• Σχόλιο του χρήστη 'ED' | 15 Απριλίου 2011, 13:18

    Η παράγραφος 9 του άρθρου 9 είναι αδύνατο να εφαρμοστεί. Ένα ζώο που μέχρι την ηλικία των τεσσάρων μηνών έζησε υπό περιορισμό σε κάποιο καταφύγιο ή κυνοκομείο, είναι αδύνατο να προσαρμοστεί και να επιβιώσει στο "φυσικό περιβάλλον" που, όπως πολύ σωστά αναφέρθηκε, για τον σκύλο δεν είναι ο δρόμος ή η φύση. Ο σκύλος ορίζεται ως ζώο συντροφιάς και σαν τέτοιο η θέση του είναι δίπλα στον άνθρωπο. Εξ άλλου τα ζώα των 4 μηνών είναι αδύνατο να στειρωθούν. Θα αφήνονται λοιπόν αδέσποτα στους δρόμους και όσα από αυτά επιζήσουν και είναι θηλυκά, μετά από λίγο θα αρχίσουν να πολλαπλασιάζονται; Είναι αυτός τρόπος για τον έλεγχο του πληθυσμού των αδέσποτων; Μάλλον το αντίθετο. Συμφωνώ απόλυτα με την πρόταση του σωματείου της Λέσβου ότι πρέπει να γίνεται ευθανασία στα νεογέννητα κουτάβια. Η κατάσταση όπως την περιγράφουν είναι παρόμοια σε όλη την Ελλάδα και όχι μόνο στη Λέσβο. Μακάρι να φτάσουμε σε ένα σημείο όπου, με τον έλεγχο των γεννήσεων, δεν θα υπάρχουν νεογέννητα κουτάβια ή όσα θα γεννιούνται, θα μπορούν να υιοθετούνται. Επειδή όμως το σημείο αυτό, όσο και αν κάποιοι θέλουν να είναι αισιόδοξοι, απέχει έτη φωτός ακόμη και μετά την ψήφιση του παρόντος νόμου, δυστυχώς προς το παρόν δεν υπάρχει άλλος τρόπος. Άλλωστε, ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας. Ευθανασία στα κουτάβια εφαρμόζουν και πολύ σωστά όλες οι σοβαρές φιλοζωικές οργανώσεις. Τα άλλα όλα είναι φιλολογίες και δήθεν φιλοζωικά αισθήματα.