε θέση να εξυπηρετούν την συνεχώς εξελισσόμενη δουλειά τους. Το χειμώνα σε ακραίες καιρικές συνθήκες, το καλοκαίρι κάτω από υψηλές θερμοκρασίες βρίσκονται σε ερημικές περιοχές με μηχανήματα που πρέπει να δουλέψουν για να μη σπάσει η επιχειρησιακή αλυσίδα. Έτσι μαθαίνουμε. Όταν στα χέρια σου βρίσκεται η ασφάλεια των πτήσεων, ανθρώπινες ζωές και η μεγαλύτερη κατά πολλούς βιομηχανία της πατρίδας σου, ο τουρισμός, δεν υπάρχουν εύκολες επιλογές. Προωθείται η μετατροπή της Υπηρεσίας σε ΝΠΔΔ, μιας Υπηρεσίας που έχει συντελέσει το έργο της με απόλυτη επιτυχία, βάζοντας σε κίνδυνο τη βιωσιμότητα της με αποκοπή από τον κρατικό προυπολογισμό, όπως σε περιπτώσεις κρίσεων όπως αυτή που αντιμετωπίζουμε στον παρόντα χρόνο σαν αποτέλεσμα των μέτρων που ίσχυσαν και ισχύουν λόγω της πανδημίας. Αυτό θα είχε ως αποτέλεσμα την ιδιωτικοποίηση της. Ο ιδιώτης θα βάλει πρώτη προτεραιότητα την ασφάλεια των πτήσεων, τις ανθρώπινες ζωές όταν ο λογιστικός του υπολογισμός δεν αποδίδει τα προβλεπόμενα κέρδη; Κατά τη διάρκεια της υπηρεσίας μου στην παραμεθόριο και έχοντας ειδικότητα σε συστήματα RADAR , οι φορές που βλέπαμε τούρκικα μαχητικά να παραβιάζουν το ελληνικό FIR, συνήθως κοντά στο Καστελλόριζο, και τα δικά μας μαχητικά να σηκώνονται ήταν τόσο συχνό που θα χαρακτηριζόταν συνηθισμένο. Θυμάμαι τις ιστορίες των παλαιοτέρων όταν στην εποχή της επιστράτευσης πέρασαν 24ωρα μόνοι σε βουνά φυλάγοντας στρατηγικής σημασίας μηχανήματα Αεροναυτιλίας που συνήθως βρίσκονταν δίπλα σε στρατιωτικές βάσεις. Αυτοί οι άνθρωποι μας δίδαξαν τη στάση ζωής, το ήθος, την κουλτούρα να είσαι υπάλληλος της Πολιτικής Αεροπορίας. Από κάποια άποψη διδαχθήκαμε να είμαστε Έλληνες και Ελληνίδες. Κατά τον Υπαλληλικό κώδικα δημόσιος υπάλληλος είναι το έμμεσο και έμμισθο όργανο του κράτους, το οποίο συνδέεται με το κράτος με άμεση, υπηρεσιακή και πειθαρχική σχέση. Ο δημόσιος υπάλληλος είναι όργανο του κράτους. Η απώλεια της δημοσιουπαλληλικής ταυτότητας μας πόσο θα μας επιτρέπει να επιτελούμε το έργο μας όπως το έχουμε μέχρι τώρα πραγματώσει; Ένας ιδιώτης θα το κάνει αυτό; Ένας ιδιώτης μπορεί να λειτουργήσει σαν όργανο του κράτους, να υπερασπιστεί, όπου αυτό κρίνεται αναγκαίο;