• Σχόλιο του χρήστη 'Κων/νος Κράλλης SV1XV' | 9 Σεπτεμβρίου 2010, 12:43

    Μια και γίνεται λόγος για το θέμα του θεσμού του ραδιοακροατή (SWL) σαν εισαγωγή και εκπαίδευση για νέους ραδιοερασιτέχνες, καλόν είναι να έχουμε μια γενική εικόνα: 1. Στην Κεντρική και Ανατολική Ευρώπη (και παλαιότερα στη Σοβιετική Ένωση) ο θεσμός ήταν και παραμένει πολύ ισχυρός και σε αρκετές χώρες αποτελεί προαπαιτούμενο για την απόκτηση ραδιοερασιτεχνικής άδειας. Τα διακριτικά κλήσεως των ακροατών εκδίδονται από τις αρμόδιες αρχές. 2. Στις Η.Π.Α. ο θεσμός είναι ανύπαρκτος. Υπάρχουν βέβαια χομπίστες ακροατές αλλά ευρίσκονται εκτός του άμεσου χώρου των αδειούχων και δεν στηρίζονται από την ARRL. 3. Στη Βρετανία ο θεσμός υπάρχει άτυπα και στηρίζεται από τις Ραδιοερασιτεχνικές Ενώσεις (π.χ. RSGB, ISWL). Τα διακριτικά κλήσεως των ραδιοακροατών εκδίδονται από τις ενώσεις για να επιτρέψουν την διακίνηση των καρτών QSL. 4. Σε λίγες ακόμα δυτικές χώρες (π.χ. Γαλλία) οι Αρχές εκδίδουν άδειες και διακριτικά κλήσεως ραδιοακροατή, αλλά δεν θεωρείται προϋπόθεση για την έκδοση άδειας. 5. Στη χώρα μας έγινε μια περιορισμένη προσπάθεια εισαγωγής του θεσμού γύρω στο 1970 από την μακαρίτισσα Ε.Ε.Ε.Ρ., χωρίς συνέχεια. Στα πλαίσια του κλίματος ασφυκτικού κρατικού ελέγχου που επικρατούσε ακόμα κατά την περίοδο 1975-1990, το Υπουργείο Μεταφορών συνέχισε να εκδίδει άδειες κατοχής δεκτών, χωρίς όμως να εκδίδει διακριτικά κλήσεως ραδιοακροατού. Θυμάμαι ότι είχα αποκτήσει μια τέτοια άδεια γύρω στο 1984, όταν αγόρασα ένα δέκτη Yaesu FRG-7700. Να συμπληρώσω ότι ο θεσμός έχει τη βάση του σε εποχές που η απόκτηση του εξοπλισμού ενός ραδιοερασιτεχνικού σταθμού ήταν έργο ζωής. Κάποιος αγόραζε ένα δέκτη (συχνά μεταχειρισμένο στρατιωτικής προέλευσης), μετά κατασκεύαζε σταδιακά ένα πομπό AM/CW, έναν ενισχυτή κλπ. Αν σας παραξενεύει η ύπαρξη διακριτικού κλήσως ραδιοακροατή, αυτό είναι απολύτως απαραίτητο, εφόσον υπάρχει ο θεσμός, για την διακίνση των καρτών QSL. Συνήθως τα διακριτικά κλήσεως των ραδιοακροατών έχουν ένα την μορφή SV1-1230, SV9-1123 κλπ. Αν θέλουμε λοιπόν να εισάγουμε, μάλλον καθυστερημένα, το θεσμό του ραδιοακροατή σήμερα, πρέπει να κάνουμε απαντήσουμε σε κάποια ερωτήματα: 1. Θα είναι υποχρεωτική η πολύμηνη "θητεία" ενός ενδιαφερομένου στις τάξεις των ακροατών προκειμένου να συμμετέχει στις εξετάσεις? 2. Αν δεν είναι υποχρεωτική, πως θα λαμβάνεται υπόψιν στην αδειοδότηση? 3. Θα εκδίδονται "άδειες ακροατών" με τα αντίστοιχα διακριτικά κλήσεως από τις ΑΠΥ? 4. Εναλλακτικά θα εκδίδονται διακριτικά κλήσεως από την Εθνική Ένωση (ΕΕΡ) που διαχειρίζεται το QSL bureau, κατόπιν εξουσιοδότησης από το Υπουργείο? Διαφορετικά πως θα επιτυγχάνεται η διακίνηση των αναγκαίων καρτών QSL?