1.Οι Δήμοι υποχρεούνται να μεριμνούν για την περισυλλογή και τη διαχείριση των αδέσποτων ζώων συντροφιάς, σύμφωνα με το παρόν άρθρο. Το έργο αυτό, μπορεί να πραγματοποιείται και από φιλoζωικές ενώσεις και σωματεία, σε συνεργασία με τον αρμόδιο Δήμο, εφόσον αυτά, διαθέτουν κατάλληλη υποδομή, συνιστάμενη στην ύπαρξη σχετικών εγκαταστάσεων ή οχημάτων μεταφοράς ζώων ή εμπειρία του ανθρώπινου δυναμικού.
2. Για τον παραπάνω σκοπό, κάθε Δήμος, ή όμοροι ή συνεργαζόμενοι Δήμοι, ιδρύουν και λειτουργούν δημοτικά ή διαδημοτικά κτηνιατρεία και καταφύγια αδέσποτων ζώων συντροφιάς σε συνεργασία με ενδιαφερόμενα φιλoζωικά σωματεία και ενώσεις, σε ιδιόκτητους ή μισθωμένους ή παραχωρούμενους από το Δημόσιο, την Περιφέρεια ή από ιδιώτες χώρους. Στους Δήμους είναι δυνατόν να παρέχεται και οικονομική ενίσχυση, για τη δημιουργία καταφυγίων. Καταφύγια αδέσποτων ζώων μπορεί να ιδρυθούν και να λειτουργούν και τα φιλoζωικά σωματεία και ενώσεις. Τα καταφύγια αδέσποτων ζώων συντροφιάς αποτελούν χώρους προσωρινής παραμονής και περίθαλψης των ζώων συντροφιάς και η ίδρυση και λειτουργία τους διέπεται από τις ισχύουσες διατάξεις για τα ενδιαιτήματα ζώων του ν.604/1977 (ΦΕΚ Α 163) και ΠΔ 463/1978 (ΦΕΚ Α 96) .Ο έλεγχος τήρησης των όρων λειτουργίας τους, ασκείται από την αρμόδια Γενική Δ/ση Περιφερειακής Αγροτικής Οικονομίας και Κτηνιατρικής της Περιφέρειας, σύμφωνα με τους όρους και τις προβλέψεις του άρθρου 12 του ν.604/1977, με προσαύξηση των προβλεπομένων στην παράγραφο 2 του άρθρου αυτού διοικητικών προστίμων από 1.000 έως 10.000 ευρώ.
3. Για την περισυλλογή των αδέσποτων ζώων συντροφιάς, συγκροτούνται συνεργεία από άτομα κατάλληλα εκπαιδευμένα και έμπειρα στην αιχμαλωσία ζώων συντροφιάς, που καθοδηγούνται και ελέγχονται στο έργο τους από κτηνίατρο, ο οποίος ορίζεται από την αρμόδια υπηρεσία Κτηνιατρικής του Δήμου.
4. Τα αδέσποτα ζώα συντροφιάς που περισυλλέγονται, οδηγούνται τμηματικά στα υπάρχοντα καταφύγια αδέσποτων ζώων συντροφιάς, στα δημοτικά κτηνιατρεία ή σε εξαιρετικές περιπτώσεις και σε ιδιωτικά κτηνιατρεία, που διαθέτουν την κατάλληλη υποδομή και μπορούν να φιλοξενήσουν προσωρινά και για εύλογο χρονικό διάστημα τα προς περίθαλψη ζώα, μέχρι την αποθεραπεία τους, υποβάλλονται σε κτηνιατρική εξέταση, στειρώνονται, σημαίνονται με ηλεκτρονική σήμανση, ως αδέσποτα και καταγράφονται στην διαδικτυακή ηλεκτρονική βάση. Αν διαπιστωθεί από την κτηνιατρική εξέταση ότι είναι τραυματισμένα ή πάσχουν από ιάσιμο νόσημα, υποβάλλονται στην κατάλληλη θεραπευτική αγωγή. Αν διαπιστωθεί ότι είναι επικίνδυνα ζώα συντροφιάς σύμφωνα με την περίπτωση η του άρθρου 2, ή ότι πάσχουν από ανίατη ασθένεια, ή ότι είναι πλήρως ανίκανα να αυτοσυντηρηθούν λόγω γήρατος ή αναπηρίας και η διατήρησή τους στη ζωή είναι πρόδηλα αντίθετη με τους κανόνες ευζωίας τους και αρνηθούν τα φιλοζωικά σωματεία της περιοχής να αναλάβουν την φροντίδα, εποπτεία και τη διαδικασία υιοθεσίας τους, υποβάλλονται σε ευθανασία.
5. Αδέσποτα ζώα συντροφιάς που περισυλλέγονται και διαπιστώνεται από την σήμανσή τους ότι έχουν ιδιοκτήτη που έχει δηλώσει ή αμέλησε να δηλώσει την απώλειά τους, επιστρέφονται σε αυτόν.
6. Αδέσποτα ζώα συντροφιάς που περισυλλέγονται και διαπιστώνεται ότι είναι υγιή ή έχουν πλέον αποθεραπευθεί, καθώς και τα προερχόμενα από παράδοση από τον ιδιοκτήτη τους, μπορούν να υιοθετούνται από ενήλικα άτομα ή από νόμιμα λειτουργούσες φιλοζωικές ενώσεις και σωματεία.
7. Σε κάθε περίπτωση, τα ζώα συντροφιάς που υιοθετούνται, σημαίνονται άμεσα ηλεκτρονικά και καταγράφονται στην Διαδικτυακή Ηλεκτρονική Βάση με τα πλήρη στοιχεία του προσωρινού και του οριστικού ιδιοκτήτη τους και υποβάλλονται σε αποπαρασιτισμό και εμβολιασμό.
8. Στην περίπτωση υιοθεσίας των αδέσποτων ζώων συντροφιάς από ενδιαφερόμενο νέο ιδιοκτήτη που δεν είναι μόνιμος κάτοικος της Ελλάδας, η υιοθεσία πραγματοποιείται, με την απ’ ευθείας παράδοσή τους στους ενδιαφερόμενους νέους ιδιοκτήτες υπό την προϋπόθεση ότι τα ζώα, έχουν στειρωθεί, σημανθεί και καταγραφεί στην διαδικτυακή ηλεκτρονική βάση δεδομένων με τα πλήρη στοιχεία του προσωρινού κατόχου τους και τα πλήρη στοιχεία του νέου ιδιοκτήτη, τα οποία προκύπτουν από επίσημο αποδεικτικό έγγραφο. Σ΄ αυτήν την περίπτωση υιοθεσίας, απαγορεύεται η διατήρηση ή/και παραμονή των ζώων αυτών, σε καταφύγια εκτός Ελλάδος.
9. Ζώα συντροφιάς, ηλικίας μικρότερης των τεσσάρων μηνών που δεν έχουν υιοθετηθεί, παραμένουν προσωρινά στα καταφύγια ζώων που διατηρούν οι Δήμοι, ή τα Διαδημοτικά Κέντρα και τα συνεργαζόμενα με τους φορείς αυτούς φιλοζωικά σωματεία και ενώσεις, ως την συμπλήρωση της ηλικίας των τεσσάρων μηνών, έχοντας την απαραίτητη κτηνιατρική φροντίδα. Ζώα συντροφιάς που δεν έχουν υιοθετηθεί και σύμφωνα με γνωμάτευση του κτηνίατρου κρίνονται ότι είναι υγιή, επανεντάσσονται άμεσα στο φυσικό τους περιβάλλον, εντός των διοικητικών ορίων του Δήμου που περισυλλέγησαν, αφού προηγουμένως ελεγχθεί ότι έχουν σημανθεί και καταγραφεί ηλεκτρονικά και ότι έχουν υποβληθεί σε αποπαρασιτισμό, εμβολιασμό και στείρωση.
10. Για την επαναφορά στο φυσικό περιβάλλον των αδέσποτων ζώων συντροφιάς λαμβάνεται υπόψη η πυκνότητα του πληθυσμού των αδέσποτων ζώων στην περιοχή που επαναφέρονται. Την ευθύνη για την επίβλεψη, την φροντίδα των επανεντασσόμενων αδέσποτων ζώων, έχουν οι Δήμοι και τα συνεργαζόμενα με τους φορείς αυτούς φιλοζωικά σωματεία και ενώσεις. Δεν επιτρέπεται επαναφορά σε περιοχές με νοσοκομεία, σχολεία, αθλητικά κέντρα, αυτοκινητόδρομους ταχείας κυκλοφορίας, λιμάνια, αεροδρόμια σε αρχαιολογικούς χώρους καθώς και σε χώρους υψηλής τουριστικής επισκεψιμότητας.
11. Οι στειρώσεις σε αδέσποτα ζώα συντροφιάς, είναι δυνατόν να πραγματοποιούνται δωρεάν και από εθελοντές αλλοδαπούς κτηνιάτρους, που ασκούν τις δραστηριότητές τους σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία για την παροχή υπηρεσιών με προσωρινό ή μόνιμο τρόπο. Οι στειρώσεις, μπορεί να πραγματοποιούνται και σε κινητές εγκαταστάσεις κατάλληλες για άσκηση κτηνιατρικών πράξεων που κατέχουν/διαθέτουν οι προαναφερόμενοι κτηνίατροι. Για τις κινητές εγκαταστάσεις παροχής κτηνιατρικών πράξεων χορηγείται άδεια λειτουργίας από την αρμόδια υπηρεσία Κτηνιατρικής του Δήμου όπου πρόκειται να δραστηριοποιηθούν, εφόσον πληρούνται οι απαιτήσεις που προβλέπονται στην απόφαση του ΥπΑΑΤ που εκδίδεται σύμφωνα με τα οριζόμενα στην παράγραφο 13 του άρθρου αυτού. Στους εθελοντές αλλοδαπούς κτηνίατρους για την πραγματοποίηση των στειρώσεων σε αδέσποτα ζώα συντροφιάς, μπορεί να διατίθενται και οι εγκαταστάσεις των γραφείων των Δ/νσεων, Τμημάτων και των αρμοδίων υπηρεσιών Κτηνιατρικής της οικείας Περιφέρειας, Περιφερειακής Ενότητας ή του Δήμου, εφόσον υπάρχουν διαθέσιμοι χώροι, για την πραγματοποίηση των στειρώσεων σε συνεργασία με κτηνίατρο που έχει πιστοποιηθεί. Οι εγκαταστάσεις αυτές παραχωρούνται για ορισμένο χρονικό διάστημα, αφού προηγηθεί τρίμηνη ειδοποίηση και έγκριση των προϊσταμένων των αντίστοιχων υπηρεσιών.
12. Σε κάθε Δήμο, με απόφαση του Δήμαρχου, δημιουργείται πενταμελής συμβουλευτική επιτροπή, τα δύο μέλη της οποίας ορίζονται από τα πιο αντιπροσωπευτικά φιλοζωικά σωματεία και τις ενώσεις που εδρεύουν στο Δήμο, με σκοπό την διατύπωση προτάσεων και λύσεων για την αντιμετώπιση των προβλημάτων που προκύπτουν κατά τη διαχείριση των αδέσποτων ζώων. Οι Δήμοι, οι Περιφερειακές Ενότητες και οι Περιφέρειες, δημιουργούν δίκτυο ενημέρωσης των πολιτών για τα ζώα που διατίθενται προς υιοθεσία.
13. Με απόφαση του Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων ρυθμίζονται θέματα σχετικά με τις επιτρεπόμενες μεθόδους ευθανασίας, τους όρους λειτουργίας των κινητών εγκαταστάσεων πραγματοποίησης στειρώσεων σε αδέσποτα ζώα συντροφιάς, καθώς και κάθε άλλη σχετική λεπτομέρεια για την εφαρμογή του παρόντος άρθρου.
14. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομικών, Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης και Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, μπορεί να τροποποιούνται οι όροι και οι προϋποθέσεις για τη χορήγηση στους Δήμους, από την αρμόδια Περιφέρεια, άδειας ίδρυσης και λειτουργίας των καταφυγίων αδέσποτων ζώων συντροφιάς που προβλέπονται στο ν. 604/1997(ΦΕΚ Α 163) «Περί ιδρύσεως και λειτουργίας Ιδιωτικών Ιατρείων, Κλινικών και Ενδιαιτημάτων ζώων» και στο Π.Δ. 463/1978(ΦΕΚ Α 96) «Περί των όρων και προϋποθέσεων ιδρύσεως και λειτουργίας Ιδιωτικών Ιατρείων, Κλινικών και Ενδιαιτημάτων ζώων», να τίθενται νέοι ή/και πρόσθετοι όροι και προϋποθέσεις λειτουργίας των καταφυγίων και να καθορίζεται ο απαιτούμενος χρόνος προσαρμογής των ήδη λειτουργούντων καταφυγίων αδέσποτων ζώων συντροφιάς.
15. Με όμοια κοινή υπουργική απόφαση των Υπουργών Οικονομικών, Εσωτερικών, Αποκέντρωσης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης και Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, καθορίζεται ο Δήμος που επιχορηγείται για τη δημιουργία καταφυγίου, το ύψος, η διαδικασία και οι προϋποθέσεις καταβολής της οικονομικής ενίσχυσης, και κάθε άλλο σχετικό θέμα.
ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΡΑΓΡΑΦΟ 10.»Δεν επιτρέπεται επαναφορά σε περιοχές με νοσοκομεία, σχολεία, αθλητικά κέντρα, αυτοκινητόδρομους ταχείας κυκλοφορίας, λιμάνια, αεροδρόμια σε αρχαιολογικούς χώρους καθώς και σε χώρους υψηλής τουριστικής επισκεψιμότητας»ΕΙΝΑΙ ΑΠΑΡΑΔΕΧΤΟ..ΕΦΟΣΟΥΝ ΤΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΜΕΡΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΕΙΝΑΙ ΛΙΜΑΝΙΑ…ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ!ΚΑΙ ΕΦΟΣΟΝ ΤΑ ΖΩΑ ΠΟΥ ΕΙΧΑΝ ΜΑΖΕΦΤΕΙ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΤΑ ΣΗΜΕΙΑ,ΚΑΙ ΤΑ ΠΕΤΑΞΕΤΕ ΑΛΛΟΥ,ΔΕΝ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΒΡΟΥΝ ΤΡΟΦΗ..ΝΕΡΟ..ΚΛΠ..ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΟΡΟ ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΘΑ ΚΑΝΕΙ,ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΠΕΤΑΞΟΥΝ ΤΑ ΖΩΑ..ΚΑΠΟΥ..ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΤΑ ΒΛΕΠΟΥΝ..ΠΧ:ΟΙ ΤΟΥΡΙΣΤΕΣ..ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΡΕΤΕ ΠΙΑ ΟΤΙ ΟΙ ΤΟΥΡΙΣΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΦΙΛΟΖΩΟΙ,ΚΑΙ ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΕΡΧΟΝΤΕ ΣΕ ΧΩΡΕΣ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΦΙΛΟΖΩΟΙ!
ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΡΑΓΡΑΦΟ 4″ν διαπιστωθεί ότι είναι επικίνδυνα ζώα συντροφιάς σύμφωνα με την περίπτωση η του άρθρου 2, ή ότι πάσχουν από ανίατη ασθένεια, ή ότι είναι πλήρως ανίκανα να αυτοσυντηρηθούν λόγω γήρατος ή αναπηρίας και η διατήρησή τους στη ζωή είναι πρόδηλα αντίθετη με τους κανόνες ευζωίας τους και αρνηθούν τα φιλοζωικά σωματεία της περιοχής να αναλάβουν την φροντίδα, εποπτεία και τη διαδικασία υιοθεσίας τους, υποβάλλονται σε ευθανασία.»
Ο ΚΑΤΗΕ ΠΟΛΗΤΕΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΑΓΑΠΑΕΙ ΤΑ ΖΩΑ,ΘΑ ΛΕΕΙ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΑ..ΗΔΗ ΤΟ ΚΑΝΟΥΝ!
ΔΗΛΑΔΗ..ΟΛΑ ΤΑ ΓΕΡΙΚΑ ΖΩΑ ΘΑ ΥΠΟΒΑΛΛΟΝΤΑΙ ΣΕ ΕΥΘΑΝΑΣΙΑ?ΤΑ ΚΟΥΤΑΒΙΑ?ΤΑ ΦΙΛΟΖΩΙΚΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΟΛΑ ΤΑ ΖΩΑ ΝΑ ΤΑ ΠΑΡΟΥΝ,,ΑΡΑ ΤΑ ΥΠΟΒΑΛΛΟΥΜΕ ΣΕ ΕΥΘΑΝΑΣΙΑ?ΤΟΤΕ ΣΕ ΟΛΑ ΤΑ ΦΙΛΟΖΩΙΚΑ ΣΩΜΑΤΕΙΑ ΝΑ ΤΟΥΣ ΠΑΡΑΔΟΘΕΙ ΟΙΚΟΠΕΔΑ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ ΓΙΑ ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΤΑ ΦΡΟΝΤΗΖΟΥΝ.
[SORRY FOR ANY SPELLING MISTAKES..I AM GREEK-AMERICAN
Προς το Δ.Σ. Συλλόγου Κτηνιατρων Μικρών Ζώων Μακεδονίας-Θράκης αλλά και προς όλους τους κτηνιάτρους
Με πολλά από τα σχόλιά σας θα συμφωνήσω καθώς έχουν εν μέρη ως σκοπό την σωστή και υπεύθυνη ιατρική αντιμετώπιση των ζώων. Όμως αν ενδιαφέρεστε πραγματικά για την ευζωία ειδικά των αδέσποτων, γιατί δεν μειώνεται και τις τιμές που ζητάτε για στειρώσεις, εμβολιασμούς και μικροτσίπ αυτών; Μέσα από αυτή την διαβούλευση έμαθα πόσο κοστίζει πραγματικά ένα chip αλλά και πόσο χρεώνετε σε άλλα μέρη της Ευρώπης. Γιατί αυτή η αισχροκέρδεια από μέρους σας απέναντι στα αδέσποτα (αλλά και τα δεσποζόμενα ζώα);;;;;
Χρόνια τώρα οι κατά τόπους φιλόζωοι παρακαλάνε τους κτηνιάτρους για μειώσεις τιμών όσον αφορά τα αδέσποτα. Γιατί σαν σύλλογοι δεν βοηθάτε;
9. Να μπορούν εκπρόσωποι φιλοζωικών σωματείων του δήμου, κατάλληλα πιστοποιημένα από το δήμο, μαζί με τις αρμόδιες αρχές να ελέγχουν την εφαρμογή του νόμου περί ηλεκτρονικής σήμανσης και σε περίπτωση διαπίστωσης παραβάσεων οι αναφερόμενες αρχές να προβαίνουν στην επιβολή ποινών.
Η πρόταση είναι ανάλογη με τον τρόπο λειτουργίας φιλοζωικών σωματείων σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες, κυρίως για κακοποίηση ζώων.
Η 20ετής περίπου εμπειρία μας σε καταφύγια και σε προστασία των αδέσποτων στους δρόμους μας δείχνει ότι δυστυχώς τα ζώα δεν μπορούν να επιβιώσουν πλέον των 2 ετών είτε γιατί γίνονται θύματα τροχαίου, πεθαίνουν από ασιτία και φόλες.
Η έννοια του καταφυγίου δεν θα λύσει το πρόβλημα των αδέσποτων. Απαιτείται η δημιουργία χώρων μόνιμης διαμονής εγκαταλελειμμένων ζώων συντροφιάς.
Αυτό που καταλαβαίνω από το νέο νόμο είναι ότι δυστυχώς δεν βάζει το μαχαίρι στο κόκαλο, γιατί μόνο έτσι θα λυθεί τό μεγάλο πρόβλημα των αδέσποτων στη χώρα μας. Το ερώτημα είναι αν η κα Αποστολάκη και το Υπουργείο είναι πραγματικά διατεθημέμοι να επιλύσουν μια και καλή το θέμα με τα κακόμοιρα αδέσποτα. Η μεγάλη έμφαση που δίνετε στην ηλεκτρονική σήμανση και στην αύξηση των ποινών λύνει ένα μέρος του προβλήματος αλλά δεν είναι πανάκεια.
Τι θα γίνεται με τα ζώα που θα είναι ηλεκτρονικά σημασμένα αλλά όχι στειρωμένα; Eνθαρύνεται τους ιδιοκτήτες να ξεφορτώνονται τα νεογέννητα κουταβάκια και γατάκια στα σωματεία για να μην επιβαρυνθούν τη σήμανση, ή απλά να τα πετάνε στη φιλόζωη γειτόνισα για να αποφύγουν το πρόστιμο. Σχετικά με τις ποινές, θα πρέπει πρώτα να συλληφθούν οι κακοποιοί. Πως θα συλλαμβάνονται;αφού δεν έχετε προτάσει κάτι καινούργιο, ώστε να καλύψετε την έλλειψη σε αυτό το σημείο του προηγούμενου νόμου. Και τι διαφορετικό ως προς την εφαρμογή των νόμων που ποτέ δεν εφαρμόστηκαν; Θα έπρεπε να έχετε σημαντικότερες προτάσεις σχετικά με το θέμα παιδεία που είναι ο πυρήνας του προβλήματος. Το πρόβλημα σε αυτό το σημείο είναι τόσο μεγάλο, που έχετε καθυστερήσει πάρα πολύ. Έχουνε άλλοι πριν από μένα γράψει για τα σχολεία, με πολύ ενδιαφέρουσες προτάσεις. Εγώ μόνο να προσθέσω ότι και η εκκλησία είναι πολύ σημαντικό να λάβει μέρος σε αυτή τη προσπάθεια, μιας και έχει παίξει αρνητικό ρόλο με το να διαδίδει απόψεις όπως ότι τα ζώα δεν έχουν ψυχή, και άρα είναι κατωτερα των ανθρώπων, ότι οι άνθρωποι είναι φυσικό να τα εξουσιάζουν και να τα εκμεταλεύονται κατόπιν εντολών του Θεού και άλλα… Πολλοί είναι οι εκκλησιαζόμενοι που φολιάζουν τα αδέσποτα. Πιστεύω, πως μια ομιλία από τον ιερέα που θα αναφερόταν στην αγάπη και φροντίδα που πρέπεινα δείχνουμε στα ζώα και πως είναιμεγάλη αμαρτία να τα δηλητηριάζουμε και να τα κακοποιούμε(κάτι που δεν ξέρω αν έχει ακουστεί ποτέ σε εκκλησία) θα έφερνε πολυ θετικά αποτελέσματα. Τα εκτροφεία ζώων επίσης όποιοι και να τα έχουν να απαγορευτουν. Δεν μπορούμε να λέμε ότι έχουμε ζώα που δεν μπορούν να βρουν ιδιοκτήτες επειδή οι Έλληνες προτιμούν αυτά της ράτσας, και τα οποία τελικά να τα παρατάνε και να προστίθονται στο πρόβλημα. Πρέπει να ασχοληθουμε σοβαρά με αυτά που έχουμε χωρίς να προστίθονται και άλλα. Η τελευταία λύση πρέπει να είναι οι υιοθεσίες στο εξωτερικό. Τα περισσότερα φιλοζωικά σωματεία μπορεί να κάνουν άρτια δουλειά, αλλά υπάρχουν και επιτήδειοι που εκμεταλευονται το μπάχαλο με τα αδέσποτα και προωθούν τα ζώα στο εξωτερικό για άλλους λόγους.Οι στατιστικές λένε ότι περίπου 7.000-10.000 σκύλοι και γάτες αναγκάζονται να μεταναστεύσουν από τη χώρα μας στο εξωτερικό. Το ερώτημα είναι πώς αποροφούνται τόσα ζώα τη στιγμή που στη Γερμαννία για παράδ. υποβάλλονται σε ευθανασία περίπου 150.000 ζώα το χρόνο ενώ από τα καταφύγια έχουν πολλά σταλεί σε εργαστήρια πειραμάτων. Το θέμα είναι ότι χρειάζεται να λύσουμε πρώτα το πρόβλημά μας και να μη το εξάγουμε.
Τακτικός ελεγχος των σκυλιών που υιοθετούνται στο εξωτερικό.Πως θα ελέγχεται ο αλλοδαπός ότι τα ζώα δεν θα χρησιμοποιούνται σε πειράματα .Στην Δανία οι θετοί γονείσ των ζώων ντόπιοι και ξενοι καλούνται δύο φορές το χρόνο από τυην αρμόδια αρχή να επβεβαιώσουν την ευζωία του ζώου
Η επιτροπή πρέπει να ελέγχει και την διακίνηση των ζώων που βγαίνουν στο εξωτερικό και των επανενταγμένων γιατι οι υπάρχουσες δομές αρμόδιες για τον έλεγχο δεν κανουν καθόλου καλά τη δουλειά τους .Η συμμετοχή αναγνωρισμένων οργανώσεων θα εντεινει ως ένα σημείο αυτόν τον έλεγχο και ηαρμοδιοτητα της επιτροπής πρέπει ως προς αυτό το σημείο να επεκταθεί αφού θα επιδειχτεί μεγαλύτερη ευαισθησία από εναν κρατικό υπάλληλο
Να γίνουν βαρύτερες οι ποινικές και διοικητικές κυρ΄ωσεις και να αυξηθεί κατά πολ΄υ το πρόστιμο
ΤΕΛΟΣ ΣΑΣ ΔΙΝΕΤΑΙ Η ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕΤΑΙ ΕΝΑ ΝΕΟ ΝΟΜΙΚΟ ΠΛΑΙΣΙΟ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΝΟΜΟΘΕΤΕΙΤΑΙ ΕΝΑ ΕΝΙΑΙΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΚΑΤΑΡΓΩΝΤΑΣ ΟΛΑ ΤΑ ΠΡΟΥΠΑΡΧΟΝΤΑ ΝΟΘΕΤΗΜΑΤΑ
Γενικά στο Άρθρο 9 που αφορά περισυλλογή και διαχείριση αδέσποτων ζώων συντροφιάς να είναι απαραίτητη η παρουσία και η γνώμη εκπροσώπου φιλόζωων της περιοχής.
2. Σχόλιο: Στα καταφύγια αδέσποτων ζώων να υπάρχει απαραίτητα κτηνιατρείο για περίθαλψη όπως μικρο-επεμβάσεις (στείρωση) και άμεσες επεμβάσεις δηλητηριασμένων, χτυπημένων, κλπ.
Ο όρος καταφύγιο, όπως διατυπώνεται τώρα ως προσωρινή παραμονή και περίθαλψη των ζώων συντροφιάς δεν θα ισχύσει ποτέ στην πράξη γιατί, πολλά ζώα που θα προέχονται από ιδιώτες ως ανεπιθύμητα ή από την περισυλλογή κουταβιών, δεν θα μπορέσουν ποτέ να αφεθούν ελεύθερα στο δρόμο. Η πράξη αυτή ισοδυναμεί με εγκατάλειψη ζώων που δεν είναι σε θέση να επιβιώσουν στο δρόμο.
3. Η περισυλλογή, κλπ, να ελέγχεται από άτομο εκπαιδευμένο με την βοήθεια κτηνιάτρου, και όχι μόνο από κτηνίατρο που ασκεί επιστημονικό έργο και όχι διοικητικό.
10. Το ζώο μένει εκεί όπου έχει κόσμο και βρίσκει φαγητό: Δηλαδή, σε αρχαιολογικούς χώρους, λιμάνια, νοσοκομεία, κλπ. Αν αλλάξει περιοχή θα είναι δύσκολη η επιβίωσή του.
Υπευθηνα και εμπειρα μονο ατομα για τη περισσυλογη και γενικα δειαχειρηση των αστεγων ζωων αν θελουμε λυσεις.Δε φτανει η ευαισθησια για την επιλυση,πανω απο ολα χρειαζεται η εμπειρια.
Τα υφισταμενα κυνοκομεία πρέπει να διατηρηθούν και να ενισχυθούν δεδομένου ότι ορισμένα όπως το δικό μασ που λειτουργεί 34 χρόνια συνεχώς και στο οποιο εχουμε σκύλουσς που περισυλέξαμε προ δεκαετίας. Για τα σκυ΄λιά αυτάτο κυνοκομείο ειναι το σπίτι τους Αρα για τα σκυλιά αυτά δεν μπορούμε να μιλάμε για επανενταξη.
Το θέμα τησ επανένταξης πρέπει να εξεταστεί προσεκτικά αφού τιποτα δεν εξασφαλίζει τα επανενμταγμένα ζώα να δηλητηριαστούν να επιτεθούν να κακοποιηθούν άρα τσαμπα η όλη διαδικασία και χαμένος κόπος και χρηματα .
Καθορισμο΄ς του φυσικού περιβάλλοντος ,ευρεία έννοια
Η επανένταξη εγκυμονεί και τον κίνδυνο ότι αφού το ζώο και ειδικά ο σκύλος δενεται με αυτόν που και έστω για λίγες μέρες τον φροντίζει αφού νι΄ωθει την στοργή και την φροντίδα η επανένταξη εγκατάλειψη θα φέρει τα αντίθετα αποτελέσματα
Ποιοι Δήμοι;
Εγώ έστειλα επιστολή πριν δύο χρόνια στον Δήμο Αργυρούπολης να περισυλλέξει δύο αδέσποτα που ζουν μόνιμα στον κοινόχρηστο χώρο της πολυκατοικίας που διαμένω και ο Αντιδήμαρχος με επίπληξε εγγράφως!!!
Και επειδή τα ζώα ήταν επιθετικά προς τους περαστικούς πήγα με μάρτυρες και του έδειξα βίντεο και αδιαφόρησε πλήρως.
Τους έκανα εξώδικο και πήγα στον Εισαγγελέα, πήρα εντολή του προς τον Δήμο να απομακρυνθούν άμεσα και πάλι αδιαφόρησε!!!
Πήγα στην Περιφέρεια Αττικής μήπως και τους συνετίσει και πάλι τίποτα!!!
Πήγα συνήγορο του Πολίτη και πάλι τίποτα!!!
Αυτοί κολυσιεργούν τον φάκελό μου εδώ και 1,5 χρόνο τώρα χωρίς κανένα αποτέλεσμα.
Ήρθε το Υγειονομικό, διεπίστωσε την ανθυγιεινή κατάσταση στους κοινόχρηστους χώρους και πάλι αδιαφορία από τον Δήμο!!!
Τους κατέθεσα έγγραφες μαρτυρίες συνιδιοκτητών και περιοίκων περί της επικινδυνότητας των σκύλων τόσο από άποψη επιθετικότητας και υγιεινής και πάλι αδιαφορία!!!
Δύο χρόνια χωρίς να γίνεται τίποτα!
Πλήρης αδιαφορία, πλήρης απραξία!
Ποιοι Δήμοι κύριοι;
Επικοινωνήστε μαζί μου, μελετήστε τον φάκελό μου στις Υπηρεσίες που σας υπέδειξα και ελάτε να συζητήσουμε περί εφαρμογής του υπάρχοντος Ν.3170.
Νόμοι υπάρχουν κύριοι.
Δεν τους εκτελούν οι υπεύθυνοι σε αυτήν την χώρα.
ΚΑΤΑΝΟΗΣΤΕ ΤΟ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ.
Καθε σχολείο θα επρεπε να υιοθετησει απο 2 τουλαχιστον αστεγα ζωα και να προαγεται η πραγματικη ζωοφιλια μεσα απο προγραμματα οπως της sapt.TΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΙΔΑΣΚΟΥΝ ΕΜΑΣ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΣΕ ΑΛΛΕΣ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΕΙΣ.
Το νομοσχέδιο προβλέπει τη στείρωση κουταβιών 4 μηνών , πρακτική ιατρικά μη αποδεκτή. Η“επανένταξη” τους σε αυτή την ηλικία τα καταδικάζει σε σίγουρο και άμεσο θάνατο .
Το “φυσικό περιβάλλον” των ζώων συντροφιάς ειναι πλάι στον άνθρωπο.Η έσχατη λύση της “επανένταξης” πρέπει να είναι σε οικείο , για το ζώο, περιβάλλον σε περιοχές οπου δραστηριοπιούνται ομάδες και σωματεία που θα βοηθήσουν την επιβίωση τους. Οι επιπλέον περιορισμοί του νέου νομοσχεδίου δεν αφήνουν κανένα περιθώριο επανένταξης πουθενά. Που δηλαδή μπορούν τελικά να επανενταχτούν τα αδέσποτα? Η αντίληψη οτι οι επισκέπτες ενοχλούνται απο τα ζώα είναι εντελώς λανθασμένη. Οι επισκέπτες ενοχλούνται και ταράζονται από τα εξαθλιωμένα ζώα. Αντιθέτως, ζώα υγιή και φροντισμένα είναι δείγμα ότι πολίτες και κράτος ενδιαφέρονται για αυτά.
Επιπλέον , σύμφωνα με την πρόβλεψη, όποιος δεν είναι μόνιμος κάτοικος δεν δικαιούται να υιοθετήσει κουτάβι εφόσον ο νόμος απαγορεύει συγκεκριμένα σε αυτόν να πάρει ζώο μη στειρωμένο. Δεν μοιάζει να ισχύει τέτοιος περιορισμός για τους έλληνες μόνιμους κάτοικους ούτε βέβαια να υπάρχει κάποιος περιορισμός σε περίπτωση αγοράς και οχι υιοθεσίας. Δικαιολογημένα γεννιέται το ερώτημα αν μπορεί να υπάρχει παρόμοιος διαχωρισμός για λόγους ιθαγένειας και μόνιμης κατοικίας και ποιό είναι το νόημα στην συγκεκριμένη περίπτωση.
Φοβάμαι ότι σε μερικά χρόνια θα γίνονται πάλι οι ίδιες συζητήσεις γιατί τίποτα δεν θα έχει αλλάξει.
Αν δεν σταματήσει η ανεξέλεγκτη αναπαραγωγή των δεσποζόμενων ζώων τα παράνομα εκτροφεία η εισαγωγή και πώληση κουταβιών απο ανατολικές χώρες λυπάμαι αλλά θα είμαστε στην ίδια κατάσταση για πολλά χρόνια ακόμη.
Πρέπει να στερέψουν οι πηγές των αδέσποτων που θεωρώ ότι είναι αυτές που αναφέρω πιο πάνω για να σταματήσουμε να ψάχνουμε τρόπους διαχείρησης τους.
1. Να καταργηθεί ο όρος «ευθανασία» σχετικά με τα κουτάβια και για άλλα υγιή/αρτιμελή ζώα και να χρησιμοποιείται ο ορθός όρος «θανάτωση». Βρίσκω επιεικώς αποτρόπαιη τέτοια υποκρισία….
2. Να ξεκαθαρίσουν βάσει νόμου οι φιλοζωικές ενώσεις και τα φιλοζωικά σωματεία από δήθεν φιλοζωικές εταιρείες, οι οποίες αν και είναι κατ’ ουσίαν ΕΤΑΙΡΕΙΕΣ ΠΑΡΟΧΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ, διατηρούν ωστόσο τη νομική μορφή μη κερδοσκοπικού σωματείου και καρπούνται παράνομα έσοδα από την εγγραφή μελών, που κανονικά, ως εταιρείες παροχής υπηρεσιών, ΔΕΝ δικαιούνται να εγγράφουν και να διατηρούν!
Το σύστημα περίθαλψης και διαχείρισης των αδέσποτων ζώων, ή των ζώων που βάσει του άρθρου 5 καταλήγουν στα Καταφύγια των Δήμων ή άλλων αποτελούν μια ουσιαστική παρέμβαση στη σημερινή κατάσταση.
Ωστόσο, στην παράγραφο 1 θα πρέπει να αποσαφηνιστεί ποιος είναι αρμόδιος, όταν πρόκειται για περιοχές που εμπίπτουν και στην αρμοδιότητα άλλων υπηρεσιών, όπως είναι τα δασαρχεία. Προτείνεται να υπάρχει πρόβλεψη για υποχρεωτική συνεργασία μεταξύ των εμπλεκόμενων υπηρεσιών για την περισυλλογή και διαχείριση των ζώων.
Στις διατάξεις που προτείνονται δίνεται η δυνατότητα επανένταξης υγιών και στειρωμένων ζώων συντροφιάς στο φυσικό περιβάλλον μετά από χρόνο φιλοξενίας στα καταφύγια. Χωρίς να κρίνουμε αν αυτή η διαδικασία είναι θεμιτή ή όχι, αν ισχύσει πρέπει να αποσαφηνιστεί τι νοείται ως «φυσικό περιβάλλον». Συγκεκριμένα, πρέπει να διασφαλιστεί ότι με τον όρο «φυσικό περιβάλλον» δεν νοούνται συνολικά εκτάσεις στην ύπαιθρο (π.χ. δάση, όρη, κοκ) ή περιοχές με σημαντικά οικολογικά χαρακτηριστικά (π.χ. προστατευόμενες περιοχές), που δεν αποτελούν κατάλληλο περιβάλλον για τα ζώα εκείνα των οποίων η ευζωία συνδέεται με την ανθρώπινη φροντίδα. Δεν είναι λίγα τα περιστατικά που έχουν γίνει γνωστά στο WWF Ελλάς, που αφορούν σε εγκαταλειμμένα σκυλιά τα οποία κινούμενα σε αγέλες δημιουργούν προβλήματα εντός προστατευόμενων περιοχών τόσο σε προστατευόμενα είδη (π.χ. ελάφια), σε εδαφόβια πουλιά και αυγά πουλιών όσο και σε επισκέπτες (π.χ. πεζοπόροι ή ορειβάτες). Επιπλέον, είναι γνωστό ότι επιτίθενται σε κτηνοτροφικά ζώα, πχ. αιγοπρόβατα, με αποτέλεσμα να επιφέρουν οικονομική ζημιά στους κτηνοτρόφους και να εντείνονται τα φαινόμενα τοποθέτησης δηλητηριασμένων δολωμάτων με τραγικές επιπτώσεις σε όλα τα ζώα. Ως εκ τούτου, προτείνεται:
• ο όρος «φυσικό περιβάλλον» να αντικατασταθεί με πρόβλεψη για επανένταξη στην περιοχή περισυλλογής ή, αν αυτό δεν είναι δυνατό, σε άλλη οικεία περιοχή
• στα κριτήρια για την επαναφορά στο φυσικό (οικείο) περιβάλλον που αναλύονται στην παράγραφο 10 να προστεθεί η «οικολογική ισορροπία» της περιοχής
• Σε κάθε περίπτωση, θα πρέπει να αποκλειστούν ως περιοχές επαναφοράς ζώων συντροφιάς οι προστατευόμενες περιοχές όπως αυτές ορίζονται στο άρθρο 19 του ν. 1650/1986 όπως αντικαταστάθηκαν από το ν. 3739/2011, εφόσον πιθανολογούνται επιπτώσεις σε άλλα είδη πανίδας, χωρίς σαφώς αυτό να σημαίνει ότι οι δήμοι εντός των προστατευόμενων περιοχών δεν διατηρούν την υποχρέωση δημιουργίας καταφυγίων, όπως και τις λοιπές αρμοδιότητες που τους αναθέτει ο νόμος που προτείνεται.
• Στην περίπτωση που πρόκειται για άγρια ζώα που απαντώνται στην Ελλάδα, τότε η απελευθέρωση θα πρέπει να γίνεται μόνο στις περιοχές φυσικής τους εξάπλωσης. Για ξενικά είδη, πρέπει να απαγορεύεται η απελευθέρωση τους, και να προβλεφθεί η προώθηση τους σε κέντρα περίθαλψης άγριας πανίδας (προσωρινά), ενυδρεία, ζωολογικούς κήπους που πληρούν τις απαραίτητες νομικές προϋποθέσεις κτλ, ή να προωθούνται στο εξωτερικό. Σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να διασφαλίζεται η ευζωία τους σε χώρους με κατάλληλες συνθήκες διαβίωσης.
Για όποιον διάβασε τις παρατηρήσεις μου και θέλει να επικοινωνήσει, παρακαλώ διορθώστε το e-mail μου σε foteini.farmoflife@hotmail.gr
OXI hotmail.com!
Συμφωνώ με τα σχόλια πολλών από τους παρεμβαίνοντες, ιδίως της Πολυξένης Παπαδοπούλου (1 Απριλίου 2011, 17:31) και της Μάρας Ν. (2 Απριλίου 2011, 22:02).
Στη παρ. 9 προβλέπεται η περισυλλογή κουταβιών. Αυτό είναι αδιανόητο και οδηγεί στο βέβαιο θάνατο τους. Τα αδέσποτα κουτάβια πρέπει να μεγαλώνουν στο περιβάλλον που γεννηθήκαν μέχρι την ηλικία των 6 μηνών γιατί σε αυτό το και σε αυτό το περιβάλλον έχουν αποκτήσει αντισώματα.
Άλλωστε η καλύτερη ηλικία για στείρωση ενός αδέσποτου είναι η ηλικία των 6 μηνών (αναγνωρίσιμη από την κάθοδο των μόνιμων κυνόδοντων).
Άρθρο 9 — παρ. 4.
Πρέπει να οριστεί με μεγαλύτερη λεπτομέρεια η διαδικασία σχετικά με το σε ποια ζώα θα επιτρέπεται να γίνει ευθανασία. Σε κάθε ζώο που θα γίνεται ευθανασία θα πρέπει να γίνεται καταγραφή και πλήρης περιγραφή της αιτίας θανάτωσης.
Αν σκεφτούμε ότι οι περισσότεροι δήμοι πρακτικά αδιαφορούν για τα αδέσποτα της περιοχής τους και δεν έχουν κατάλληλους χώρους φιλοξενίας, τότε ποιος εγγυάται ότι δεν θα γίνουν ευθανασίες και σε υγιή ζώα προκειμένου να μειωθεί ο φόρτος προς τους δήμους?
Άρθρο 9 — παρ. 9 & 10.
Οι παρ. 9 & 10 δεν εκφράζουν κάποια υπεύθυνη φιλοζωική στάση εκ’ μέρους των δήμων και της πολιτείας.
Τα αδέσποτα είναι εγκαταλελειμμένα ζώα, το περιβάλλον που συλλέγονται δεν είναι το «φυσικό» τους περιβάλλον για να επανενταχθούν. Το αστικό περιβάλλον είναι κατάλληλο περιβάλλον για να γίνει επαναφορά ζώου? Τα ζώα συντροφιάς δεν μπορούν μόνα τους να επιβιώσουν στο αστικό περιβάλλον.
Το συμπέρασμα από την παρ. 9 είναι ότι οι δήμοι θα μπορούν να εγκαταλείπουν, ουσιαστικά στο δρόμο, κάθε κουτάβι 4+ μηνών!!!.
Το σωστό είναι οι δήμοι να είναι υποχρεωμένοι να φιλοξενούν οποιοδήποτε υγιές ζώο έως ότου υιοθετηθεί.
Επίσης, είναι τελείως ασαφές το ποια είναι η κατάλληλη «επαναφορά» του ζώου. Τελείως αόριστο το «..λαμβάνεται υπόψη η πυκνότητα του πληθυσμού των αδέσποτων ζώων στην περιοχή που επαναφέρονται».
Για τις υιοθεσίες στο εξωτερικό έχω να πω ότι συνήθως τα ορφανά ζωάκια μας βρίσκουν σπίτια μεσω φωτογραφιών και απείρων e-mail για τις συνήθειες και τον χαρακτήρα τους και επειδή οι Ευρωπαίοι είναι σοβαροί, υπεύθυνοι και αποφασισμένοι, κάνουν υπομονή ώσπου να μπορέσει κάποιος υπευθυνος flight-partner να ταξιδέψει μαζί τους. Έτσι τυχαίνει να ταξιδέψουν μαζί 3 και 4 γατάκια π.χ. Αυτό δεν είναι σε καμμία περίπτωση εμπόριο, άλλωστε πιστεύετε στα σοβαρά πως κάποιος θα αγόραζε ένα αδέσποτο? Φυσικά και λαμβάνω συχνά νέα και φωτογραφίες από τους φίλους μου στα καινούργια τους σπίτια ! Επίσης νέα από κάποιο παράλυτο στα πίσω πόδια σκύλο που χειρουργήθηκε από ειδικό νευρολόγο,έκανε φυσιοθεραπείες και τώρα περπατάει, και μια μισότυφλη γατούλα που σώθηκε το μάτι της ενώ εδώ η μόνη λύση ήταν να της το βγάλουν, και τωρα ζει ευτυχισμένη στο καινούργιο της σπίτι, κτλπ, κτλπ. Μην νοιάζεστε και εμείς που πραγματικά τάγαπάμε φροντίζουμε πριν καν εσείς το σκεφτείτε γιάυτά.
Για τα «συνεργεία περισυλλογής αδέσποτων» πως σκοπεύετε να κάνετε τις προσλήψεις? Και πως θα βεβαιωθείτε οτι ένα μέρος των ανθρώπων που θα τοποθετήσετε σ΄αυτή την δουλειά δεν θα κρύβει σαδιστικά ένστικτα?? Γιατί το να πιάσεις ένα αδέσποτο (σιχαίνομαι τη λέξη «αιχμαλωτίσεις»),κυρίως αν είναι χτυπημένο, είναι μια δύσκολη διαδικασία και χρειάζεται πολλή ευαισθησία και σεβασμό. Θέλει λοιπόν προσοχή.
όΤΑΝ ΛΈΕΙ Ο ΝΌΜΟΣ ΠΩΣ ΘΑ ΕΠΙΣΤΡΈΦΟΝΤΑΙ ΤΑ ΣΗΜΑΣΜΈΝΑ ΖΏΑ ΠΟΥ ΒΡΊΣΚΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΔΡΌΜΟ ΣΤΟΝ ΙΔΙΟΚΤΉΤΗ ΤΟΥΣ ΜΗΠΩΣ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΠΡΩΤΑ ΝΑ ΕΛΕΓΧΘΕΙ ΑΝ Ο ΙΔΙΟΚΤΗΤΗΣ ΤΑ ΕΧΑΣΕ (ΕΒΑΛΕ ΑΡΑΓΕ ΑΓΓΕΛΙΕΣ ΝΑ ΤΑ ΨΑΧΝΕΙ?) ‘Η ΑΝ ΤΑ ΠΕΤΑΞΕ ΑΥΤΟΣ Ο ΙΔΙΟΣ? ΚΑΙ ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΑΡΜΟΔΙΟΣ ΝΑ ΕΛΕΓΞΕΙ ΟΤΙ ΤΟ ΙΔΙΟ ΖΩΟ ΔΕΝ ΘΑ «ΞΑΝΑΧΑΘΕΙ» ΣΕ ΜΙΑ-ΔΥΟ ΜΕΡΕΣ? γΙΑ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΩΝ ΔΗΜΩΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΦΙΛΟΖΩΙΑΣ ΤΟΥΣ ΕΧΩ ΝΑ ΑΝΑΦΕΡΩ ΟΤΙ ΜΑΘΑΜΕ ΑΠΟ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟ ΣΤΗΝ ΚΑΘΑΡΙΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΦΥΣΙΚΑ ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΜΑΘΕΥΤΕΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ, ΟΤΙ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΟΥ Ο ΔΗΜΟΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ ΕΙΧΕ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΕΣ ΓΙΑ ΜΕΓΑΛΟ ΠΛΗΘΟΣ ΑΔΕΣΠΟΤΩΝ ΣΕ ΚΑΠΟΙΑ ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΜΟΙΡΑΖΕ ΦΟΛΕΣ ΣΤΟΥΣ ΟΔΟΚΑΘΑΡΙΣΤΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΥΠΟΧΡΕΩΝΕ ΜΕ ΑΠΕΙΛΗ ΤΗΣ ΔΟΥΛΕΙΑΣ ΤΟΥΣ ΝΑ ΤΙΣ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝ ΓΙΑ ΝΑ «ΛΥΣΕΙ» ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ. ΠΟΙΟΣ ΑΡΑΓΕ ΘΑ ΕΛΕΓΞΕΙ ΤΟΥΣ ΕΛΕΓΚΤΕΣ???
Υπάρχει ο κίνδυνος οι μη φιλόζωοι δήμοι αλλά και οι δήμοι που δεν έχουν τους πόρους, να προβούν σε θανάτωση των αδέσποτων για να αποφύγουν τη σύσταση καταφυγίου.
Επίσης, δεν υπάρχει εξειδικευμένο προσωπικό για την περισυλλογή και τη φροντίδα των αδέσποτων.
H παραμονή στα καταφύγια διέπεται από σοβαρούς χρονικούς περιορισμούς (2 μήνες) ενώ δεν συμβαίνει το ίδιο με την παραμονή τους σε χώρους εμπορίας ζώων συντροφιάς (pet shops).
Όσον αφορά στην παράγραφο 10
Οι τοποθεσίες όπου επιτρέπεται η επαναφορά των αδέσποτων άμα αφαιρέσουμε νοσοκομεία, σχολεία, αθλητικά κέντρα, λιμάνια, αρχαιολογικούς χώρους, χώρους υψηλής τουριστικής επισκεψιμότητας, αεροδρόμια και δρόμους ταχείας κυκλοφορίας, είναι ελάχιστες! Προτείνεται να παραμείνουν ως χώροι απαγορευτικοί για την επαναφορά μόνο οι δρόμοι ταχείας κυκλοφορίας τα λιμάνια και τα αεροδρόμια. Σε όλους τους άλλους χώρους, εφόσον τα ζώα έχουν στειρωθεί, σημανθεί, αποπαρασιτωθεί από το Δήμο δεν καταλαβαίνω ποιο είναι το νόημα της απαγόρευσης. Θα δημιουργηθεί μεγάλο πρόβλημα σε νησιά και άλλες τουριστικές περιοχές – προσοχή.
Στους περισσότερους δήμους στην Ελλάδα δεν υπάρχουν καταφύγια ζώων συντροφιάς και τα λίγα που υπάρχουν, στην πλειονότητά τους δεν πληρούν τις προϋποθέσεις που ορίζει η νομοθεσία. Ο νόμος του 2003 προέβλεπε και εκείνος τη δημιουργία καταφυγίων και τη συμμόρφωση των υπαρχόντων στις προδιαγραφές του νόμου, όμως 8 χρόνια αργότερα κάτι τέτοιο δεν έχει γίνει. Σε ποια δεδομένα βασίζεται η πεποίθηση ότι σε 2 χρόνια (προθεσμία που προβλέπει ο παρών νόμος) θα έχει αλλάξει κάτι; Απουσιάζει παντελώς ακόμη και η επιβολή προστίμων στους δήμους από το αντίστοιχο άρθρο των κυρώσεων (όχι ότι αυτό θα λύσει το πρόβλημα, αλλά σίγουρα είναι ένα κίνητρο).
Συμφωνώ με τα σχόλια του Πανελληνίου Δικτύου Οργανώσεων για τα Ζώα στη συγκεκριμένη διάταξη τα οποία παραθέτω.
«Σχετικά με Τα δημοτικά καταφύγια το Πανελλήνιο Δίκτυο Οργανώσεων για τα Ζώα επισημαίνει τα εξής:
Οι περισσότεροι δήμοι στην Ελλάδα δεν έχουν ιδρύσει καταφύγια ζώων συντροφιάς και εκεί όπου υπάρχουν, ελάχιστα είναι αυτά που πληρούν τους απαραίτητους όρους και προϋποθέσεις που ορίζει η νομοθεσία. Οι εγκαταστάσεις τους είναι απαράδεκτες και οι δήμοι τα χρησιμοποιούν ως σημεία συγκέντρωσης των αδέσποτων ζώων, χωρίς να εφαρμόζουν καμία άλλη διάταξη, όπως στειρώσεις, κτηνιατρική περίθαλψη κλπ.
Έχουν καταγραφεί πολλές ασυδοσίες δημοτικών υπαλλήλων και υπευθύνων των δημοτικών κυνοκομείων, ψευδείς και υπέρογκες αναθέσεις σε υπαλλήλους οι οποίοι «φροντίζουν» τα ζώα που εισάγονται σε αυτά τα κέντρα, υπερτιμημένα τιμολόγια που αφορούν σε τροφές των έγκλειστων ζώων κ.α.
Έχουν καταγραφεί απίστευτα τραγικές συνθήκες διαβίωσης των ζώων στα κυνοκομεία, καθώς δεν υπάρχει κτηνίατρος ο οποίος να παρακολουθεί τα ζώα και να τους παρέχει την απαραίτητη κτηνιατρική περίθαλψη ούτε δεν γίνονται στειρώσεις με αποτέλεσμα οι γεννήσεις να είναι συχνό φαινόμενο. Τα έγκλειστα ζώα, όπου δεν υπάρχουν ζωοφιλικές οργανώσεις και μεμονωμένοι εθελοντές , παραμένουν άσιτα για πολύ καιρό και πεθαίνουν από την πείνα, με αποτέλεσμα να έχει παρατηρηθεί κανιβαλισμός σε πολλές εκ των περιπτώσεων.
Φυσικά δεν υπάρχει πρόγραμμα υιοθεσιών με αποτέλεσμα πολλά ζώα να παραμένουν εκεί για πάρα πολύ καιρό.
Οι δήμοι που δεν εφαρμόζουν προγράμματα στειρώσεων των αδέσποτων ζώων, προβαίνουν σε παράνομες περισυλλογές ζώων και η μοναδική μέριμνά τους είναι ο εγκλεισμός των ζώων στα παράνομα καταφύγιά τους, με αποτέλεσμα τον υπερπληθυσμό και με όλα όσα αυτός συνεπάγεται.
Προτείνουμε για τα δημοτικά καταφύγια:
1)Θα πρέπει να υποχρεωθούν όλοι οι Καλλικρατικοί δήμοι της χώρας να προχωρήσουν στην ίδρυση κτηνιατρικών κέντρων-καταφυγίων ζώων συντροφιάς, μέσα σε ένα διάστημα 2 χρόνων από την δημοσίευση στο ΦΕΚ του παρόντος. Ειδάλλως να τιμωρούνται με την επιβολή προστίμων.
2)Οι διευθύνσεις κτηνιατρικής των περιφερειών και των κατά τόπους περιφερειακών ενοτήτων, να προχωρήσουν άμεσα με την ψήφιση του νέου νομοσχεδίου, σε καταγραφή των ήδη υπαρχόντων δημοτικών κυνοκομείων. Υπηρεσιακά κλιμάκια θα πρέπει να επισκεφτούν απροειδοποίητα τους χώρους των κυνοκομείων, να προβούν αρχικά σε καταμέτρηση των έγκλειστων ζώων, να διαπιστώσουν τις συνθήκες στις οποίες ζούν και να καταγράψουν τα προβλήματα και τις ελλείψεις που έχουν οι χώροι αυτοί σύμφωνα με τις Γενικές Αρχές λειτουργίας καταφυγίων που ορίζονταν από τον ν. 3170 / 2003. Επίσης, να ελέγξουν εάν υπάρχουν οι όροι άδειας και λειτουργίας των καταφυγίων όπως αυτές διέπονται από τις διατάξεις του Ν. 604 / 77 και το Π.Δ. 463/78.
Απαραίτητη σε κάθε κλιμάκιο, θεωρείται η παρουσία εξουσιοδοτημένου μέλους ή εκπροσώπου ζωοφιλικού σωματείου του δήμου όπου ανήκει το καταφύγιο και αν δεν δραστηριοποιείται σωματείο στο δήμο αυτόν, τότε θα πρέπει να ζητηθεί η συμμετοχή από άλλο σωματείο της ευρύτερης περιοχής.
Τα αποτελέσματα του ελέγχου αυτού να καταγραφούν σε έκθεση η οποία θα υπογράφεται από τον αρμόδιο υπάλληλο της κτηνιατρικής αρχής καθώς και από το εξουσιοδοτημένο μέλος του φιλοζωικού σωματείου και να αποσταλεί στην Γενική Διεύθυνση Κτηνιατρικής του ΥΠΑΑΤ.
Σύμφωνα με την έκθεση αυτή να δίνεται χρονικό όριο στους δήμους για την μετατροπή των δημοτικών καταφυγίων σε πλήρως νόμιμα, με όλους τους απαραίτητους όρους και προϋποθέσεις. Πέραν αυτού του χρονικού ορίου και σε περίπτωση μη συμμορφώσεώς τους, να επιβάλλεται αυστηρό πρόστιμο στους δήμους ως διοικητικώς υπευθύνους. Σε περίπτωση δε, μη εγκαίρου καταβολής του προστίμου, να υπάρχει προσαύξηση σε αυτό στο διπλάσιο.
Απαραίτητη προϋπόθεση είναι να καθοριστεί άμεσα ο απαιτούμενος χρόνος προσαρμογής των ήδη λειτουργούντων καταφυγίων αδέσποτων ζώων συντροφιάς.
3)Να γίνει πιο ουσιαστική η συμβολή των Διευθύνσεων Κτηνιατρικής των Περιφερειακών Ενοτήτων οι οποίες θα πρέπει να ενημερώνουν σε ετήσια βάση την Γενική Διεύθυνση Κτηνιατρικής του Υπουργείου για την πορεία της λειτουργίας και των εργασιών των καταφυγίων αυτών.
4)Να υποχρεωθούν οι υπεύθυνοι των καταφυγίων να τηρούν βιβλίο εισερχομένων και εξερχομένων ζώων.Σε αυτά θα πρέπει να έχουν πρόσβαση και τα ζωοφιλικά σωματεία. Αντίγραφα των αρχείων αυτών να αποστέλλονται και στις κτηνιατρικές αρχές.
5)Κάποιοι δήμοι αρνούνται την συμμετοχή των ζωοφιλικών σωματείων στα καταφύγιά τους. Αυτό μόνο ύποπτο θα μπορούσε να χαρακτηριστεί, καθώς η συμμετοχή των εθελοντών ζωόφιλων, μόνο θετικά αποτελέσματα θα μπορούσε να έχει, ως προς τις συνθήκες διαβίωσης των ζώων. Η είσοδος στα καταφύγια, η παρακολούθηση της λειτουργίας τους, καθώς και η πρόσβαση στα αρχεία των καταφυγίων από ζωοφιλικά σωματεία, θεωρείται όχι απλώς απαραίτητη, αλλά και επιτακτική. Θα πρέπει να αποσταλεί στους δήμους εγκύκλιος που να ορίζει ρητά την υποχρεωτική συνεργασία τους με τα ζωοφιλικά σωματεία.»
Ο σκοπός περισυλλογής των αδέσποτων δεν είναι να μπουν σε ένα κλουβάκι και να περάσουν την υπόλοιπη ζωή τους εκεί, ούτε να μαζεύονται και να πετιούνται σε ένα βουνό ή να θανατώνονται μαζικά γιατί έτσι μας βολεύει αλλά να εμβολιαστούν, να εκπαιδευτούν και να υιοθετηθούν. Πιστεύω λοιπόν ότι πρέπει να υπάρχουν εκπαιδευτές οι οποίοι θα εκπαιδεύουν τα αδεσποτάκια για να μπορούν να υιοθετηθούν από ανθρώπους που θα τα αγαπάνε και θα τα φροντίζουν. Οι εκπαιδευτές θα πρέπει να τοποθετηθούν σε όλα τα καταφύγια φιλοζωικών ή δήμων ή κοινοτήτων για να βοηθήσουν την επανένταξη των ζώων σε σπίτια. Αυτό όμως προϋποθέτει μια πολύ μεγάλη καμπάνια από εσάς κύριοι Υπουργοί για να διδάξουμε τους πολίτες αυτής της χώρας ότι σεβόμαστε και αγαπάμε αλλά και προπάντων Υιοθετούμε και σώζουμε ένα ζωάκι από το δρόμο. Γιατί για μια φορά να μην γίνουμε ΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ για την φιλοζωία μας σε όλο τον κόσμο?
Είμαι σίγουρη ότι υπάρχουν πολλοί άνθρωποι σε αυτή τη χώρα που είναι διατεθειμένοι να βοηθήσουν σε πάρα πολλά πράγματα και με πολλούς τρόπους αρκεί όμως κύριοι υπουργοί να δεχτείτε και να στηρίξετε την ομαδική προσπάθεια.
Πρωτα απ’ολα προτείνω να δημιουργηθεί Αστυνομία των ζώων. Είναι πολύ σημαντικό να υπάρχει αστυνομία των ζώων σε αυτή τη χώρα. Υπάρχουν τόσοι δημόσιοι υπάλληλοι που μερικές φορές περισσεύουν σε κάποιες υπηρεσίες. Πολλοί απο αυτούς είναι φιλόζωοι και αγαπούν τα ζώα. Τους ρωτήσατε ποτέ αν θα ήθελαν να μετατεθούν σε μια υπηρεσία όπως η αστυνομία των ζώων? Είμαι πολύ σίγουρη οτι θα βρείτε εκατοντάδες. Δεν είναι τρομερά δύσκολο να συσταθεί. Υπάρχουν στη χώρα μας άνθρωποι ειδικοί εκπαιδευτές εκπαιδευτών που θα μπορούσαν οι ‘αστυνόμοι των ζώων’ να μάθουν απο αυτούς, υπάρχουν κτηνιατρικές σχολές που μπορούν να τους διδάξουν πρώτες βοήθειες, υπάρχουν εκπαιδευτές που μπορούν να τους διδάξουν για τη συμπεριφορά των ζώων. Σε τι θα χρησιμεύσουν? Θα μπορούν εύκολα οι πολίτες να καταγγέλνουν την κακοποίηση ενός ζώου χωρίς να τους κοροιδεύουν οι αστυνομικοί ή χωρίς να συναντούν δημόσιους υπαλλήλους που απλά δεν ενδιαφέρονται, αυτός που κακοποιεί ένα ζώο θα γνωρίζει οτι θα έχει άμεσα τιμωρία και ΈΛΕΓΧΟ (δεν υπάρχει) και ίσως έτσι θα μπορεί να αποφευχθεί η κακοποίηση, θα μπορούν άμεσα να ερευνούν την κλοπή ενός ζώου (γιατί όπως λένε σε τέτοιες περιπτώσεις οι πρώτες 24 ώρες είναι οι μοναδικές 24 ώρες) και φυσικά να αποτρέπονται τα παράνομα εκτροφεία και να καταστρέφουν τα κυκλώματα κλοπής/ εμπορίας ζώων. Θα ελέγχουν τα παζάρια, θα μπορούν να παράσχουν σε ένα ζώο άμεσα πρώτες βοήθειες και να πιάσουν αυτόν που χτύπησε ένα ζώο με το αυτοκίνητο τους και το άφησαν αβοήθητο γιατί έλα μωρέ ζώο είναι.. κ.α. Βέβαια η αστυνομία των ζώων θα πρέπει να λειτουργεί 7 μέρες την εβδομάδα 24 ώρες τη μέρα διότι η ζωή δεν έχει ωράριο 9-5. Στο κάτω κάτω δείτε και λίγο animal planet για να γνωρίσετε τη δράση της αστυνομίας των ζώων σε άλλες χώρες και να δείτε τι καλό κάνουν..
Συγνώμη αν σας κούρασα αλλά έγραψα τη γνώμη μου με μεγάλο πόνο καθώς πριν απο 1,5 χρόνο μου κλέψανε το σκύλο μου (τον φιλαράκι μου, τον αδερφό μου , το παιδί μου) ξαφνικά και δυστυχώς δεν μπόρεσα να βρώ ούτε έναν άνθρωπο που μπορούσε να με βοηθήσει ουσιαστικά εκτός απο απλούς ανθρώπους που μέχρι σήμερα δηλώνουν την υποστήριξη τους.
I am dismayed that there is so little support here for the FREE, donated services of qualified, registered vets from the European Union to sterilise community animals («stray» CATS and DOGS). It seems that requirements for facilities, mobile clinics, 3 month notice periods etc are intended to prevent or hamper rather than facilitate their work. THERE IS NO SHAME IN A CIVILIZED AND HUMANE SOCIETY ACCEPTING SUCH SERVICES UNTI IT CAN PROVIDE ITS OWN AND/OR GAIN CONTROL OF ITS COMMUNITY ANIMAL POPULATION. On the contrary. IT IS SHAMEFUL to obstruct by every means possible such generous help, while professing to be concerned about the welfare of these animals. It seems that the aim here is to make it as difficult as legally possible for these vets to work here, short of YET AGAIN breaching European Law by denying them this right.
Some of the veterinary facilities I have seen here have been so basic and unhygienic that ANY clean room in any building, with a table and lamp, seemed preferable for surgical procedures like spaying/neutering. If municipal facilities are not available, many other places might still be suitably prepared and used.
4) Στο άρθρ. 9 παρ. 10 «…την ευθύνη για την επίβλεψη… έχουν οι Δήμοι…»
Κατανοείτε ότι δεν είναι δυνατόν ο Δήμος να επιβλέπει και να είναι υπεύθυνος για την συμπεριφορά όλων των αδέσποτων ζώων που κυκλοφορούν σε όλη την περιοχή του, ανά ώρα και λεπτό. Δεν είναι πρακτικά δυνατόν να διαχειρίστεί και ελέγξει την συμπεριφορά όλων αυτών των ζώων, ο αριθμός των οποίων αυξάνεται συνεχώς, αφού όλο και περισσότεροι «φιλόζωοι» εγκαταλείπουν τα ζώα τους ατιμωρητί.
Δεν είναι αποδεκτό και δυνατόν ο Δήμος να είναι νομικά υπεύθυνος έναντι του πολίτη επειδή του επιτέθηκε ένα αδέσποτο ζώο, από την στιγμή που αυτό έχει στειρωθεί, καταγραφεί, εξεταστεί από Κτηνίατρο, εμβολιασθεί και επανατοποθετηθεί στο φυσικό περιβάλλον.
Επίσης δεν είναι πρακτικά δυνατόν ο Δήμος να βρίσκεται όπου εμφανίζεται ένα αδέσποτο ζώο, αφού και η περιοχή ευθύνης του είναι αρκετά μεγάλη και συχνά παρουσιάζεται το φαινόμενο να εμφανίζονται μέσα σε μία νύχτα, σε μια περιοχή, αδέσποτα ζώα, εγκαταλειμμένα από «φιλόζωους».
5) Στο άρθρ. 9 παρ. 12 «Σε κάθε Δήμο…τα πιο αντιπροσωπευτικά φιλοζωϊκά σωματεία…»
Πρέπει να υπάρχει πρόβλεψη συνεργασίας με φυσικά πρόσωπα εθελοντές φιλόζωους, όπου δεν υπάρχουν φιλοζωϊκά σωματεία.
5) Στο άρθρ. 9 παρ. 4 : «…Αν διαπιστωθεί οτί είναι επικίνδυνα ζώα συντροφιάς σύμφωνα με την περίπτωση η του άρθρ. 2…υποβάλλονται σε ευθανασία.»
Το άρθρ. 2 αναφέρεται στις αρμόδιες Αρχές και δεν περιλαμβάνει παράγραφο η΄.
ΣΧΟΛΙΟ ΣΤΟ ΑΡΘΡ. 18: ΣΥΜΦΩΝΩ ΜΕ ΤΟΝ ΚΟ ΚΟΡΩΝΑΚΟ (ΣΤΟ ΑΡΘΡ. 5) ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΟ ΤΣΟΥΛΟ. (ΑΡΘΡ. 18). ΠΡΕΠΕΙ ΟΙ ΙΔΙΟΚΤΗΤΕΣ ΣΚΥΛΩΝ ΝΑ ΜΑΖΕΥΟΥΝ ΤΑ ΠΕΡΙΤΤΨΩΜΑΤΑ ΤΟΥΣ ΜΕ ΑΥΣΤΗΡΕΣ ΠΟΙΝΕΣ, ΑΝ ΤΟ ΠΑΡΑΛΕΙΠΟΥΝ.ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΑ ΑΔΕΣΠΟΤΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΜΑΖΕΥΤΟΥΝ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΓΙΑΤΙ ΑΠΟΤΕΛΟΥΝ ΜΕΓΑΛΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ. ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΚΡΑΙΕΣ ΖΩΟΦΙΛΙΚΕΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΟΤΕ ΑΚΑΚΑ ΚΑΙ ΕΙΡΗΝΙΚΑ , ΕΙΝΑΙ ΦΑΝΕΡΑ ΜΗ ΛΟΓΙΚΕ. ΣΥΖΗΤΑΜΕ ΓΙΑ ΜΕΓΑΛΑ ΣΚΥΛΙΑ, ΧΩΡΙΣ ΦΙΜΩΤΡΟ ΒΕΒΑΙΑ. ΑΝ ΗΤΑΝ ΠΑΝΤΑ ΑΚΑΚΑ, ΣΑΝ ΠΕΤΑλουδεσ, δεν θα τπηρχαν και τα φιμωτρα. υπαρχουν περιπτωσεισ θανατηφορων επιθεσεων σε μικρα παιδια και ηλικιωμενουσ. Δεν επιτρεπεται να το ξεχναει και να αδιαφορει η πολιτεία. ΚΑΙ ΠΡΟΣ ΤΙ ΤΟΣΗ ΕΝΤΑΣΗ ΚΑΤΑ 1 ΣΧΟΛΙΑΣΤΗ ΕΠΕΙΔΗ ΔΕΝ ΣΥΜΦΩΝΕΙΤΑΙ ΜΕ ΤΙΣ ΑΠΟΨΕΙΣ ΤΟΥ?
Η παράγραφος 9 του άρθρου 9 είναι αδύνατο να εφαρμοστεί. Ένα ζώο που μέχρι την ηλικία των τεσσάρων μηνών έζησε υπό περιορισμό σε κάποιο καταφύγιο ή κυνοκομείο, είναι αδύνατο να προσαρμοστεί και να επιβιώσει στο «φυσικό περιβάλλον» που, όπως πολύ σωστά αναφέρθηκε, για τον σκύλο δεν είναι ο δρόμος ή η φύση. Ο σκύλος ορίζεται ως ζώο συντροφιάς και σαν τέτοιο η θέση του είναι δίπλα στον άνθρωπο. Εξ άλλου τα ζώα των 4 μηνών είναι αδύνατο να στειρωθούν. Θα αφήνονται λοιπόν αδέσποτα στους δρόμους και όσα από αυτά επιζήσουν και είναι θηλυκά, μετά από λίγο θα αρχίσουν να πολλαπλασιάζονται; Είναι αυτός τρόπος για τον έλεγχο του πληθυσμού των αδέσποτων; Μάλλον το αντίθετο.
Συμφωνώ απόλυτα με την πρόταση του σωματείου της Λέσβου ότι πρέπει να γίνεται ευθανασία στα νεογέννητα κουτάβια. Η κατάσταση όπως την περιγράφουν είναι παρόμοια σε όλη την Ελλάδα και όχι μόνο στη Λέσβο. Μακάρι να φτάσουμε σε ένα σημείο όπου, με τον έλεγχο των γεννήσεων, δεν θα υπάρχουν νεογέννητα κουτάβια ή όσα θα γεννιούνται, θα μπορούν να υιοθετούνται. Επειδή όμως το σημείο αυτό, όσο και αν κάποιοι θέλουν να είναι αισιόδοξοι, απέχει έτη φωτός ακόμη και μετά την ψήφιση του παρόντος νόμου, δυστυχώς προς το παρόν δεν υπάρχει άλλος τρόπος.
Άλλωστε, ας μην κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας. Ευθανασία στα κουτάβια εφαρμόζουν και πολύ σωστά όλες οι σοβαρές φιλοζωικές οργανώσεις. Τα άλλα όλα είναι φιλολογίες και δήθεν φιλοζωικά αισθήματα.
1. Οι Δήμοι υποχρεούνται να μεριμνούν για την περισυλλογή και τη διαχείριση των αδέσποτων ζώων συντροφιάς, σύμφωνα με το παρόν άρθρο. Το έργο αυτό, μπορεί να πραγματοποιείται και από φιλoζωικές ενώσεις και σωματεία, σε συνεργασία με τον αρμόδιο Δήμο, εφόσον αυτά, διαθέτουν κατάλληλη υποδομή, συνιστάμενη στην ύπαρξη σχετικών εγκαταστάσεων ή οχημάτων μεταφοράς ζώων ή εμπειρία του ανθρώπινου δυναμικού.
• In order not to hinder the use of animal welfare groups, it should be made clear that where there is no possibility of practical co-operation from a municipality in this work, it can be carried out by such a group with merely the municipality’s awareness (notification) and approval. If a group performs the obligations of a municality in this respect, because there is no municipal provision for it, it should be reimbursed by that municipality for costs incurred.
• The “infrastructure” as mentioned here is questionable. Group-owned vehicles should not be a necessary requirement as transport can be provided by volunteers, or hired. Facilities may include foster homes for temporary accommodation and does not necessarily have to mean shelter or kennel facilities. What matters is that the group is able to carry out the work competently, safely and without endangering an animal’s welfare.
2. ……Τα καταφύγια αδέσποτων ζώων συντροφιάς αποτελούν χώρους προσωρινής παραμονής και περίθαλψης των ζώων συντροφιάς ….
The wording “temporary” does not allow for the existence of PERMANENT SHELTERS for certain animals, like those in item 4 below.
4. ….. ή ότι είναι πλήρως ανίκανα να αυτοσυντηρηθούν λόγω γήρατος ή αναπηρίας και η διατήρησή τους στη ζωή είναι πρόδηλα αντίθετη με τους κανόνες ευζωίας τους και αρνηθούν τα φιλοζωικά σωματεία της περιοχής να αναλάβουν την φροντίδα, εποπτεία και τη διαδικασία υιοθεσίας τους, υποβάλλονται σε ευθανασία.
The last sentence should be reworded: “…to undertake the care, supervision AND/OR adoption process”, since some of these animals may never be adopted.
8. Στην περίπτωση υιοθεσίας των αδέσποτων ζώων συντροφιάς από ενδιαφερόμενο νέο ιδιοκτήτη που δεν είναι μόνιμος κάτοικος της Ελλάδας, η υιοθεσία πραγματοποιείται, με την απ’ ευθείας παράδοσή τους στους ενδιαφερόμενους νέους ιδιοκτήτες υπό την προϋπόθεση ότι τα ζώα, έχουν στειρωθεί, σημανθεί και καταγραφεί στην διαδικτυακή ηλεκτρονική βάση δεδομένων με τα πλήρη στοιχεία του προσωρινού κατόχου τους και τα πλήρη στοιχεία του νέου ιδιοκτήτη, τα οποία προκύπτουν από επίσημο αποδεικτικό έγγραφο. Σ΄ αυτήν την περίπτωση υιοθεσίας, απαγορεύεται η διατήρηση ή/και παραμονή των ζώων αυτών, σε καταφύγια εκτός Ελλάδος.
• This needs to be more specific about what constitutes “formal proof”.
• The word “direct” in “με την απ’ ευθείας παράδοσή τους στους ενδιαφερόμενους νέους ιδιοκτήτες” needs to be deleted, unless the aim here is to HINDER the process of adoption overseas. Animals adopted internationally can not always be collected directly by their prospective owners. Why should not others (acting for or on behalf of an animal welfare organisation or animal owner) escort animals on flights or ferries, take delivery of animals on arrival at their country of destination and transport them to the new owner or organisation? This system has saved many Greek animals (and not only Greek ones) from dangerous and unsatisfactory lives on the streets. It has worked as well as any intra-national adoption process has – better, in terms of numbers successfully adopted. There are not enough Greek residents willing and able to adopt all such stray animals, so this stipulation, which seems designed to prevent or make more difficult their adoption elsewhere, seems out of place and very questionable in a law intended to improve the lives of unowned or “stray” companion animals. It begs the question: WHAT IS THE MOTIVE OR REASON FOR THIS? To the best of my knowledge, NO EVIDENCE of abuse or misuse of an animal sent overseas in this way by an animal welfare organisation or individual HAS EVER BEEN PRODUCED which would warrant the inclusion of this particular article.
ΑΡΘΡΟ 9, ΠΑΡΑΓΡΑΦΟΣ 1 & 2
1. «Οι Δήµοι υποχρεούνται να µεριµνούν για την περισυλλογή και τη διαχείριση των αδέσποτων ζώων συντροφιάς, σύµφωνα µε το παρόν άρθρο. Το έργο αυτό, µπορεί να πραγµατοποιείται και από φιλoζωικές ενώσεις και σωµατεία, σε συνεργασία µε τον αρµόδιο Δήµο, εφόσον αυτά, διαθέτουν κατάλληλη υποδοµή, συνιστάµενη στην ύπαρξη σχετικών εγκαταστάσεων ή οχηµάτων µεταφοράς ζώων ή εµπειρία του ανθρώπινου δυναµικού».
2. «Για τον παραπάνω σκοπό, κάθε Δήµος, ή όµοροι ή συνεργαζόµενοι Δήµοι, ιδρύουν και λειτουργούν δηµοτικά ή διαδηµοτικά κτηνιατρεία και καταφύγια αδέσποτων ζώων συντροφιάς σε συνεργασία µε ενδιαφερόµενα φιλoζωικά σωµατεία και ενώσεις, σε ιδιόκτητους ή µισθωµένους ή παραχωρούµενους από το Δηµόσιο, την Περιφέρεια ή από ιδιώτες χώρους. Στους Δήµους είναι δυνατόν να παρέχεται και οικονοµική ενίσχυση, για τη δηµιουργία καταφυγίων. Καταφύγια αδέσποτων ζώων µπορεί να ιδρυθούν και να λειτουργούν και τα φιλoζωικά σωµατεία και ενώσεις. Τα καταφύγια αδέσποτων ζώων συντροφιάς αποτελούν χώρους προσωρινής παραµονής και περίθαλψης των ζώων συντροφιάς και η ίδρυση και λειτουργία τους διέπεται από τις ισχύουσες διατάξεις για τα ενδιαιτήµατα ζώων του ν.604/1977 (ΦΕΚ Α 163) και ΠΔ 463/1978 (ΦΕΚ Α 96) .Ο έλεγχος τήρησης των όρων λειτουργίας τους, ασκείται από την αρµόδια Γενική /ση Περιφερειακής Αγροτικής Οικονοµίας και Κτηνιατρικής της Περιφέρειας, σύµφωνα µε τους όρους και τις προβλέψεις του άρθρου 12 του ν.604/1977, µε προσαύξηση των προβλεποµένων στην παράγραφο 2 του άρθρου αυτού διοικητικών προστίµων από 1.000 έως 10.000 ευρώ».
Παρατήρηση:
Με την Παράγραφο 1 και 2 του Άρθρου 9 του σχεδίου νόμου επιχειρείται να συντηρηθεί αλλά και να θεσμοθετηθεί πλέον, το ήδη υπάρχον κακό κατεστημένο των καταφυγίων αδέσποτων ζώων που διαχειρίζονται τα φιλοζωικά σωματεία. Παρόλο που για τους Δήμους η εκχώρηση αυτής της υποχρέωσης είναι ο εύκολος δρόμος, τα φιλοζωικά σωματεία απέδειξαν ότι δεν διαθέτουν τους πόρους για να εξασφαλίσουν τις απαραίτητες υποδομές ούτε και την τεχνογνωσία για να διατηρήσουν όπως θα έπρεπε καταφύγια αδέσποτων ζώων ανάλογα με το κανόνες της ευζωίας που παρουσιάζονται στο παρών σχέδιο νόμου.
Πρόταση:
Επαναδιατύπωση του Άρθρου 9 Παράγραφος 1 και 2 ως εξής:
1. «Οι Δήµοι υποχρεούνται να µεριµνούν για την περισυλλογή και τη διαχείριση των αδέσποτων ζώων συντροφιάς, σύµφωνα µε το παρόν άρθρο.
2. «Για τον παραπάνω σκοπό, κάθε Δήµος, ή όµοροι ή συνεργαζόµενοι Δήµοι, ιδρύουν και λειτουργούν δηµοτικά ή διαδηµοτικά κτηνιατρεία και καταφύγια αδέσποτων ζώων συντροφιάς σε ιδιόκτητους ή µισθωµένους ή παραχωρούµενους από το Δηµόσιο, την Περιφέρεια ή από ιδιώτες χώρους. Στους Δήµους είναι δυνατόν να παρέχεται και οικονοµική ενίσχυση, για τη δηµιουργία καταφυγίων. Τα καταφύγια αδέσποτων ζώων συντροφιάς αποτελούν χώρους προσωρινής παραµονής και περίθαλψης των ζώων συντροφιάς και η ίδρυση και λειτουργία τους διέπεται από τις ισχύουσες διατάξεις για τα ενδιαιτήµατα ζώων του ν.604/1977 (ΦΕΚ Α 163) και ΠΔ 463/1978 (ΦΕΚ Α 96). Ο έλεγχος τήρησης των όρων λειτουργίας τους, ασκείται από την αρµόδια Γενική Διεύθυνση Περιφερειακής Αγροτικής Οικονοµίας και Κτηνιατρικής της Περιφέρειας, σύµφωνα µε τους όρους και τις προβλέψεις του άρθρου 12 του ν.604/1977, µε προσαύξηση των προβλεποµένων στην παράγραφο 2 του άρθρου αυτού διοικητικών προστίµων από 1.000 έως 10.000 ευρώ».
Άρθρο 9-παράγραφος 10. Η επαναφορά να γίνεται στο σημείο σύλληψης του ζώου, εκεί που έχει μάθει να ζει.
Άρθρο 9-παράγραφος 9. Να μένουν σε καταφύγιο μέχρι τουλάχιστον 6 μηνών, για να μπορούν να στειρωθούν.
Άρθρο 9-παράγραφος 4. Να σβηστεί το εξαιρετικές περιπτώσεις στα ιδιωτικά κτηνιατρεία, για να μπορούν να βοηθηθούν περισσότερα αδέσποτα.
Άρθρο 9-παράγραφος 1. Όπου αναφέρονται φιλοζωικές ενώσεις και σωματεία να προστεθούν και οι ανεξάρτητες εθελοντικές ομάδες που προσφέρουν έργο.
Να εγκριθούν κονδύλια για οποια εταιρεία εθελοντών μπορεί να κατασκευάσει εγκαταστάσεις καταφυγίου για αδεσποτα.
Οι Δήμοι είναι πολύ πιθανόν να ξοδεψουν τα χρηματα που θα τους δοθούν για τα αδεσποτα σε άλλες αναγκες τους.
Επιχορηγηστε λοιπόν ιδιωτες που επιθυμούν να κατασκευασουν εγκαταστασεις. Το Κρατος λογω του πολιτικου κοστους αποτυγχανει σε καθε του εγχειρημα, δωστε λοιπόν χώρο στους ιδιωτες να δραστηριοποιηθούν.
Θα πρέπει να δημιουργηθεί μια ανεξάρτητη Αρχή η οποία να ενδιαφέρεται για τα συμφέροντα όλων των ζώων,(και όχι μόνο των ζώων συντροφιάς) η οποία δεν θα υπάγεται σε κανένα υπάρχων υπουργείο.θα μεριμνά άμεσα για το αν τηρούνται οι κανόνες ευζωίας των αδέσποτων και δεσποζώμενων,οι όροι λειτουργίας των δημοτικών καταφυγίων αλλά και των φιλοζωικών εταιριών,με ξαφνικούς συνεχόμενους ελέγχους και δεν θα βασίζεται μόνο στους ελέγχους των φιλοζωικών σωματείων. Επίσης να μπορεί ο καθε πολίτης να προσφεύγει δικαστικά κατά των δήμων αλλά και κατά των φιλοζ. εταιρειών έχοντας νόμιμη προσπέλαση σε όλα τα καταχωρημένα αρχεία τους.