• Σχόλιο του χρήστη 'WWF Ελλάς' | 15 Απριλίου 2011, 20:51

    Το σύστημα περίθαλψης και διαχείρισης των αδέσποτων ζώων, ή των ζώων που βάσει του άρθρου 5 καταλήγουν στα Καταφύγια των Δήμων ή άλλων αποτελούν μια ουσιαστική παρέμβαση στη σημερινή κατάσταση. Ωστόσο, στην παράγραφο 1 θα πρέπει να αποσαφηνιστεί ποιος είναι αρμόδιος, όταν πρόκειται για περιοχές που εμπίπτουν και στην αρμοδιότητα άλλων υπηρεσιών, όπως είναι τα δασαρχεία. Προτείνεται να υπάρχει πρόβλεψη για υποχρεωτική συνεργασία μεταξύ των εμπλεκόμενων υπηρεσιών για την περισυλλογή και διαχείριση των ζώων. Στις διατάξεις που προτείνονται δίνεται η δυνατότητα επανένταξης υγιών και στειρωμένων ζώων συντροφιάς στο φυσικό περιβάλλον μετά από χρόνο φιλοξενίας στα καταφύγια. Χωρίς να κρίνουμε αν αυτή η διαδικασία είναι θεμιτή ή όχι, αν ισχύσει πρέπει να αποσαφηνιστεί τι νοείται ως «φυσικό περιβάλλον». Συγκεκριμένα, πρέπει να διασφαλιστεί ότι με τον όρο «φυσικό περιβάλλον» δεν νοούνται συνολικά εκτάσεις στην ύπαιθρο (π.χ. δάση, όρη, κοκ) ή περιοχές με σημαντικά οικολογικά χαρακτηριστικά (π.χ. προστατευόμενες περιοχές), που δεν αποτελούν κατάλληλο περιβάλλον για τα ζώα εκείνα των οποίων η ευζωία συνδέεται με την ανθρώπινη φροντίδα. Δεν είναι λίγα τα περιστατικά που έχουν γίνει γνωστά στο WWF Ελλάς, που αφορούν σε εγκαταλειμμένα σκυλιά τα οποία κινούμενα σε αγέλες δημιουργούν προβλήματα εντός προστατευόμενων περιοχών τόσο σε προστατευόμενα είδη (π.χ. ελάφια), σε εδαφόβια πουλιά και αυγά πουλιών όσο και σε επισκέπτες (π.χ. πεζοπόροι ή ορειβάτες). Επιπλέον, είναι γνωστό ότι επιτίθενται σε κτηνοτροφικά ζώα, πχ. αιγοπρόβατα, με αποτέλεσμα να επιφέρουν οικονομική ζημιά στους κτηνοτρόφους και να εντείνονται τα φαινόμενα τοποθέτησης δηλητηριασμένων δολωμάτων με τραγικές επιπτώσεις σε όλα τα ζώα. Ως εκ τούτου, προτείνεται: • ο όρος «φυσικό περιβάλλον» να αντικατασταθεί με πρόβλεψη για επανένταξη στην περιοχή περισυλλογής ή, αν αυτό δεν είναι δυνατό, σε άλλη οικεία περιοχή • στα κριτήρια για την επαναφορά στο φυσικό (οικείο) περιβάλλον που αναλύονται στην παράγραφο 10 να προστεθεί η «οικολογική ισορροπία» της περιοχής • Σε κάθε περίπτωση, θα πρέπει να αποκλειστούν ως περιοχές επαναφοράς ζώων συντροφιάς οι προστατευόμενες περιοχές όπως αυτές ορίζονται στο άρθρο 19 του ν. 1650/1986 όπως αντικαταστάθηκαν από το ν. 3739/2011, εφόσον πιθανολογούνται επιπτώσεις σε άλλα είδη πανίδας, χωρίς σαφώς αυτό να σημαίνει ότι οι δήμοι εντός των προστατευόμενων περιοχών δεν διατηρούν την υποχρέωση δημιουργίας καταφυγίων, όπως και τις λοιπές αρμοδιότητες που τους αναθέτει ο νόμος που προτείνεται. • Στην περίπτωση που πρόκειται για άγρια ζώα που απαντώνται στην Ελλάδα, τότε η απελευθέρωση θα πρέπει να γίνεται μόνο στις περιοχές φυσικής τους εξάπλωσης. Για ξενικά είδη, πρέπει να απαγορεύεται η απελευθέρωση τους, και να προβλεφθεί η προώθηση τους σε κέντρα περίθαλψης άγριας πανίδας (προσωρινά), ενυδρεία, ζωολογικούς κήπους που πληρούν τις απαραίτητες νομικές προϋποθέσεις κτλ, ή να προωθούνται στο εξωτερικό. Σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να διασφαλίζεται η ευζωία τους σε χώρους με κατάλληλες συνθήκες διαβίωσης.