• Σχόλιο του χρήστη 'Σ.Κ.' | 9 Σεπτεμβρίου 2020, 13:01

    Είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία, ο αναχρονιστικός Νόμος 2682/1999 (A’ 16) να αναδιαμορφωθεί στο σύνολό του ώστε να καλύπτει τις σύγχρονες ανάγκες του Ελληνικού Παρόχου Υπηρεσιών Αεροναυτιλίας. Είναι απαράδεκτο οι τακτικές αποδοχές των υπαλλήλων ΥΠΑ να βασίζονται σε performance, υπό την μορφή bonus και μάλιστα με την γνωμάτευση μιας Αρχής που δεν θα ασκεί το κατ’ ουσίαν έργο. Η αναφορά περί ‘Ι.Δ.Α.Χ. που ανήκουν στον Κλάδο των Ελεγκτών Εναέριας Κυκλοφορίας’ της παραγράφου 3α, θα πρέπει να γίνει και για τις περιπτώσεις των παραγράφων 3β (Για τον κλάδο των Ηλεκτρονικών Μηχανικών Ασφάλειας Εναέριας Κυκλοφορίας (ΠΕ/ΤΕ Ηλεκτρονικών ΑΤSΕΡ), 3γ (Για τον κλάδο των Τηλεπικοινωνιακών ΠΕ3-ΤΕ3) και 3δ (Για τους λοιπούς κλάδους της Υ.Π.Α.). Είναι αδιανόητο υπάλληλοι υπό το καθεστώς του μονίμου και υπό το καθεστώς ΙΔΑΧ, που ασκούν το ίδιο έργο, στον ίδιο κλάδο να αμείβονται με δύο ταχύτητες. Θα πρέπει να επανεξεταστούν στο σύνολό τους τα ποσοστά καταβολής των μηνιαίων αποδόσεων των δαπανών αποζημίωσης του προσωπικού. Αν μη τι άλλο θα πρέπει να γίνει μια δικαιότερη κατανομή των ποσοστών που αφορούν τους υπαλλήλους των κλάδων Αεροναυτιλίας Τηλεπικοινωνιακών ΠΕ3-ΤΕ3 και ΠΕ/ΤΕ Ηλεκτρονικών ΑΤSΕΡ. Και σε αυτή την περίπτωση υπάρχουν κλάδοι στην Αεροναυτιλία αμειβόμενοι με δύο ταχύτητες και μάλιστα με εντελώς αυθαίρετα και ανίσως κατανεμηθέντα ποσοστά (4% για τον κλάδο Τηλεπικοινωνιακών ΠΕ3-ΤΕ3 και 20% για τον κλάδο Τηλεπικοινωνιακών ΠΕ/ΤΕ Ηλεκτρονικών ΑΤSΕΡ). Ακόμα και η δέσμευση του Υπουργού (η οποία από στο παρόν νομοσχέδιο δεν φαίνεται να υλοποιείται) για ποσοστό 6% για τον κλάδο Τηλεπικοινωνιακών ΠΕ3-ΤΕ3 αποτελεί τρομερή ανισότητα.